برنامه خود را از خط فرمان بسازید

با استفاده از ابزار خط فرمان Gradle wrapper می‌توانید تمام کارهای ساختنی را که برای پروژه اندرویدی خود در دسترس است، اجرا کنید. این به عنوان یک فایل دسته ای برای ویندوز ( gradlew.bat ) و یک اسکریپت پوسته برای لینوکس و مک ( gradlew.sh ) در دسترس است و از ریشه هر پروژه ای که با Android Studio ایجاد می کنید قابل دسترسی است.

برای اجرای یک کار با wrapper، از یکی از دستورات زیر از پنجره ترمینال استفاده کنید (از Android Studio، View > Tool Windows > Terminal را انتخاب کنید):

• در Command Shell ویندوز:

  gradlew task-name

• در Mac، Linux، یا Windows PowerShell:

  ./gradlew task-name

برای مشاهده لیستی از تمام وظایف ساخت موجود برای پروژه خود، tasks اجرا کنید:

gradlew tasks

بقیه این صفحه اصول اولیه ساخت و اجرای برنامه خود را با بسته بندی Gradle شرح می دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه تنظیم ساخت اندروید خود، به پیکربندی ساخت خود مراجعه کنید.

اگر ترجیح می دهید به جای ابزارهای خط فرمان از ابزارهای Android Studio استفاده کنید، به ساخت و اجرای برنامه خود مراجعه کنید.

درباره انواع ساخت

به طور پیش‌فرض، دو نوع ساخت برای هر برنامه اندرویدی موجود است: یکی برای اشکال‌زدایی برنامه شما - ساخت اشکال‌زدایی - و دیگری برای انتشار برنامه شما برای کاربران - نسخه انتشار . خروجی حاصل از هر ساخت باید با یک گواهی امضا شود تا بتوانید برنامه خود را در دستگاهی اجرا کنید. ساخت اشکال‌زدایی به‌طور خودکار با یک کلید اشکال‌زدایی ارائه‌شده توسط ابزارهای SDK امضا می‌شود (ناامن است و نمی‌توانید با آن در فروشگاه Google Play منتشر کنید)، و نسخه انتشار باید با کلید خصوصی خودتان امضا شود.

اگر می خواهید برنامه خود را برای انتشار بسازید، مهم است که برنامه خود را با کلید امضای مناسب نیز امضا کنید . با این حال، اگر تازه شروع کرده‌اید، می‌توانید با ساختن یک APK اشکال‌زدایی ، برنامه‌های خود را به سرعت روی یک شبیه‌ساز یا دستگاه متصل اجرا کنید.

همچنین می توانید یک نوع ساخت سفارشی را در فایل build.gradle.kts خود تعریف کنید و آن را پیکربندی کنید تا با گنجاندن debuggable true به عنوان یک ساخت اشکال زدایی امضا شود. برای اطلاعات بیشتر، پیکربندی انواع ساخت را ببینید.

یک APK بسازید و راه اندازی کنید

اگرچه ساختن یک بسته نرم افزاری بهترین راه برای بسته بندی برنامه و آپلود آن در کنسول Play است، ساختن APK برای زمانی که می خواهید به سرعت یک ساخت اشکال زدایی را آزمایش کنید یا برنامه خود را به عنوان یک مصنوع قابل اجرا با دیگران به اشتراک بگذارید، مناسب تر است.

یک APK دیباگ بسازید

برای آزمایش فوری برنامه و اشکال زدایی، می توانید یک APK اشکال زدایی بسازید. APK اشکال‌زدایی با یک کلید اشکال‌زدایی ارائه شده توسط ابزارهای SDK امضا می‌شود و امکان اشکال‌زدایی را از طریق adb فراهم می‌کند.

برای ساختن یک APK اشکال زدایی، یک خط فرمان باز کنید و به ریشه دایرکتوری پروژه خود بروید. برای شروع ساخت اشکال زدایی، وظیفه assembleDebug را فراخوانی کنید:

gradlew assembleDebug

این یک APK با نام module_name -debug.apk در project_name / module_name /build/outputs/apk/ ایجاد می‌کند. فایل قبلاً با کلید اشکال زدایی امضا شده و با zipalign تراز شده است، بنابراین می توانید فوراً آن را روی دستگاه نصب کنید.

