Android 14 wprowadza świetne funkcje i interfejsy API dla deweloperów. Poniższe materiały pomogą Ci poznać funkcje aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.
Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie o różnicach w interfejsach API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API. W przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie 34. Aby dowiedzieć się, w jakich obszarach zmiany na platformie mogą wpłynąć na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w Androidzie 14 w przypadku aplikacji kierowanych na Androida 14 i w przypadku wszystkich aplikacji.
Internacjonalizacja
Wybór języka według aplikacji
Android 14 rozszerza funkcje języka na poziomie aplikacji, które zostały wprowadzone w Androidzie 13 (poziom API 33), o te dodatkowe możliwości:
Automatyczne generowanie
localeConfig
w aplikacji: od wersji Android Studio Giraffe Canary 7 i AGP 8.1.0-alpha07 możesz skonfigurować aplikację tak, aby automatycznie obsługiwała ustawienia języka na poziomie aplikacji. Na podstawie zasobów projektu wtyczka Androida do obsługi Gradle generuje plikLocaleConfig
i dodaje do niego odwołanie w pliku manifestu końcowego. Dzięki temu nie musisz już tworzyć ani aktualizować tego pliku ręcznie. AGP korzysta z zasobów w folderachres
w modułach aplikacji oraz z zależnych modułów bibliotek, aby określić lokalizacje, które mają być uwzględnione w plikuLocaleConfig
.Dynamiczne aktualizacje
localeConfig
aplikacji: użyj metodsetOverrideLocaleConfig()
igetOverrideLocaleConfig()
wLocaleManager
, aby dynamicznie aktualizować listę obsługiwanych języków aplikacji w ustawieniach systemu urządzenia. Dzięki tej elastyczności możesz dostosować listę obsługiwanych języków w danym regionie, przeprowadzać eksperymenty A/B lub przesyłać zaktualizowaną listę lokalizacji, jeśli Twoja aplikacja korzysta z push na serwerze do celów lokalizacji.Widoczność języka aplikacji w edytorach metody wprowadzania: edytorzy metody wprowadzania mogą korzystać z metody
getApplicationLocales()
, aby sprawdzić język bieżącej aplikacji i dostosować do niego język edytora metody wprowadzania.
Grammatical Inflection API
有 30 亿人在使用区分性别的语言,此类语言的语法类别(例如名词、动词、形容词和介词)会根据您交谈所涉及的人或物的性别而变化。传统上,许多区分性别的语言使用阳性语法性别作为默认或通用性别。
以错误的语法性别来称呼用户,例如以阳性语法性别来称呼女性,可能会对她们的表现和态度产生负面影响。相比之下,界面语言如果能正确反映用户的语法性别,就可以提高用户互动度,并提供更个性化、更自然的用户体验。
Aby ułatwić Ci tworzenie interfejsu przyjaznego dla użytkownika w językach z rodzajami gramatycznymi, Android 14 wprowadza interfejs Inflection API, który umożliwia dodanie obsługi rodzaju gramatycznego bez konieczności refaktoryzacji aplikacji.
Preferencje regionalne
Preferencje regionalne pozwalają użytkownikom personalizować jednostki temperatury. dnia tygodnia i systemy numeracji. Europejczyk mieszkający w Stanach Zjednoczonych może preferować jednostki temperatury w stopniach Celsjusza zamiast w stopniach Fahrenheita, a aplikacje powinny traktować poniedziałek jako początek tygodnia zamiast niedzieli, która jest domyślną jednostką w Stanach Zjednoczonych.
Nowe menu ustawień Androida dla tych ustawień da użytkownikom
wykrywalną i scentralizowaną lokalizację na potrzeby zmiany ustawień aplikacji. Te ustawienia są również zachowywane podczas tworzenia kopii zapasowej i przywracania. Kilka interfejsów API i intencji, takich jak getTemperatureUnit
i getFirstDayOfWeek
, przyznaje aplikacji uprawnienia do odczytu ustawień użytkownika, dzięki czemu aplikacja może dostosowywać sposób wyświetlania informacji. Możesz też zarejestrować
BroadcastReceiver
włączona
ACTION_LOCALE_CHANGED
.
obsługi zmian konfiguracji języka w przypadku zmiany preferencji regionalnych.
