Funkcje i interfejsy API – przegląd

Android 14 wprowadza świetne funkcje i interfejsy API dla deweloperów. Poniższe informacje pomogą Ci poznać funkcje aplikacji i zacząć korzystać z powiązanych interfejsów API.

Szczegółową listę dodanych, zmodyfikowanych i usuniętych interfejsów API znajdziesz w raporcie różnic między interfejsami API. Szczegółowe informacje o dodanych interfejsach API znajdziesz w dokumentacji interfejsu Android API – w przypadku Androida 14 poszukaj interfejsów API dodanych na poziomie API 34. Aby dowiedzieć się, w jakich obszarach zmiany w platformie mogą mieć wpływ na Twoje aplikacje, zapoznaj się ze zmianami w zachowaniu Androida 14 w przypadku aplikacji kierowanych na tę wersję systemuwszystkich aplikacji.

Internacjonalizacja

Wybór języka według aplikacji

Android 14 expands on the per-app language features that were introduced in Android 13 (API level 33) with these additional capabilities:

  • Automatically generate an app's localeConfig: Starting with Android Studio Giraffe Canary 7 and AGP 8.1.0-alpha07, you can configure your app to support per-app language preferences automatically. Based on your project resources, the Android Gradle plugin generates the LocaleConfig file and adds a reference to it in the final manifest file, so you no longer have to create or update the file manually. AGP uses the resources in the res folders of your app modules and any library module dependencies to determine the locales to include in the LocaleConfig file.

  • Dynamic updates for an app's localeConfig: Use the setOverrideLocaleConfig() and getOverrideLocaleConfig() methods in LocaleManager to dynamically update your app's list of supported languages in the device's system settings. Use this flexibility to customize the list of supported languages per region, run A/B experiments, or provide an updated list of locales if your app utilizes server-side pushes for localization.

  • App language visibility for input method editors (IMEs): IMEs can utilize the getApplicationLocales() method to check the language of the current app and match the IME language to that language.

Grammatical Inflection API

3 miliardy ludzi mówią w językach płciowych, czyli w językach, w których kategorie gramatyczne, takie jak rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przyimki, wpływają na płeć osób i obiektów, o których rozmawiasz lub o których mówisz. Tradycyjnie wiele języków, w których płeć różni się od płci męskiej, jako domyślnej lub ogólnej używa formy gramatycznej.

Zwrócenie się do użytkowników w niewłaściwy sposób gramatyczny, np. zwrócenie się do kobiet w rodzaju męskim, może negatywnie wpłynąć na ich wyniki i nastawienie. Z kolei interfejs z językiem, który poprawnie odzwierciedla płeć użytkownika, może zwiększyć jego zaangażowanie oraz zapewnić bardziej spersonalizowane i naturalne brzmienie.

Aby ułatwić Ci przygotowanie UI w przypadku języków uwzględniających płeć, Android 14 udostępnia interfejs Grammatical Inflection API, który umożliwia obsługę płci gramatycznej bez refaktoryzacji aplikacji.

Regionalne preferencje

Preferencje regionalne pozwalają użytkownikom personalizować jednostki temperatury. dnia tygodnia i systemy numeracji. Europejczyk mieszkający w Stanach Zjednoczonych może preferować jednostki temperatury w stopniach Celsjusza zamiast w stopniach Fahrenheita, a aplikacje powinny traktować poniedziałek jako początek tygodnia zamiast niedzieli, która jest domyślną jednostką w Stanach Zjednoczonych.

Nowe menu ustawień Androida dla tych ustawień da użytkownikom wykrywalną i scentralizowaną lokalizację na potrzeby zmiany ustawień aplikacji. Te ustawienia są również zachowywane podczas tworzenia kopii zapasowej i przywracania. Kilka interfejsów API i intencji, takich jak getTemperatureUnitgetFirstDayOfWeek, przyznaje aplikacji uprawnienia do odczytu ustawień użytkownika, dzięki czemu aplikacja może dostosowywać sposób wyświetlania informacji. Możesz też zarejestrować BroadcastReceiver włączona ACTION_LOCALE_CHANGED. obsługi zmian konfiguracji języka w przypadku zmiany preferencji regionalnych.