یا برای ساختن APK و نصب فوری آن بر روی یک شبیه ساز در حال اجرا یا دستگاه متصل، به جای آن installDebug را فراخوانی کنید:

gradlew installDebug

بخش «اشکال‌زدایی» در نام‌های کار بالا فقط یک نسخه از نام نوع ساخت است، بنابراین می‌توان آن را با هر نوع ساخت یا گونه‌ای که می‌خواهید مونتاژ یا نصب کنید جایگزین کرد. به عنوان مثال، اگر طعم محصول "دمو" دارید، می توانید نسخه اشکال زدایی را با کار assembleDemoDebug بسازید.

برای مشاهده تمام کارهای ساخت و نصب موجود برای هر نوع (از جمله وظایف حذف نصب)، task tasks را اجرا کنید.

همچنین به بخش نحوه اجرای برنامه خود در شبیه ساز و اجرای برنامه خود در دستگاه مراجعه کنید.

بسته انتشار یا APK بسازید

وقتی آماده انتشار و توزیع برنامه خود هستید، باید یک بسته نسخه یا APK بسازید که با کلید خصوصی شما امضا شده باشد. برای اطلاعات بیشتر، به بخش نحوه امضای برنامه خود از خط فرمان بروید.

برنامه خود را در شبیه ساز مستقر کنید

برای استفاده از شبیه ساز اندروید، باید با استفاده از Android Studio یک دستگاه مجازی اندروید (AVD) ایجاد کنید .

هنگامی که یک AVD دارید، شبیه ساز اندروید را راه اندازی کنید و برنامه خود را به صورت زیر نصب کنید:

1. در یک خط فرمان، به android_sdk /tools/ بروید و شبیه ساز را با مشخص کردن AVD خود راه اندازی کنید:

   emulator -avd avd_name

   اگر از نام AVD مطمئن نیستید، emulator -list-avds را اجرا کنید.

2. اکنون می توانید برنامه خود را با استفاده از یکی از وظایف نصب Gradle که در بخش نحوه ساخت APK اشکال زدایی یا ابزار adb ذکر شده است، نصب کنید.

   اگر APK با استفاده از یک پیش‌نمایش SDK توسعه‌دهنده ساخته شده است (اگر targetSdkVersion به جای عدد یک حرف باشد)، باید گزینه -t را با دستور install اضافه کنید تا یک APK آزمایشی نصب شود.

   adb install path/to/your_app.apk
   

   همه APKهایی که می‌سازید در project_name / module_name /build/outputs/apk/ ذخیره می‌شوند.

برای اطلاعات بیشتر، اجرای برنامه‌ها در شبیه‌ساز Android را ببینید.

برنامه خود را در یک دستگاه فیزیکی مستقر کنید

قبل از اینکه بتوانید برنامه خود را روی دستگاهی اجرا کنید، باید اشکال زدایی USB را در دستگاه خود فعال کنید. می‌توانید این گزینه را در قسمت تنظیمات > گزینه‌های برنامه‌نویس پیدا کنید.

توجه: در اندروید 4.2 و جدیدتر، گزینه های برنامه نویس به طور پیش فرض پنهان است. برای در دسترس قرار دادن آن، به تنظیمات > درباره تلفن بروید و هفت بار روی Build number ضربه بزنید. برای یافتن گزینه های برنامه نویس به صفحه قبلی بازگردید.

هنگامی که دستگاه شما راه اندازی شد و از طریق USB متصل شد، می توانید برنامه خود را با استفاده از وظایف نصب Gradle که در بخش مربوط به نحوه ساخت APK اشکال زدایی یا ابزار adb ذکر شده است، نصب کنید:

adb -d install path/to/your_app.apk

همه APKهایی که می‌سازید در project_name / module_name /build/outputs/apk/ ذخیره می‌شوند.