Aby znaleźć te ustawienia, otwórz aplikację Ustawienia i kliknij System > Języki wejście > Ustawienia regionalne.


Ułatwienia dostępu
Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%
Od Androida 14 system obsługuje skalowanie czcionek do 200%, zapewniając użytkownikom niedowidzącym dodatkowe opcje ułatwień dostępu zgodne z wytycznymi Web Content Accessibility Guidelines (WCAG).
Aby zapobiec nadmiernemu skalowaniu dużych elementów tekstowych na ekranie, system stosuje nieliniową krzywą skalowania. Ta strategia skalowania oznacza, że duży tekst nie jest skalowany w taki sam sposób jak mniejszy tekst. Pomocne jest nieliniowe skalowanie czcionek zachowaj proporcjonalną hierarchię elementów o różnych rozmiarach, łagodzenie problemów z liniowym skalowaniem tekstu pod wysokim stopniem (np. lub tekst, który staje się trudniejszy do odczytania ze względu na bardzo duży wyświetlacz. rozmiarów).
Testowanie aplikacji za pomocą nieliniowego skalowania czcionek

Jeśli do definiowania rozmiaru tekstu używasz już skalowanych pikseli (sp), te dodatkowe opcje i ulepszone skalowanie zostaną automatycznie zastosowane do tekstu w aplikacji. Mimo to nadal zalecamy przeprowadzenie testów interfejsu z włączonym maksymalnym rozmiarem czcionki (200%), aby mieć pewność, że aplikacja poprawnie stosuje rozmiary czcionek i że może wyświetlać czcionki o większych rozmiarach bez wpływu na użyteczność.
Aby włączyć rozmiar czcionki 200%, wykonaj te czynności:
- Otwórz aplikację Ustawienia i kliknij Ułatwienia dostępu > Rozmiar interfejsu i tekst.
- W przypadku opcji Rozmiar czcionki klikaj ikonę plusa (+), aby ustawić maksymalną rozmiar jest włączony, tak jak na ilustracji obok .
Używanie skalowanych pikseli (sp) do określania rozmiaru tekstu
Pamiętaj, aby zawsze określać rozmiary tekstu w jednostkach SP. Gdy aplikacja używa jednostek sp, Android może zastosować preferowany rozmiar tekstu użytkownika i odpowiednio go skalować.
Nie używaj jednostek sp jako dopełnienia ani zdefiniuj wysokości widoku, zakładając niejawne dopełnienie: z nieliniowym skalowaniem czcionki wymiary sp mogą być nieproporcjonalne, więc 4sp + 20 sp może nie równać się 24 sp.
Przelicz skalowane jednostki pikseli (sp)
Użyj TypedValue.applyDimension()
, aby przeliczyć jednostki SP
na piksele i użyj funkcji TypedValue.deriveDimension()
, aby
konwertowanie pikseli na sp. Te metody stosują odpowiednie skalowanie nieliniowe
automatycznie.
Unikaj umieszczania w kodzie stałych wartości równań za pomocą funkcji Configuration.fontScale
lub DisplayMetrics.scaledDensity
. Skalowanie czcionek jest nieliniowe, więc pole scaledDensity
nie jest już dokładne. fontScale
powinno być używane wyłącznie w celach informacyjnych, ponieważ czcionki nie są już
przeskalowane do jednej wartości skalarnej.
Używanie jednostek sp do atrybutów lineHeight
Zawsze definiuj kolumnę android:lineHeight
za pomocą jednostek SP
dp, więc wysokość wiersza jest skalowana wraz z tekstem. Jeśli natomiast tekst jest w układzie sp, ale lineHeight
jest w układzie dp lub px, nie będzie się skalować i będzie wyglądać ciasno.
TextView automatycznie poprawia lineHeight
zgodnie z
proporcje są zachowywane, ale tylko wtedy, gdy zostaną uwzględnione zarówno textSize
, jak i lineHeight
zdefiniowane w jednostkach sp.
Aparat i multimedia
Ultra HDR w przypadku zdjęć

Android 14 obsługuje obrazy High Dynamic Range (HDR), które zachowują więcej informacji z czujnika podczas robienia zdjęcia, co umożliwia uzyskanie żywszych kolorów i większego kontrastu. Android używa formatu ultra HDR, który jest w pełni zgodny z wstecz z obrazami JPEG. Dzięki temu aplikacje mogą płynnie współpracować z obrazami HDR, wyświetlając je w standardowym zakresie dynamiki (SDR), gdy zajdzie taka potrzeba.
