Skrypt powłoki pakuj

Przy debugowaniu i profilowaniu aplikacji za pomocą kodu natywnego często przydaje się użycie oraz narzędzia do debugowania, które muszą być włączone podczas uruchamiania procesu. Wymaga to wykonania tych czynności: uruchamiasz aplikację w nowym procesie, zamiast klonować wersję zygote. Przykłady:

• Śledzenie wywołań systemowych za pomocą strace.
• Znajdowanie błędów pamięci za pomocą debugowanie malloc lub Adres Sanitizer (ASan).
• Profiluję za pomocą Simpleperf.

Używanie skryptu zawijania powłoki

Uwaga: usługa wrap.sh jest dostępna tylko dla interfejsu API na poziomie 27 lub wyższym.

Korzystanie z wrap.sh jest proste:

1. Skompiluj niestandardowy plik APK możliwy do debugowania, który zawiera następujące elementy:
   • Skrypt powłoki o nazwie wrap.sh. Zobacz Utwórz skrypt opakowujący powłokę oraz Więcej informacji znajdziesz w pliku Package wrap.sh.
   • Dodatkowe narzędzia potrzebne skryptowi powłoki (np. własny plik binarny strace).
2. Zainstaluj na urządzeniu plik APK możliwy do debugowania.
3. Uruchom aplikację.

Tworzenie skryptu opakowań powłoki

Gdy uruchomisz możliwy do debugowania plik APK, który zawiera wrap.sh, system uruchomi w skrypcie i przekazuje polecenie uruchomienia aplikacji jako argumenty. Skrypt jest odpowiada za uruchomienie aplikacji, ale może sprawić, że środowisko lub argument zmian. Skrypt powinien następować Składnia MirBSD Korn (mksh).

Ten fragment kodu pokazuje, jak napisać prosty plik wrap.sh, który po prostu uruchamia aplikację:

#!/system/bin/sh
exec "$@"

Debugowanie Malloc

Aby użyć funkcji debugowanie malloc przez wrap.sh, wpisz ten wiersz:

#!/system/bin/sh
LIBC_DEBUG_MALLOC_OPTIONS=backtrace logwrapper "$@"

ASan

W ASan znajdziesz przykład Dokumentacja ASan.

Pakiet wrap.sh

Aby można było używać funkcji wrap.sh, plik APK musi umożliwiać debugowanie. Upewnij się, że android:debuggable="true"jest skonfigurowane w <application>. w pliku manifestu Androida, a jeśli używasz Androida Studio, masz skonfigurowaną kompilację do debugowania w build.gradle.

Musisz też ustawić useLegacyPackaging do true w pliku build.gradle aplikacji. W większości przypadków ta opcja jest ustawiona Wartość domyślna to false, więc możesz ustawić jawną wartość true jako uniknąć niespodzianek.

Musisz spakować skrypt wrap.sh z natywnymi bibliotekami aplikacji. Jeśli aplikacja nie zawiera bibliotek natywnych, ręcznie dodaj katalog lib do katalogu projektu. W przypadku każdej architektury, którą obsługuje aplikacja, musisz określić, udostępnić kopię skryptu powłoki w tym katalogu biblioteki natywnej.

Poniższy przykład pokazuje układ pliku umożliwiający obsługę procesorów ARMv8 i x86-64. architektury:

# App Directory
|- AndroidManifest.xml
|- …
|- lib
   |- arm64-v8a
      |- ...
      |- wrap.sh
   |- x86_64
      |- ...
      |- wrap.sh

Android Studio pakuje tylko pliki .so z katalogów lib/, więc jeśli Korzystasz z Android Studio, musisz umieścić pliki wrap.sh w src/main/resources/lib/*, tak aby zostały one spakowane .

Pamiętaj, że resources/lib/x86 będzie wyświetlany w interfejsie jako lib.x86, a w rzeczywistości to podkatalog:

Debuguj z użyciem pliku wrap.sh

Jeśli podczas korzystania z narzędzia wrap.sh chcesz dołączyć debuger, skrypt powłoki ręcznie włączyć debugowanie. Jak to wyglądało w różnych wersjach, W tym przykładzie pokazujemy, jak dodać odpowiednie opcje do wszystkich wersji, które pomoc wrap.sh:

#!/system/bin/sh

cmd=$1
shift

os_version=$(getprop ro.build.version.sdk)

if [ "$os_version" -eq "27" ]; then
  cmd="$cmd -Xrunjdwp:transport=dt_android_adb,suspend=n,server=y -Xcompiler-option --debuggable $@"
elif [ "$os_version" -eq "28" ]; then
  cmd="$cmd -XjdwpProvider:adbconnection -XjdwpOptions:suspend=n,server=y -Xcompiler-option --debuggable $@"
else
  cmd="$cmd -XjdwpProvider:adbconnection -XjdwpOptions:suspend=n,server=y $@"
fi

exec $cmd