برای اطلاعات بیشتر، اجرای برنامه‌ها در دستگاه سخت‌افزار را ببینید.

یک بسته نرم افزاری بسازید

Android App Bundles شامل همه کدها و منابع کامپایل شده برنامه شما می شود، اما تولید APK و امضای آن به Google Play را به تعویق می اندازد. بر خلاف APK، نمی‌توانید یک بسته برنامه را مستقیماً در دستگاه مستقر کنید. بنابراین، اگر می‌خواهید به سرعت یک APK را با شخص دیگری آزمایش کنید یا به اشتراک بگذارید، در عوض باید یک APK بسازید .

ساده ترین راه برای ساخت بسته نرم افزاری استفاده از Android Studio است. با این حال، اگر نیاز به ساخت یک بسته نرم افزاری از خط فرمان دارید، می توانید این کار را با استفاده از Gradle یا bundletool انجام دهید، همانطور که در بخش های زیر توضیح داده شده است.

با Gradle یک بسته برنامه بسازید

اگر ترجیح می‌دهید یک بسته نرم‌افزاری از خط فرمان ایجاد کنید، وظیفه bundle Variant Gradle را در ماژول پایه برنامه خود اجرا کنید. به عنوان مثال، دستور زیر یک بسته نرم افزاری برای نسخه اشکال زدایی ماژول پایه ایجاد می کند:

./gradlew :base:bundleDebug

اگر می‌خواهید یک بسته امضا شده برای آپلود در Play Console بسازید، ابتدا باید فایل build.gradle.kts ماژول پایه را با اطلاعات امضای برنامه خود پیکربندی کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر، به بخش نحوه پیکربندی Gradle برای امضای برنامه خود بروید. سپس، برای مثال، می‌توانید نسخه انتشار برنامه خود را بسازید، و Gradle به طور خودکار یک بسته نرم افزاری ایجاد می‌کند و آن را با اطلاعات امضایی که در فایل build.gradle.kts ارائه می‌دهید امضا می‌کند.

اگر در عوض می‌خواهید یک بسته برنامه را به عنوان یک مرحله جداگانه امضا کنید، می‌توانید از jarsigner برای امضای بسته برنامه خود از خط فرمان استفاده کنید. دستور ساخت بسته نرم افزاری به این صورت است:

jarsigner -keystore pathToKeystore app-release.aab keyAlias

توجه: نمی توانید از apksigner برای امضای بسته برنامه خود استفاده کنید.

با استفاده از bundletool یک بسته برنامه بسازید

bundletool یک ابزار خط فرمان است که Android Studio، پلاگین Android Gradle و Google Play برای تبدیل کد و منابع کامپایل شده برنامه شما به بسته‌های برنامه و تولید APKهای قابل استقرار از آن بسته‌ها استفاده می‌کنند.

بنابراین، در حالی که آزمایش بسته‌های برنامه با bundletool و بازسازی محلی نحوه تولید فایل‌های APK توسط Google Play مفید است، معمولاً نیازی به فراخوانی bundletool برای ساختن خود بسته نرم‌افزاری ندارید—در عوض باید از Android Studio یا Gradle tasks استفاده کنید، همانطور که در قبل توضیح داده شد. بخش ها

با این حال، اگر نمی‌خواهید از Android Studio یا Gradle برای ساختن بسته‌ها استفاده کنید - برای مثال، اگر از یک زنجیره ابزار ساخت سفارشی استفاده می‌کنید، می‌توانید از bundletool از خط فرمان برای ایجاد یک بسته نرم افزاری از کدها و منابع از پیش کامپایل شده استفاده کنید. . اگر قبلاً این کار را نکرده اید، bundletool از مخزن GitHub دانلود کنید .

این بخش نحوه بسته بندی کدها و منابع کامپایل شده برنامه خود و نحوه استفاده از bundletool از خط فرمان برای تبدیل آنها به یک برنامه Android App Bundle را شرح می دهد.