Przetwarzanie tych obrazów w interfejsie w HDR jest wykonywane automatycznie przez platformę, gdy aplikacja zechce używać interfejsu HDR w oknie aktywności, albo za pomocą elementu manifestu, albo w czasie działania przez wywołanieWindow.setColorMode()
. Na obsługiwanych urządzeniach możesz też robić skompresowane zdjęcia Ultra
HDR. Dzięki większej liczbie kolorów odzyskanych z czujnika edytowanie w postprodukcji może być bardziej elastyczne. Pliki Gainmap
powiązane z obrazami Ultra HDR mogą służyć do ich renderowania za pomocą OpenGL lub Vulkan.
Zoom, ostrość, podgląd i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu
Android 14 ulepsza rozszerzenia aparatu, co pozwala aplikacjom na dłuższe przetwarzanie, co z kolei umożliwia uzyskiwanie lepszych zdjęć przy użyciu algorytmów wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak fotografowanie przy słabym oświetleniu na obsługiwanych urządzeniach. Te funkcje zapewniają użytkownikom jeszcze większą wygodę podczas korzystania z możliwości rozszerzenia aparatu. Przykłady takich ulepszeń:
- Dynamiczna szacowana latencja przetwarzania zdjęć zapewnia znacznie dokładniejsze szacunki czasu przetwarzania zdjęć na podstawie bieżących warunków sceny i otoczenia. Wywołaj metodę
CameraExtensionSession.getRealtimeStillCaptureLatency()
, aby uzyskać obiektStillCaptureLatency
, który zawiera 2 metody oszacowania opóźnienia. MetodagetCaptureLatency()
zwraca szacowane opóźnienie międzyonCaptureStarted
aonCaptureProcessStarted()
, a metodagetProcessingLatency()
zwraca szacowane opóźnienie międzyonCaptureProcessStarted()
a dostępnym ostatnim przetworzonym obrazem. - Obsługa wywołań zwrotnych postępu przechwytywania, dzięki którym aplikacje mogą wyświetlać bieżący postęp długotrwałych operacji przetwarzania zdjęć. Możesz sprawdzić, czy ta funkcja jest dostępna w
CameraExtensionCharacteristics.isCaptureProcessProgressAvailable
, a jeśli tak, zaimplementować funkcję wywołania zwrotnegoonCaptureProcessProgressed()
, która ma jako parametr postęp (od 0 do 100). metadane dotyczące rozszerzenia, takie jak
CaptureRequest.EXTENSION_STRENGTH
do powiększania obrazu, natężenie efektu rozszerzenia, np. rozmycie tła, za pomocąEXTENSION_BOKEH
.Funkcja podglądu zdjęć w rozszerzeniach aparatu, która umożliwia wyświetlenie nieprzetworzonego obrazu szybciej niż w przypadku obrazu końcowego. Jeśli rozszerzenie wydłuża czas przetwarzania, obraz po wyświetleniu może być udostępniony jako element zastępczy, aby poprawić UX, a później zastąpiony przez ostateczny obraz. Aby sprawdzić, czy ta funkcja jest dostępna, przejdź do
CameraExtensionCharacteristics.isPostviewAvailable
. Następnie możesz przekazać parametrOutputConfiguration
do funkcjiExtensionSessionConfiguration.setPostviewOutputConfiguration
.Obsługa
SurfaceView
, która umożliwia bardziej zoptymalizowaną i energooszczędną ścieżkę renderowania podglądu.Obsługa funkcji kliknięcia, aby ustawić ostrość i powiększyć widok podczas korzystania z rozszerzenia.
Zoom na matrycy
Gdy REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE
w CameraCharacteristics
zawiera SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW
, aplikacja może korzystać z zaawansowanych możliwości czujnika, aby zapewnić przycięty strumień RAW z tymi samymi pikselami co pełne pole widzenia, używając CaptureRequest
z docelowym strumieniem RAW, dla którego ustawiono CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW
.
Dzięki wdrożeniu ustawień zastąpienia żądania zaktualizowana kamera umożliwia użytkownikom sterowanie zoomem jeszcze przed przygotowaniem innych ustawień.
