Niyetler ve niyet filtreleri

Intent, işlem isteğinde bulunmak için kullanabileceğiniz bir mesajlaşma nesnesidir başka bir uygulama bileşeninden farklıdır. Intent'ler, bileşenler arasındaki iletişimi çeşitli şekillerde kolaylaştırsa da üç temel kullanım alanı vardır:

  • Etkinlik başlatma

    Activity, uygulamadaki tek bir ekranı temsil eder. Yeni bir web sitesi Intent ileterek bir Activity örneği Hedef: startActivity(). Intent başlangıç etkinliğini açıklar ve gerekli tüm verileri taşır.

    Etkinlik tamamlandığında sonuç almak istiyorsanız startActivityForResult() numaralı telefonu arayın. Etkinliğiniz, sonucu etkinliğinizin onActivityResult() geri çağırma işlevinde ayrı bir Intent nesnesi olarak alır. Daha fazla bilgi için Etkinlikler rehberine bakın.

  • Hizmet başlatma

    Service, kullanıcı arayüzü olmadan arka planda işlem gerçekleştiren bir bileşendir. Android 5.0 (API düzeyi 21) ve sonraki sürümlerde JobScheduler ile bir hizmet başlatabilirsiniz. Okuyucu Gelirleri Yöneticisi'ni JobScheduler hakkında bilgi için API-reference documentation.

    Android 5.0'dan (API düzeyi 21) önceki sürümlerde bir hizmeti başlatmak için Service sınıfının yöntemlerini inceleyeceğiz. startService()'a bir Intent göndererek tek seferlik bir işlem (ör. dosya indirme) gerçekleştirmek için bir hizmet başlatabilirsiniz. Intent, başlatılacak hizmeti tanımlar ve gerekli tüm verileri taşır.

    Hizmet, istemci-sunucu arayüzüyle tasarlanmışsa başka bir bileşenden bindService() öğesine Intent ileterek. Daha fazla bilgi için Hizmetler kılavuzuna bakın.

  • Yayın yapma

    Yayın, herhangi bir uygulamanın alabileceği bir mesajdır. Sistemde çok çeşitli sistemin yeniden başlatılması veya cihazın şarj edilmeye başlaması gibi sistem etkinlikleri için yayınlar. Intent değerini sendBroadcast() veya sendOrderedBroadcast() değerine ileterek diğer uygulamalara yayın yayınlayabilirsiniz.

Bu sayfanın geri kalanında, intent'lerin işleyiş şekli ve nasıl kullanılacağı açıklanmaktadır. İlgili bilgiler için bkz. Diğer Uygulamalarla Etkileşim ve İçerik Paylaşma.

Amaç türleri

İki tür intent vardır:

  • Açık intent'ler, tam bir ComponentName belirterek hangi uygulamanın hangi bileşeninin intent'i karşılayacağını belirtir. Bir sonraki bir bileşeni başlatmak için genellikle çünkü başlatmak istediğiniz etkinliğin veya hizmetin sınıf adını bildiğinizden kendi uygulamanıza. Örneğin, Örneğin, bir kullanıcı işlemine yanıt olarak uygulamanızda yeni bir etkinlik başlatabilir ya da arka planda dosya indirmek için bir hizmet.
  • Dolaylı intent'ler belirli bir bileşeni adlandırmaz, bunun yerine gerçekleştirilecek genel bir işlem tanımlar. Bu işlem, başka bir uygulamadaki bir bileşenin bu işlemi gerçekleştirmesine olanak tanır. Örneğin, kullanıcıya harita üzerinde bir konum göstermek istiyorsanız başka bir uygulamanın harita üzerinde belirli bir konumu göstermesini istemek için örtülü intent kullanabilirsiniz.

Şekil 1'de, etkinlik başlatırken intent'in nasıl kullanıldığı gösterilmektedir. Intent nesnesi, belirli bir etkinlik bileşenini açıkça belirtir. o bileşeni hemen başlatır.