مانیفست و منابع را در قالب پروتو تولید کنید

bundletool نیاز دارد که اطلاعات خاصی در مورد پروژه برنامه شما، مانند مانیفست و منابع برنامه، در قالب پروتکل بافر Google باشد - که به عنوان "protobuf" نیز شناخته می شود و از پسوند فایل *.pb استفاده می کند. Protobufs مکانیزمی بی طرف از زبان، پلتفرم خنثی و قابل توسعه را برای سریال سازی داده های ساختاریافته ارائه می دهد - شبیه به XML، اما کوچکتر، سریعتر و ساده تر.

دانلود AAPT2

با استفاده از آخرین نسخه AAPT2 از مخزن Google Maven، می توانید فایل مانیفست و جدول منابع برنامه خود را در قالب protobuf ایجاد کنید.

احتیاط: از نسخه AAPT2 که در بسته ابزار ساخت Android موجود است استفاده نکنید—این نسخه از AAPT2 از bundletool پشتیبانی نمی کند.

برای دانلود AAPT2 از مخزن Maven گوگل به صورت زیر عمل کنید:

1. به com.android.tools.build > aapt2 در فهرست مخزن بروید.
2. نام آخرین نسخه AAPT2 را کپی کنید.

3. نام نسخه ای را که کپی کرده اید در URL زیر وارد کنید و سیستم عامل مورد نظر خود را مشخص کنید: https://dl.google.com/dl/android/maven2/com/android/tools/build/aapt2/ aapt2-version /aapt2- aapt2-version - [windows | linux | osx] .جار

   به عنوان مثال، برای دانلود نسخه 3.2.0-alpha18-4804415 برای ویندوز، از https://dl.google.com/dl/android/maven2/com/android/tools/build/aapt2/ 3.2.0- استفاده کنید. alpha18-4804415 /aapt2- 3.2.0-alpha18-4804415 - windows .jar

4. در یک مرورگر به URL بروید—AAPT2 باید به زودی دانلود شود.

5. فایل JAR را که به تازگی دانلود کرده اید از بسته بندی خارج کنید.

منابع برنامه خود را کامپایل و پیوند دهید

از AAPT2 برای کامپایل منابع برنامه خود با دستور زیر استفاده کنید:

aapt2 compile \
project_root/module_root/src/main/res/drawable/Image1.png \
project_root/module_root/src/main/res/drawable/Image2.png \
-o compiled_resources/

توجه: اگرچه می‌توانید دایرکتوری‌های منبع را با استفاده از پرچم --dir به AAPT2 منتقل کنید، با انجام این کار، همه فایل‌های موجود در فهرست، صرف نظر از اینکه واقعاً چند فایل تغییر کرده‌اند، مجدداً کامپایل می‌شوند.

در مرحله پیوند، جایی که AAPT2 منابع مختلف کامپایل شده شما را به یک APK پیوند می دهد، به AAPT2 دستور دهید تا مانیفست و منابع کامپایل شده برنامه شما را با گنجاندن پرچم --proto-format به فرمت protobuf تبدیل کند، همانطور که در زیر نشان داده شده است:

aapt2 link --proto-format -o output.apk \
-I android_sdk/platforms/android_version/android.jar \
--manifest project_root/module_root/src/main/AndroidManifest.xml \
-R compiled_resources/*.flat \
--auto-add-overlay

نکته: همچنین، هنگام مشخص کردن منابع کامپایل شده با پرچم -R ، می‌توانید یک فایل متنی که شامل مسیر مطلق برای هر یک از منابع کامپایل شده شما باشد، با هر مسیری که با یک فاصله جدا شده است، مشخص کنید. سپس می توانید آن فایل متنی را به صورت زیر به AAPT2 ارسال کنید: aapt2 link ... -R @compiled_resources.txt .

سپس می‌توانید محتوا را از APK خروجی استخراج کنید، مانند AndroidManifest.xml ، resources.pb ، و سایر فایل‌های منبع برنامه‌تان - اکنون در قالب protobuf. به این فایل‌ها نیاز دارید وقتی که bundletool ورودی برای ساختن بسته نرم‌افزاری نیاز دارد، همانطور که در بخش زیر توضیح داده شده است.