Aby znaleźć te ustawienia, otwórz aplikację Ustawienia i kliknij System > Języki wejście > Ustawienia regionalne.

Ekran Ustawienia regionalne w ustawieniach systemu Android.
opcje temperatury dla preferencji regionalnych w ustawieniach systemu Androida;

Ułatwienia dostępu

Nieliniowe skalowanie czcionki do 200%

Od Androida 14 system obsługuje skalowanie czcionek do 200%, zapewniając użytkownikom niedowidzącym dodatkowe opcje ułatwień dostępu zgodne z wytycznymi Web Content Accessibility Guidelines (WCAG).

Aby zapobiec nadmiernemu skalowaniu dużych elementów tekstowych na ekranie, system stosuje nieliniową krzywą skalowania. Ta strategia skalowania oznacza, że duży tekst nie jest skalowany w taki sam sposób jak mniejszy tekst. Pomocne jest nieliniowe skalowanie czcionek zachowaj proporcjonalną hierarchię elementów o różnych rozmiarach, łagodzenie problemów z liniowym skalowaniem tekstu pod wysokim stopniem (np. lub tekst, który staje się trudniejszy do odczytania ze względu na bardzo duży wyświetlacz. rozmiarów).

Testowanie aplikacji za pomocą nieliniowego skalowania czcionek

Aby przetestować aplikację, włącz maksymalny rozmiar czcionki w ustawieniach ułatwień dostępu na urządzeniu.

Jeśli do definiowania rozmiaru tekstu używasz już skalowanych pikseli (sp), te dodatkowe opcje i ulepszone skalowanie zostaną automatycznie zastosowane do tekstu w aplikacji. Mimo to nadal zalecamy przeprowadzenie testów interfejsu z włączonym maksymalnym rozmiarem czcionki (200%), aby mieć pewność, że aplikacja poprawnie stosuje rozmiary czcionek i że może wyświetlać czcionki o większych rozmiarach bez wpływu na użyteczność.

Aby włączyć rozmiar czcionki 200%, wykonaj te czynności:

  1. Otwórz aplikację Ustawienia i kliknij Ułatwienia dostępu > Rozmiar interfejsu i tekst.
  2. W przypadku opcji Rozmiar czcionki klikaj ikonę plusa (+), aby ustawić maksymalną rozmiar jest włączony, tak jak na ilustracji obok .

Używanie skalowanych pikseli (sp) do określania rozmiaru tekstu

Pamiętaj, aby zawsze określać rozmiary tekstu w jednostkach SP. Gdy aplikacja używa jednostek sp, Android może zastosować preferowany rozmiar tekstu użytkownika i odpowiednio go skalować.

Nie używaj jednostek sp jako dopełnienia ani zdefiniuj wysokości widoku, zakładając niejawne dopełnienie: z nieliniowym skalowaniem czcionki wymiary sp mogą być nieproporcjonalne, więc 4sp + 20 sp może nie równać się 24 sp.

Przelicz skalowane jednostki pikseli (sp)

Użyj TypedValue.applyDimension(), aby przeliczyć jednostki SP na piksele i użyj funkcji TypedValue.deriveDimension(), aby konwertowanie pikseli na sp. Te metody stosują odpowiednie skalowanie nieliniowe automatycznie.

Unikaj umieszczania w kodzie stałych wartości równań za pomocą funkcji Configuration.fontScale lub DisplayMetrics.scaledDensity. Skalowanie czcionek jest nieliniowe, więc pole scaledDensity nie jest już dokładne. fontScale powinno być używane wyłącznie w celach informacyjnych, ponieważ czcionki nie są już przeskalowane do jednej wartości skalarnej.

Używanie jednostek sp do atrybutów lineHeight

Zawsze definiuj kolumnę android:lineHeight za pomocą jednostek SP dp, więc wysokość wiersza jest skalowana wraz z tekstem. Jeśli natomiast tekst jest w układzie sp, ale lineHeight jest w układzie dp lub px, nie będzie się skalować i będzie wyglądać ciasno. TextView automatycznie poprawia lineHeight zgodnie z proporcje są zachowywane, ale tylko wtedy, gdy zostaną uwzględnione zarówno textSize, jak i lineHeight zdefiniowane w jednostkach sp.