Bezstratny dźwięk przez USB
Android 14 obsługuje bezstratne formaty dźwięku, dzięki czemu można uzyskać dźwięk w jakości studyjnej w przypadku przewodowych słuchawek USB. Możesz wysyłać zapytania do urządzenia USB w celu uzyskania preferowanych atrybutów miksera, rejestrować słuchacza zmian w preferowanych atrybutach miksera i konfigurować atrybuty miksera za pomocą klasy AudioMixerAttributes
. Ta klasa reprezentuje format, np. maskę kanału, częstotliwość próbkowania i zachowanie miksera audio. Ta klasa umożliwia przesyłanie dźwięku bezpośrednio bez miksowania, regulowania głośności ani przetwarzania efektów.
Wydajność i narzędzia dla programistów
Credential Manager
Android 14 将 Credential Manager 添加为平台 API,并通过使用 Google Play 服务的 Jetpack 库,向后额外支持 Android 4.4(API 级别 19)设备。Credential Manager 旨在通过 API 使用用户配置的凭据提供程序检索和存储凭据,让用户更轻松地登录。Credential Manager 在单个 API 中支持多种登录方法,包括用户名和密码、通行密钥和联合登录解决方案(如“使用 Google 账号登录”)。
通行密钥具有许多优势。例如,通行密钥是基于业界标准构建的,可在各种不同的操作系统和浏览器生态系统中使用,并且可用于网站和应用。
如需了解详情,请参阅 Credential Manager 和通行密钥文档以及介绍 Credential Manager 和通行密钥的博文。
Health Connect
Health Connect to repozytorium danych o zdrowiu i kondycji fizycznej użytkownika na urządzeniu. Umożliwia ona użytkownikom udostępnianie danych między ulubionymi aplikacjami i zarządzanie w jednym miejscu danymi, które chcą udostępniać tym aplikacjom.
Na urządzeniach z Androidem w wersjach starszych niż 14 aplikację Health Connect można pobrać ze Sklepu Google Play. Od Androida 14 Zarządzanie danymi o zdrowiu jest częścią platformy i otrzymuje aktualizacje w ramach aktualizacji systemowych Google Play bez konieczności osobnego pobierania. Dzięki temu Health Connect może być często aktualizowany, a Twoje aplikacje mogą korzystać z Health Connect na urządzeniach z Androidem w wersji 14 lub nowszej. Użytkownicy mogą korzystać z Health Connect w ustawieniach urządzenia, a ustawienia prywatności są zintegrowane z ustawieniami systemu.


Health Connect zawiera kilka nowych funkcji w Androidzie 14, takich jak trasy treningów, które umożliwiają użytkownikom udostępnianie trasy treningu, którą można wyświetlić na mapie. Trasa to lista lokalizacji zapisanych w określonym przedziale czasu. Aplikacja może wstawiać trasy do sesji ćwiczeń, łącząc je ze sobą. Aby mieć pełną kontrolę nad tymi poufnymi danymi, użytkownicy muszą zezwolić na udostępnianie poszczególnych tras innym aplikacjom.
Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji dotyczącej funkcji Health Connection oraz w poście na blogu Co nowego w Androidzie Health.
Aktualizacje OpenJDK 17
Android 14 将继续更新 Android 的核心库,以与最新 OpenJDK LTS 版本中的功能保持一致,包括适合应用和平台开发者的库更新和 Java 17 语言支持。
其中包含以下功能和改进:
- 将大约 300 个
java.base
类更新为支持 Java 17。 - 文本块 - 为 Java 编程语言引入了多行字符串字面量。
- instanceof 模式匹配:可让对象在
instanceof
中被视为具有特定类型,而无需任何额外的变量。 - 密封类:允许您限制哪些类和接口可以扩展或实现它们。
得益于 Google Play 系统更新 (Project Mainline),6 亿多台设备能够接收包含这些更改的最新 Android 运行时 (ART) 更新。我们致力于为应用提供更加一致、安全的跨设备环境,并为用户提供独立于平台版本的新功能。
Java 和 OpenJDK 是 Oracle 及/或其关联公司的商标或注册商标。
Ulepszenia w sklepach z aplikacjami
Android 14 wprowadza kilka interfejsów API PackageInstaller
, które umożliwiają sklepom z aplikacjami poprawę wrażeń użytkowników.