کد و منابع از پیش کامپایل شده بسته

قبل از اینکه bundletool برای تولید یک بسته نرم افزاری برای برنامه خود استفاده کنید، ابتدا باید فایل های ZIP را ارائه کنید که هر کدام حاوی کد و منابع کامپایل شده برای یک ماژول برنامه خاص باشد. محتوا و سازماندهی فایل ZIP هر ماژول بسیار شبیه به فرمت Android App Bundle است. به عنوان مثال، شما باید یک فایل base.zip برای ماژول پایه برنامه خود ایجاد کنید و محتویات آن را به صورت زیر سازماندهی کنید:

فایل یا دایرکتوری	توضیحات
manifest/AndroidManifest.xml	مانیفست ماژول در قالب protobuf.
dex/...	دایرکتوری با یک یا چند فایل DEX کامپایل شده برنامه شما. این فایل ها باید به صورت زیر نامگذاری شوند: classes.dex ، classes2.dex ، classes3.dex و غیره.
res/...	حاوی منابع ماژول در فرمت protobuf برای تمام تنظیمات دستگاه است. زیردایرکتوری ها و فایل ها باید شبیه به یک APK معمولی سازماندهی شوند.
root/... , assets/... و lib/...	این دایرکتوری ها با مواردی که در بخش مربوط به قالب بسته برنامه Android توضیح داده شده است، یکسان هستند.
resources.pb	جدول منابع برنامه شما در قالب protobuf.

پس از اینکه فایل ZIP را برای هر ماژول برنامه خود آماده کردید، می توانید آن را به bundletool ارسال کنید تا بسته نرم افزاری خود را بسازد، همانطور که در بخش زیر توضیح داده شده است.

بسته نرم افزاری خود را با استفاده از bundletool بسازید

برای ساختن بسته نرم افزاری خود، از دستور bundletool build-bundle ، مانند شکل زیر استفاده می کنید:

bundletool build-bundle --modules=base.zip --output=mybundle.aab

توجه: اگر قصد دارید بسته برنامه را منتشر کنید، باید آن را با استفاده از jarsigner امضا کنید. شما نمی توانید apksigner برای امضای بسته برنامه خود استفاده کنید.

جدول زیر پرچم‌های دستور build-bundle با جزئیات بیشتری توضیح می‌دهد:

پرچم	توضیحات
--modules= path-to-base.zip , path-to-module2.zip , path-to-module3.zip	فهرستی از ماژول فایل‌های ZIP bundletool که باید برای ساختن بسته نرم افزاری شما استفاده کند، مشخص می‌کند.
--output= path-to-output.aab	مسیر و نام فایل خروجی فایل *.aab را مشخص می کند.
--config= path-to-BundleConfig.json	مسیر یک فایل پیکربندی اختیاری را که می‌توانید برای سفارشی کردن فرآیند ساخت از آن استفاده کنید، مشخص می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر، بخش مربوط به سفارشی‌سازی تولید APK پایین‌دستی را ببینید.
--metadata-file= target-bundle-path : local-file-path	به bundletool دستور می دهد تا یک فایل فراداده اختیاری را در بسته نرم افزاری شما بسته بندی کند. می‌توانید از این فایل برای گنجاندن داده‌هایی مانند نگاشت‌های ProGuard یا فهرست کامل فایل‌های DEX برنامه‌تان استفاده کنید، که ممکن است برای سایر مراحل در زنجیره ابزار یا فروشگاه برنامه شما مفید باشد. target-bundle-path مسیری را نسبت به ریشه اپ باندل مشخص می کند که می خواهید فایل ابرداده در آن بسته بندی شود و local-file-path مسیر خود فایل ابرداده محلی را مشخص می کند.