Aparat i multimedia

Ultra HDR w przypadku zdjęć

Ilustracja przedstawiająca porównanie jakości obrazu standardowego zakresu dynamicznego (SDR) z jakością HDR (High Dynamic Range).

Android 14 dodaje obsługę obrazów High Dynamic Range (HDR), które podczas robienia zdjęć zachowują więcej informacji z czujnika, co daje żywe kolory i większy kontrast. Android używa formatu Ultra HDR, który jest w pełni zgodny wstecznie z obrazami JPEG, dzięki czemu aplikacje mogą płynnie współpracować z obrazami HDR i w razie potrzeby wyświetlać je w standardowym zakresie dynamicznym (SDR).

Renderowanie tych obrazów w interfejsie w trybie HDR odbywa się automatycznie przez platformę, gdy aplikacja wyraża zgodę na używanie interfejsu HDR w oknie aktywności. Można to zrobić za pomocą wpisu w pliku manifestu lub w czasie działania, wywołując wywołanie Window.setColorMode(). Na obsługiwanych urządzeniach możesz też robić skompresowane zdjęcia sferyczne Ultra HDR. Dzięki temu, że czujnik odzyskuje więcej kolorów, edycja postów może być bardziej elastyczna. Obiekt Gainmap powiązany z obrazami ultra HDR można wykorzystać do renderowania ich za pomocą OpenGL lub Vulkan.

Powiększenie, Ostrość, Postview i inne funkcje w rozszerzeniach aparatu

Android 14 upgrades and improves camera extensions, allowing apps to handle longer processing times, which enables improved images using compute-intensive algorithms like low-light photography on supported devices. These features give users an even more robust experience when using camera extension capabilities. Examples of these improvements include:

Zoom na czujniku

When REQUEST_AVAILABLE_CAPABILITIES_STREAM_USE_CASE in CameraCharacteristics contains SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW, your app can use advanced sensor capabilities to give a cropped RAW stream the same pixels as the full field of view by using a CaptureRequest with a RAW target that has stream use case set to CameraMetadata.SCALER_AVAILABLE_STREAM_USE_CASES_CROPPED_RAW. By implementing the request override controls, the updated camera gives users zoom control even before other camera controls are ready.

Bezstratny dźwięk przez USB

Android 14 zyskuje obsługę bezstratnych formatów audio, dzięki czemu osoby audiofilskie mogą korzystać z przewodowych zestawów słuchawkowych USB. Możesz przesłać zapytanie do urządzenia USB w celu uzyskania preferowanych atrybutów miksera, zarejestrować detektor w przypadku zmian w atrybutach miksera i skonfigurować atrybuty miksera za pomocą klasy AudioMixerAttributes. Ta klasa reprezentuje format, np. maskę kanału, częstotliwość próbkowania i działanie miksera dźwięku. Ta klasa umożliwia bezpośrednie wysyłanie dźwięku bez mieszania, regulacji głośności i efektów przetwarzania.

Narzędzia i produktywność programistów

Menedżer danych logowania

Android 14 adds Credential Manager as a platform API, with additional support back to Android 4.4 (API level 19) devices through a Jetpack Library using Google Play services. Credential Manager aims to make sign-in easier for users with APIs that retrieve and store credentials with user-configured credential providers. Credential Manager supports multiple sign-in methods, including username and password, passkeys, and federated sign-in solutions (such as Sign-in with Google) in a single API.

Passkeys provide many advantages. For example, passkeys are built on industry standards, can work across different operating systems and browser ecosystems, and can be used with both websites and apps.

For more information, see the Credential Manager and passkeys documentation and the blogpost about Credential Manager and passkeys.