Prośba o zatwierdzenie instalacji przed pobraniem
Instalacja lub aktualizacja aplikacji może wymagać zaakceptowania przez użytkownika.
Na przykład gdy instalator korzystający z uprawnienia REQUEST_INSTALL_PACKAGES
próbuje zainstalować nową aplikację. W poprzednich wersjach Androida sklepy z aplikacjami mogą prosić o pozwolenie użytkownika dopiero po zapisaniu plików APK w sesji instalacji i zaakceptowaniu sesji.
Od Androida 14 metoda requestUserPreapproval()
pozwala instalatorom poprosić o pozwolenie użytkownika przed rozpoczęciem sesji instalacji. Ta funkcja umożliwia opóźnienie pobierania plików APK do momentu zatwierdzenia instalacji przez użytkownika. Ponadto po zatwierdzeniu instalacji przez użytkownika aplikacja może pobrać i zainstalować aplikację w tle bez przerywania pracy użytkownika.
Przejmowanie odpowiedzialności za przyszłe aktualizacje
Metoda setRequestUpdateOwnership()
pozwala instalatorowi wskazać systemowi, że będzie odpowiedzialny za przyszłe aktualizacje instalowanej aplikacji. Ta funkcja umożliwia egzekwowanie własności aktualizacji, co oznacza, że tylko właściciel aktualizacji może instalować automatyczne aktualizacje aplikacji. Egzekwowanie własności aktualizacji pomaga zapewnić, aby użytkownicy otrzymywali aktualizacje tylko z oczekiwanego sklepu z aplikacjami.
Aby zainstalować aktualizację, każdy inny instalator, w tym korzystający z uprawnienia INSTALL_PACKAGES
, musi uzyskać wyraźną zgodę użytkownika. Jeśli użytkownik zdecyduje się na przeprowadzenie aktualizacji z innego źródła, utraci prawo własności do aktualizacji.
Aktualizuj aplikacje w godzinach, w których nie zakłócasz pracy.
Sklepy z aplikacjami zwykle nie chcą aktualizować aplikacji, która jest aktywnie używana, ponieważ powoduje to przerwanie jej procesów, co może zakłócić działanie użytkownika.
Od Androida 14 interfejs API InstallConstraints
daje instalatorom możliwość zapewnienia, że aktualizacje aplikacji będą się odbywać w odpowiednim momencie. Sklep z aplikacjami może na przykład wywołać metodę commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet()
, aby upewnić się, że aktualizacja zostanie zaakceptowana tylko wtedy, gdy użytkownik nie będzie już korzystać z aplikacji.
Bezproblemowe instalowanie opcjonalnych podziałów
W przypadku podzielonych plików APK funkcje aplikacji mogą być dostarczane w osobnych plikach APK, a nie jako monolityczny plik APK. Dzielone pliki APK umożliwiają sklepom z aplikacjami optymalizację dostarczania różnych komponentów aplikacji. Sklepy z aplikacjami mogą na przykład optymalizować na podstawie właściwości urządzenia docelowego. Interfejs API PackageInstaller
obsługuje dzielenie na części od czasu wprowadzenia na poziomie 22 interfejsu API.
W Androidzie 14 metoda setDontKillApp()
umożliwia instalatorowi wskazanie, że działające procesy aplikacji nie powinny zostać zakończone podczas instalowania nowych części. Sklepy z aplikacjami mogą używać tej funkcji do płynnego instalowania nowych funkcji aplikacji, gdy użytkownik z niej korzysta.
Pakiety metadanych aplikacji
从 Android 14 开始,Android 软件包安装程序可让您指定应用元数据(例如数据安全做法),以在 Google Play 等应用商店页面上架。
Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu urządzenia
Aby zapewnić bardziej standardowe wykrywanie zrzutów ekranu, Android 14 wprowadza interfejs API do wykrywania zrzutów ekranu, który chroni prywatność. Ten interfejs API umożliwia aplikacjom rejestrowanie wywołań zwrotnych dla poszczególnych aktywności. Te wywołania zwrotne są wywoływane, a użytkownik jest powiadamiany, gdy zrobi zrzut ekranu podczas wyświetlania tego działania.