سفارشی کردن تولید APK پایین دست

بسته‌های برنامه شامل فایل BundleConfig.pb است که ابرداده‌هایی را ارائه می‌کند که فروشگاه‌های برنامه، مانند Google Play، هنگام تولید فایل‌های APK از بسته به آن نیاز دارند. اگرچه bundletool این فایل را برای شما ایجاد می‌کند، می‌توانید برخی از جنبه‌های فراداده را در یک فایل BundleConfig.json پیکربندی کنید و آن را به دستور bundletool build-bundle ارسال کنید— bundletool بعداً این فایل را با نسخه protobuf موجود در هر بسته برنامه تبدیل و ادغام می‌کند.

توجه: برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه نگاشت JSON به فرمت protobuf، نقشه JSON را بخوانید. با این حال، این اطلاعات پیشرفته تر از آنچه برای این صفحه مورد نیاز است است.

برای مثال، می‌توانید کنترل کنید که کدام دسته از APKهای پیکربندی فعال یا غیرفعال شوند. مثال زیر از یک فایل BundleConfig.json ، APKهای پیکربندی را غیرفعال می‌کند که هر کدام زبان متفاوتی را هدف قرار می‌دهند (یعنی منابع همه زبان‌ها در پایه یا ویژگی‌های APK مربوطه شامل می‌شوند):

{
  "optimizations": {
    "splitsConfig": {
      "splitDimension": [{
        "value": "LANGUAGE",
        "negate": true
      }]
    }
  }
}

در فایل BundleConfig.json خود، همچنین می‌توانید نوع فایل‌هایی را که هنگام بسته‌بندی APK با استفاده از الگوهای glob غیرفشرده باقی می‌مانند، به شرح زیر مشخص کنید:

{
  "compression": {
    "uncompressedGlob": ["res/raw/**", "assets/**.uncompressed"]
  }
}

به خاطر داشته باشید که به‌طور پیش‌فرض، bundletool کتابخانه‌های بومی برنامه شما (در اندروید 6.0 یا بالاتر) و جدول منابع ( resources.arsc ) را فشرده نمی‌کند. برای توضیح کامل آنچه می توانید در BundleConfig.json خود پیکربندی کنید، فایل bundletool config.proto را که با استفاده از دستور Proto3 نوشته شده است، بررسی کنید.

برنامه خود را از یک بسته برنامه اجرا کنید

اگر یک بسته نرم افزاری ساخته و امضا کرده اید، از bundletool برای تولید فایل های APK و استقرار آنها در دستگاه استفاده کنید .

برنامه خود را از خط فرمان امضا کنید

برای امضای برنامه خود نیازی به اندروید استودیو ندارید. می‌توانید با استفاده از apksigner برای فایل‌های APK یا jarsigner برای بسته‌های برنامه، برنامه خود را از خط فرمان امضا کنید، یا Gradle را پیکربندی کنید تا در حین ساخت آن را برای شما امضا کند. در هر صورت، ابتدا باید یک کلید خصوصی با استفاده از keytool ایجاد کنید، همانطور که در زیر نشان داده شده است:

keytool -genkey -v -keystore my-release-key.jks -keyalg RSA -keysize 2048 -validity 10000 -alias my-alias

مثال بالا از شما می‌خواهد پسوردهای ذخیره‌سازی کلید و کلید، و فیلدهای «نام متمایز» را برای کلیدتان انتخاب کنید. سپس ذخیره‌سازی کلید را به‌عنوان فایلی به نام my-release-key.jks تولید می‌کند و آن را در فهرست فعلی ذخیره می‌کند (شما می‌توانید آن را به هر کجا که می‌خواهید منتقل کنید). فروشگاه کلید حاوی یک کلید است که 10000 روز اعتبار دارد.

اکنون می‌توانید APK یا بسته نرم‌افزاری خود را به صورت دستی امضا کنید، یا Gradle را پیکربندی کنید تا برنامه شما را در طول فرآیند ساخت امضا کند، همانطور که در بخش‌های زیر توضیح داده شده است.

برنامه خود را به صورت دستی از خط فرمان امضا کنید

اگر می‌خواهید یک بسته برنامه را از خط فرمان امضا کنید، می‌توانید از jarsigner استفاده کنید. اگر به جای آن می خواهید یک APK را امضا کنید، باید از zipalign و apksigner همانطور که در زیر توضیح داده شده است استفاده کنید.