Health Connect

Health Connect 是设备端用户健康与健身数据的存储区。它 让用户可以在喜爱的应用之间共享数据 控制他们要与这些应用分享哪些数据

在搭载 Android 14 之前版本的 Android 设备上,Health Connect 会 可在 Google Play 商店中以应用的形式下载。从 Android 14 开始,Health Connect 将成为 Android 平台的一部分,并通过 Google Play 系统更新接收更新,而无需单独下载。这样,健康 Connect 可能会经常更新,并且您的应用可以依赖于 Health Connect 在搭载 Android 14 或更高版本的设备上可用。用户可以访问“健康”应用 通过设备中的“设置”连接,以及集成到 与系统设置有关

用户无需单独的 在搭载 Android 14 或更高版本的设备上下载应用。
用户可以通过系统设置控制哪些应用可以访问其健康与健身数据。

Health Connect 包含 Android 14 中的多项新功能,例如锻炼 路线,让用户能够分享锻炼路线,并且路线直观 。路线定义为在一定时间范围内保存的位置列表,您的应用可以将路线插入锻炼时段,将它们关联起来。为确保用户可以完全控制这些敏感数据, 用户必须允许与其他应用分享具体路线。

有关详情,请参阅 Health Connection 文档以及关于 Android Health 的新变化

Aktualizacje OpenJDK 17

Android 14 将继续更新 Android 的核心库,以与最新 OpenJDK LTS 版本中的功能保持一致,包括适合应用和平台开发者的库更新和 Java 17 语言支持。

其中包含以下功能和改进:

  • 将大约 300 个 java.base 类更新为支持 Java 17。
  • 文本块 - 为 Java 编程语言引入了多行字符串字面量。
  • instanceof 模式匹配:可让对象在 instanceof 中被视为具有特定类型,而无需任何额外的变量。
  • 密封类:允许您限制哪些类和接口可以扩展或实现它们。

得益于 Google Play 系统更新 (Project Mainline),6 亿多台设备能够接收包含这些更改的最新 Android 运行时 (ART) 更新。我们致力于为应用提供更加一致、安全的跨设备环境,并为用户提供独立于平台版本的新功能。

Java 和 OpenJDK 是 Oracle 及/或其关联公司的商标或注册商标。

Ulepszenia w sklepach z aplikacjami

W Androidzie 14 wprowadziliśmy kilka interfejsów API PackageInstaller, które pozwalają sklepom z aplikacjami zwiększyć wygodę użytkowników.

Przed pobraniem poproś o zatwierdzenie instalacji

Instalacja lub aktualizacja aplikacji może wymagać zatwierdzenia użytkownika. Na przykład gdy instalator korzystający z uprawnienia REQUEST_INSTALL_PACKAGES próbuje zainstalować nową aplikację. We wcześniejszych wersjach Androida sklepy z aplikacjami mogą prosić użytkownika o zatwierdzenie dopiero po zapisaniu plików APK w sesji instalacji, a sesja została zgłoszona.

Od Androida 14 metoda requestUserPreapproval() umożliwia instalatorom prośbę o zatwierdzenie użytkownika przed wykonaniem sesji instalacji. To ulepszenie umożliwia sklep z aplikacjami odroczenie pobierania plików APK do momentu zatwierdzenia instalacji przez użytkownika. Ponadto gdy użytkownik zatwierdzi instalację, sklep z aplikacjami może pobrać i zainstalować aplikację w tle, nie przerywając mu działania.

Zgłaszanie odpowiedzialności za przyszłe aktualizacje

Metoda setRequestUpdateOwnership() pozwala instalatorowi wskazać systemowi, że ma być odpowiedzialny za przyszłe aktualizacje instalowanej aplikacji. Ta funkcja umożliwia egzekwowanie prawa własności do aplikacji. Oznacza to, że tylko właściciel aktualizacji może instalować automatyczne aktualizacje aplikacji. Wymuszanie własności aktualizacji pomaga zadbać o to, aby użytkownicy otrzymywali aktualizacje tylko ze sklepu z aplikacjami.

Wszyscy inni użytkownicy, którzy zainstalowali aktualizację, w tym korzystający z uprawnienia INSTALL_PACKAGES, muszą uzyskać wyraźną zgodę użytkownika. Jeśli użytkownik zdecyduje się przeprowadzić aktualizację z innego źródła, utraci własność aktualizacji.