Interfejs użytkownika
Działania niestandardowe na arkuszu udostępniania i ulepszone rankingi
Android 14 更新了系统 Sharesheet,以便为用户提供自定义应用操作和信息更丰富的预览结果。
添加自定义操作
对于 Android 14,您的应用可以向其调用的系统 Sharesheet 添加自定义操作。

提高直接共享目标的排名
Android 14 根据来自应用的更多信号来确定直接共享目标的排名,以便为用户提供更实用的结果。为了提供最实用的排名信号,请遵循提高直接共享目标排名的准则。通讯应用还可以报告出站和入站消息的快捷方式使用情况。

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji przewidywanego przejścia wstecz
Android 13 wprowadził przewidywaną animację powrotu do ekranu głównego, która jest dostępna dla deweloperów. Gdy ta opcja jest włączona w obsługiwanej aplikacji, przesunięcie w dół powoduje wyświetlenie animacji wskazującej, że gest cofania powoduje wyjście z aplikacji i powrót do ekranu głównego.
Android 14 zawiera wiele ulepszeń i nowe wskazówki dotyczące funkcji Wsteczne cofanie:
- Możesz ustawić
android:enableOnBackInvokedCallback=true
, aby włączyć przewidywane animacje powrotu w poszczególnych aktywnościach zamiast w całej aplikacji. - Dodaliśmy nowe animacje systemu, które towarzyszą animacji powrotu do ekranu głównego w Androidzie 13. Nowe animacje systemowe są wspólne dla różnych działań i zadań. Otrzymasz je automatycznie po migracji na przewidywane przejście wstecz.
- Dodaliśmy nowe animacje komponentów w stylu Material Design dla arkuszy dolnych, arkuszy bocznych i wyszukiwarki.
- Przygotowaliśmy wskazówki dotyczące projektowania niestandardowych animacji i przejść w aplikacji.
- Dodaliśmy nowe interfejsy API, aby obsługiwać niestandardowe animacje przejść w aplikacji:
handleOnBackStarted
,handleOnBackProgressed
,handleOnBackCancelled
in
OnBackPressedCallback
onBackStarted
,onBackProgressed
,onBackCancelled
in
OnBackAnimationCallback
- Użyj
overrideActivityTransition
zamiastoverridePendingTransition
w przypadku przejść, które reagują na gest przesunięcia palcem w lewo.
W tej wersji wstępnej Androida 14 wszystkie funkcje przewidywania powrotów pozostają dostępne tylko dla deweloperów. Zapoznaj się z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym migracji aplikacji na przewidywane cofnięcie oraz z przewodnikiem dla deweloperów dotyczącym tworzenia niestandardowych przejść w aplikacji.
Zastąpienia ustawień producenta urządzenia z dużym ekranem dla poszczególnych aplikacji
Zastąpienia dotyczące aplikacji umożliwiają producentom urządzeń zmianę działania aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład zastąpienie FORCE_RESIZE_APP
instruuje system, aby zmienił rozmiar aplikacji, aby pasowała do wyświetlanych wymiarów (unikając trybu zgodności rozmiaru), nawet jeśli w manifeście aplikacji ustawiono resizeableActivity="false"
.
Zastąpienia mają na celu poprawę wrażeń użytkowników na dużych ekranach.
Nowe właściwości pliku manifestu umożliwiają wyłączenie w przypadku aplikacji niektórych zastąpień producenta urządzenia.
Zastępowanie ustawień aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem
Zastąpienia dla poszczególnych aplikacji zmieniają zachowanie aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE
zastąpienie producenta urządzenia ustawia format obrazu aplikacji na 16:9 niezależnie od konfiguracji aplikacji.
Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpienia dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.
Udostępnianie ekranu aplikacji
Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania treści na ekranie.
Podczas udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacji, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu nie są uwzględniane na wyświetlaczu. Udostępniona jest tylko zawartość wybranej aplikacji.
Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ pozwala użytkownikom uruchamiać wiele aplikacji, ale ogranicza udostępnianie treści do jednej aplikacji.
Inteligentna odpowiedź na klawiaturze Gboard na Pixelu 8 Pro oparta na LLM
On Pixel 8 Pro devices with the December Feature Drop, developers can try out higher-quality smart replies in Gboard powered by on-device Large Language Models (LLMs) running on Google Tensor.