1. یک خط فرمان را از Android Studio باز کنید، View > Tool Windows > Terminal را انتخاب کنید و به فهرستی که APK امضا نشده شما در آن قرار دارد بروید.

2. APK بدون امضا را با استفاده از zipalign تراز کنید:

   zipalign -v -p 4 my-app-unsigned.apk my-app-unsigned-aligned.apk
   

   zipalign تضمین می کند که تمام داده های فشرده نشده با یک تراز بایتی خاص نسبت به شروع فایل شروع می شود، که ممکن است میزان RAM مصرف شده توسط یک برنامه را کاهش دهد.

3. APK خود را با کلید خصوصی خود با استفاده از apksigner امضا کنید:

   apksigner sign --ks my-release-key.jks --out my-app-release.apk my-app-unsigned-aligned.apk
   

   این مثال، APK امضا شده را در my-app-release.apk پس از امضای آن با یک کلید خصوصی و گواهی که در یک فایل KeyStore ذخیره می‌شود، خروجی می‌دهد: my-release-key.jks .

   ابزار apksigner از سایر گزینه‌های امضا، از جمله امضای یک فایل APK با استفاده از کلید خصوصی جداگانه و فایل‌های گواهی، و امضای APK با استفاده از چندین امضاکننده پشتیبانی می‌کند. برای جزئیات بیشتر، به مرجع apksigner مراجعه کنید.

   توجه: برای استفاده از ابزار apksigner ، باید نسخه 24.0.3 یا بالاتر Android SDK Build Tools را نصب کرده باشید. می توانید این بسته را با استفاده از SDK Manager به روز کنید.

4. تأیید کنید که APK شما امضا شده است:

   apksigner verify my-app-release.apk
   

Gradle را برای امضای برنامه خود پیکربندی کنید

فایل build.gradle.kts در سطح ماژول را باز کنید و بلوک signingConfigs {} را با ورودی‌های storeFile ، storePassword ، keyAlias ​​و keyPassword اضافه کنید، و سپس آن شی را به ویژگی signingConfig در نوع ساخت خود منتقل کنید. به عنوان مثال:

کاتلین

android {
    ...
    defaultConfig { ... }
    signingConfigs {
        create("release") {
            // You need to specify either an absolute path or include the
            // keystore file in the same directory as the build.gradle file.
            storeFile = file("my-release-key.jks")
            storePassword = "password"
            keyAlias = "my-alias"
            keyPassword = "password"
        }
    }
    buildTypes {
        getByName("release") {
            signingConfig = signingConfigs.getByName("release")
            ...
        }
    }
}

شیار

android {
    ...
    defaultConfig { ... }
    signingConfigs {
        release {
            // You need to specify either an absolute path or include the
            // keystore file in the same directory as the build.gradle file.
            storeFile file("my-release-key.jks")
            storePassword "password"
            keyAlias "my-alias"
            keyPassword "password"
        }
    }
    buildTypes {
        release {
            signingConfig signingConfigs.release
            ...
        }
    }
}

نکته: در این حالت keystore و key password مستقیماً در فایل build.gradle قابل مشاهده است. برای امنیت بهتر، باید اطلاعات امضا را از فایل ساخت خود حذف کنید .

اکنون، وقتی برنامه خود را با فراخوانی یک وظیفه Gradle می‌سازید، Gradle برنامه شما را امضا می‌کند (و zipalign را اجرا می‌کند) برای شما.

علاوه بر این، از آنجایی که نسخه انتشار را با کلید امضای خود پیکربندی کرده اید، وظیفه "نصب" برای آن نوع ساخت در دسترس است. بنابراین می‌توانید APK انتشار را روی یک شبیه‌ساز یا دستگاه با کار installRelease بسازید، تراز کنید، امضا کنید و نصب کنید.

برنامه ای که با کلید خصوصی شما امضا شده است برای توزیع آماده است، اما ابتدا باید درباره نحوه انتشار برنامه خود بیشتر بخوانید و چک لیست راه اندازی Google Play را مرور کنید.