Aktualizuj aplikacje o mniej uciążliwych porach

Sklepy z aplikacjami zwykle nie chcą aktualizować aktywnie używanej aplikacji, ponieważ powoduje to kończenie jej uruchomionych procesów, co może zakłócać działania użytkownika.

Począwszy od Androida 14 interfejs API InstallConstraints daje instalatorom możliwość aktualizowania aplikacji w odpowiednim momencie. Na przykład sklep z aplikacjami może wywołać metodę commitSessionAfterInstallConstraintsAreMet(), by upewnić się, że aktualizacja jest zatwierdzana tylko wtedy, gdy użytkownik nie wchodzi już w interakcję z daną aplikacją.

Bezproblemowe instalowanie opcjonalnych podziałów

W przypadku dzielonych pakietów APK funkcje aplikacji mogą być dostarczane w osobnych plikach APK, a nie jako monolityczny plik APK. Dzielone pliki APK pozwalają sklepom z aplikacjami zoptymalizować wyświetlanie różnych komponentów aplikacji. Na przykład sklepy z aplikacjami mogą prowadzić optymalizację na podstawie właściwości urządzenia docelowego. Interfejs PackageInstaller API obsługuje podziały od momentu wprowadzenia na poziomie 22 interfejsu API.

W Androidzie 14 metoda setDontKillApp() umożliwia instalatorowi zasygnalizowanie, że uruchomione procesy aplikacji nie powinny zostać zatrzymane po zainstalowaniu nowych podziałów. Sklepy z aplikacjami mogą korzystać z tej funkcji, aby bezproblemowo instalować nowe funkcje aplikacji, gdy użytkownik jej używa.

Pakiety metadanych aplikacji

Począwszy od Androida 14 instalator pakietów na Androida umożliwia określanie metadanych aplikacji, takich jak praktyki związane z bezpieczeństwem danych, które mają być dołączane na stronach sklepów z aplikacjami, np. w Google Play.

Wykrywanie, kiedy użytkownicy robią zrzuty ekranu z urządzenia

为了打造更加标准化的屏幕截图检测体验,Android 14 引入了可保护隐私的屏幕截图检测 API。借助此 API,应用可以按 activity 注册回调。如果用户在该 activity 可见时截取屏幕截图,系统会调用这些回调并通知用户。

Interfejs użytkownika

Działania niestandardowe w panelu udostępniania i ulepszona kolejność

Android 14 aktualizuje systemowy arkusz udostępniania, aby obsługiwał niestandardowe działania w aplikacji i nie tylko z podglądem wyników.

Dodaj działania niestandardowe

W Androidzie 14 aplikacja może dodaj niestandardowe działania do systemowego arkusza udostępniania wywoływanego przez niego.

Zrzut ekranu z działaniem niestandardowym na karcie udostępniania

Popraw ranking celów w przypadku bezpośredniego udostępniania

Android 14 wykorzystuje więcej sygnałów z aplikacji do określania rankingu bezpośrednich udostępniać cele, aby dostarczać użytkownikowi bardziej przydatne wyniki. Aby uzyskać najbardziej przydatny sygnał dotyczący rankingu, postępuj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi poprawianie pozycji w rankingach celów bezpośredniego udostępniania. Aplikacje komunikacyjne mogą też raportować użycie skrótów do: wiadomości wychodzących i przychodzących.

Wiersz bezpośredniego udostępniania w arkuszu udostępniania, co pokazuje 1

Obsługa wbudowanych i niestandardowych animacji dla funkcji przewidywania tekstu z placówek

Film: Animacje przewidywanego przejścia wstecz

W Androidzie 13 dostępna jest opcja dla programistów, która umożliwia przewidywanie powrotu do ekranu głównego. W przypadku użycia obsługiwanej aplikacji z włączoną opcją programisty przesunięcie do tyłu powoduje wyświetlenie animacji wskazującej, że gest cofania powoduje wyjście z aplikacji z powrotem na ekran główny.