This feature is available as a limited preview for US English in WhatsApp, Line, and KakaoTalk. It requires using a Pixel 8 Pro device with Gboard as your keyboard.
To try it out, first enable the feature in Settings > Developer Options > AiCore Settings > Enable Aicore Persistent.
Next, open a conversation in a supported app to see LLM-powered Smart Reply in Gboard's suggestion strip in response to incoming messages.
Grafika
Ścieżki można wyszukiwać i interpolować
Interfejs API Path
na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżki z segmentów linii albo krzywych kwadratowych i krzywych sześciennych, wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub wszystkich tych elementów jednocześnie. Ograniczeniem jest możliwość sprawdzenia, co tak naprawdę znajduje się w obiekcie ścieżki. Elementy wewnętrzne obiektu są nieprzezroczyste po jego utworzeniu.
Aby utworzyć Path
, użyj metod wywoływania takich jak moveTo()
, lineTo()
i cubicTo()
, aby dodać segmenty ścieżki. Nie ma jednak możliwości określenia, jakie segmenty mają się znaleźć na tej ścieżce, więc musisz zachować te informacje w momencie tworzenia.
Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania dotyczące ścieżek, aby dowiedzieć się, co się na nich znajduje.
Najpierw musisz uzyskać obiekt PathIterator
, korzystając z interfejsu API Path.getPathIterator
:
Kotlin
val path = Path().apply { moveTo(1.0f, 1.0f) lineTo(2.0f, 2.0f) close() } val pathIterator = path.pathIterator
Java
Path path = new Path(); path.moveTo(1.0F, 1.0F); path.lineTo(2.0F, 2.0F); path.close(); PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();
Następnie możesz wywołać metodę PathIterator
, by iterować po kolei segmenty i pobrać wszystkie niezbędne dane dla każdego z nich. W tym przykładzie użyto obiektów PathIterator.Segment
, które gromadzą dane w formie pakietów:
Kotlin
for (segment in pathIterator) { println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}") }
Java
while (pathIterator.hasNext()) { PathIterator.Segment segment = pathIterator.next(); Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints()); }
Funkcja PathIterator
ma też wersję next()
, która nie przydziela pamięci, i możesz jej użyć do przekazania bufora, aby przechowywać dane punktowe.
Jednym z ważnych zastosowań zapytań o dane Path
jest interpolacja. Możesz na przykład chcieć animować (czyli przekształcać) 2 różne ścieżki. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 zawiera też metodę interpolate()
w Path
. Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate()
tworzy nowy Path
z tym interpolowanym wynikiem. Ten przykład zwraca ścieżkę, która jest połową (interpolacja liniowa 0,5) ścieżki path
i otherPath
:
Kotlin
val interpolatedResult = Path() if (path.isInterpolatable(otherPath)) { path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult) }
Java
Path interpolatedResult = new Path(); if (path.isInterpolatable(otherPath)) { path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult); }
Biblioteka Jetpack graphics-path umożliwia korzystanie z podobnych interfejsów API również w starszych wersjach Androida.
Niestandardowe siatki z shaderami wierzchołków i fragmentów
Android 长期以来一直支持使用自定义着色绘制三角网格,但输入网格格式仅限于一些预定义的属性组合。Android 14 增加了对自定义网格的支持,可将其定义为三角形或三角形条,并且可以选择是否编入索引。这些网格是使用自定义属性、顶点步长、可变以及使用 AGSL 编写的顶点着色器和片段着色器指定的。
顶点着色器定义了位置和颜色等变量,而片段着色器可以选择为像素定义颜色,通常是使用顶点着色器创建的变量。如果片段着色器提供颜色,则系统会使用绘制网格时选择的混合模式将其与当前 Paint
颜色混合。Uniform 可以传递到片段着色器和顶点着色器,以提高灵活性。
Renderowanie bufora sprzętowego w Canvas
Aby ułatwić korzystanie z interfejsu API Canvas
w Androidzie do rysowania z przyspieszeniem sprzętowym w HardwareBuffer
, Android 14 wprowadza HardwareBufferRenderer
. Ten interfejs API jest
szczególnie przydatne, gdy Twój przypadek użycia obejmuje komunikację z systemem
kompozytor do SurfaceControl
, by zapewnić małe opóźnienie
rysunek.