Android 14 zawiera wiele ulepszeń i nowe wskazówki dotyczące funkcji przewidywania wstecznego:

W tej wersji przedpremierowej Androida 14 wszystkie funkcje funkcji przewidywania wstecznego są dostępne tylko dla programistów. Zapoznaj się z przewodnikiem dla programistów, by dowiedzieć się, jak przenieść aplikację do funkcji przewidywania wstecznej, oraz przewodnikiem dla programistów po tworzeniu niestandardowych przejść w aplikacji.

Zastąpienia na urządzeniach z dużym ekranem

Per-app overrides enable device manufacturers to change the behavior of apps on large screen devices. For example, the FORCE_RESIZE_APP override instructs the system to resize the app to fit display dimensions (avoiding size compatibility mode) even if resizeableActivity="false" is set in the app manifest.

Overrides are intended to improve the user experience on large screens.

New manifest properties enable you to disable some device manufacturer overrides for your app.

Zastąpienia dla użytkowników na dużym ekranie na poziomie aplikacji

Ustawienia poszczególnych aplikacji zmieniają sposób działania aplikacji na urządzeniach z dużym ekranem. Na przykład zastępowanie producenta urządzenia OVERRIDE_MIN_ASPECT_RATIO_LARGE ustawia współczynnik proporcji aplikacji na 16:9 niezależnie od jej konfiguracji.

Android 14 QPR1 umożliwia użytkownikom stosowanie zastąpień dla poszczególnych aplikacji za pomocą nowego menu ustawień na urządzeniach z dużym ekranem.

Udostępnianie ekranu aplikacji

Udostępnianie ekranu aplikacji umożliwia użytkownikom udostępnianie okna aplikacji zamiast całego ekranu urządzenia podczas nagrywania zawartości ekranu.

W przypadku udostępniania ekranu aplikacji pasek stanu, pasek nawigacyjny, powiadomienia i inne elementy interfejsu systemu są wykluczone z udostępnianego wyświetlacza. Udostępniana jest tylko treść wybranej aplikacji.

Udostępnianie ekranu aplikacji zwiększa produktywność i prywatność, ponieważ użytkownicy mogą korzystać z wielu aplikacji przy jednoczesnym ograniczeniu udostępniania treści do jednej aplikacji.

Inteligentna odpowiedź na klawiaturze Gboard na Pixelu 8 Pro z wykorzystaniem LLM

Na urządzeniach Pixel 8 Pro z pakietem nowych funkcji w grudniu deweloperzy mogą wypróbować w Gboard wyższej jakości inteligentne odpowiedzi z dużymi modelami językowymi (LLM) działającymi na urządzeniu Google Tensor.

Ta funkcja jest dostępna w ograniczonej wersji testowej w języku angielskim (USA) w WhatsAppie, Line i KakaoTalk. Wymaga urządzenia Pixel 8 Pro z klawiaturą Gboard.

Aby ją wypróbować, najpierw włącz tę funkcję w sekcji Ustawienia > Opcje programisty > Ustawienia AICore > Włącz Aicore Persistent.

Następnie otwórz wątek w obsługiwanej aplikacji, aby zobaczyć inteligentną odpowiedź obsługiwaną przez LLM na pasku sugestii Gboard w odpowiedzi na wiadomości przychodzące.

Gboard wykorzystuje LLM na urządzeniu, aby zapewniać wyższą jakość inteligentnych odpowiedzi.

Grafika

Ścieżki można wyszukiwać i interpolować

Interfejs API Path na Androida to zaawansowany i elastyczny mechanizm tworzenia i renderowania grafiki wektorowej, który umożliwia kreślenie lub wypełnianie ścieżki, tworzenie ścieżki z segmentów linii albo krzywych kwadratowych i krzywych sześciennych, wykonywanie operacji logicznych w celu uzyskania jeszcze bardziej złożonych kształtów lub wszystkich tych elementów jednocześnie. Ograniczeniem jest możliwość sprawdzenia, co tak naprawdę znajduje się w obiekcie ścieżki. Elementy wewnętrzne obiektu są nieprzezroczyste po jego utworzeniu.

Aby utworzyć Path, użyj metod wywoływania takich jak moveTo(), lineTo() i cubicTo(), aby dodać segmenty ścieżki. Nie ma jednak możliwości określenia, jakie segmenty mają się znaleźć na tej ścieżce, więc musisz zachować te informacje w momencie tworzenia.

Począwszy od Androida 14 możesz wysyłać zapytania dotyczące ścieżek, aby dowiedzieć się, co się na nich znajduje. Najpierw musisz uzyskać obiekt PathIterator, korzystając z interfejsu API Path.getPathIterator:

Kotlin

val path = Path().apply {
    moveTo(1.0f, 1.0f)
    lineTo(2.0f, 2.0f)
    close()
}
val pathIterator = path.pathIterator

Java

Path path = new Path();
path.moveTo(1.0F, 1.0F);
path.lineTo(2.0F, 2.0F);
path.close();
PathIterator pathIterator = path.getPathIterator();

Następnie możesz wywołać metodę PathIterator, by iterować po kolei segmenty i pobrać wszystkie niezbędne dane dla każdego z nich. W tym przykładzie użyto obiektów PathIterator.Segment, które gromadzą dane w formie pakietów:

Kotlin

for (segment in pathIterator) {
    println("segment: ${segment.verb}, ${segment.points}")
}

Java

while (pathIterator.hasNext()) {
    PathIterator.Segment segment = pathIterator.next();
    Log.i(LOG_TAG, "segment: " + segment.getVerb() + ", " + segment.getPoints());
}

Funkcja PathIterator ma też wersję next(), która nie przydziela pamięci, i możesz jej użyć do przekazania bufora, aby przechowywać dane punktowe.

Jednym z ważnych zastosowań zapytań o dane Path jest interpolacja. Możesz na przykład chcieć animować (czyli przekształcać) 2 różne ścieżki. Aby jeszcze bardziej uprościć ten przypadek użycia, Android 14 zawiera też metodę interpolate()Path. Zakładając, że 2 ścieżki mają taką samą strukturę wewnętrzną, metoda interpolate() tworzy nowy Path z tym interpolowanym wynikiem. Ten przykład zwraca ścieżkę, która jest połową (interpolacja liniowa 0,5) ścieżki pathotherPath:

Kotlin

val interpolatedResult = Path()
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, .5f, interpolatedResult)
}

Java

Path interpolatedResult = new Path();
if (path.isInterpolatable(otherPath)) {
    path.interpolate(otherPath, 0.5F, interpolatedResult);
}

Biblioteka Jetpack graphics-path umożliwia korzystanie z podobnych interfejsów API również w starszych wersjach Androida.

niestandardowe siatki z shaderami wierzchołkowymi i fragmentowymi,

Android od dawna obsługuje siatki trójkątów rysowania z niestandardowym cieniowaniem, ale format siatki wejściowej jest ograniczony do kilku wstępnie zdefiniowanych kombinacji atrybutów. Android 14 dodaje obsługę niestandardowych siatek, które można definiować jako trójkąty lub trójkąty i opcjonalnie być indeksowane. Te sieci są określone za pomocą atrybutów niestandardowych, kroków na wierzchołkach, zmienności oraz cieniowania wierzchołków i fragmentów zapisanych w narzędziu AGSL.

Moduł do cieniowania wierzchołków definiuje różnice, takie jak pozycja i kolor, a technik do cieniowania fragmentów może opcjonalnie definiować kolor piksela, zwykle korzystając z różnic utworzonych przez cieniowanie wierzchołków. Jeśli kolor jest dostarczany przez cieniowanie fragmentów, zostanie on zmieszany z bieżącym kolorem Paint za pomocą trybu mieszania wybranego podczas rysowania siatki. Do modułów cieniowania fragmentów i wierzchołków można przekazywać jednolity, aby zapewnić dodatkową elastyczność.

sprzętowy renderowanie bufora dla Canvasa,

Aby ułatwić korzystanie z interfejsu API Canvas w Androidzie do rysowania z przyspieszeniem sprzętowym w HardwareBuffer, Android 14 wprowadza HardwareBufferRenderer. Ten interfejs API jest szczególnie przydatne, gdy Twój przypadek użycia obejmuje komunikację z systemem kompozytor do SurfaceControl, by zapewnić małe opóźnienie rysunek.