Şekil 1. Dolaylı intent, başka bir etkinlik başlatmak üzere sistem üzerinden teslim edildi: [1] A Etkinliği Intent adlı kişiyi bir işlem açıklamasıyla birlikte ekler ve startActivity() adlı kullanıcıya iletir. [2] Android sistemi, intent ile eşleşen bir intent filtresi için tüm uygulamaları arar. Bir eşleşme bulunduğunda [3] sistem, onCreate() yöntemini çağırarak ve Intent değerini ileterek eşleşen etkinliği (B Etkinliği) başlatır.

Dolaylı intent kullandığınızda Android sistemi başlamak için uygun bileşeni bulur amacın içeriğini olanak tanır. Amaç bir intent filtresiyle eşleşirse sistem bu bileşeni başlatır ve yayınlar. Intent nesnesini tanımlayın. Birden fazla intent filtresi uyumluysa sistem, kullanıcının hangi uygulamayı kullanacağını seçebileceği bir iletişim kutusu gösterir.

Intent filtresi, bir uygulamanın manifest dosyasındaki bir ifadedir. bileşenin çalıştırıldığı amaçların türünü otomatik olarak oluşturulur. Örneğin, bir etkinlik için intent filtresi tanımlayarak diğer uygulamaların etkinliğinizi doğrudan belirli bir amaçla başlatmasını sağlarsınız. Benzer şekilde, bir etkinlik için herhangi bir intent filtresi bildirmezseniz etkinlik başlatılabilir. belirli bir amaç için kullanılabilir.

Dikkat: Uygulamanızın güvenli olduğundan emin olmak için uygunsuz kullan niyetini Service başlatın ve yalnızca hizmetleriniz için intent filtreleri bildirin. Dolaylı intent kullanarak bir hizmeti başlatmak, hangi hizmetin amaca yanıt vereceğinden emin olamadığınız için güvenlik tehlikesi oluşturabilirsiniz. ve kullanıcı hangi hizmetin başlatıldığını göremez. Android 5.0 (API düzeyi 21) sürümünden itibaren, bindService() metodunu implicit intent ile çağırırsanız sistem bir istisna atar.

Amaç oluşturma

Intent nesnesi, Android sisteminin kullandığı bilgileri taşır hangi bileşenin başlatılacağını (tam bileşen adı veya bileşen gibi) alıcı bileşeninin kullandığı bilgiler ile birlikte alıcı bileşeninin gereken tüm bilgileri (ör. yapılacak işlem ve üzerinde işlem yapılacak veriler) içeren,

Intent içinde yer alan temel bilgiler şunlardır:

Bileşen adı
Başlanacak bileşenin adı.

Bu isteğe bağlıdır ancak bir amacı açık yapan kritik bilgi parçasıdır. Yani amaç, yalnızca bileşen adı tarafından tanımlanan uygulama bileşenine gönderilmelidir. Bileşen adı olmadan intent örtülü olur ve sistem, intent'i hangi bileşenin alması gerektiğine diğer intent bilgilerine (ör. işlem, veri ve kategori) göre karar verir. Belirli bir uygulamanızda kullanıyorsanız, bileşen adını belirtmeniz gerekir.

Not: Bir Service başlatırken bileşen adını her zaman belirtin. Aksi takdirde, hangi hizmetin intent'e yanıt vereceğinden emin olamazsınız ve kullanıcı hangi hizmetin başlatıldığını göremez.

Intent nesnesinin bu alanı bir ComponentName nesnesi olup uygulamanın paket adı da dahil olmak üzere hedef bileşenin tam nitelikli sınıf adını kullanarak belirtebilirsiniz (ör. com.example.ExampleActivity). Bileşen adını setComponent(), setClass(), setClassName(), veya Intent oluşturucu.

İşlem
Yapılacak genel işlemi belirten bir dize (ör. görüntüle veya seç).

Yayın amacı söz konusu olduğunda bu, gerçekleşen ve bildirilen işlemdir. İşlem, büyük ölçüde niyetin geri kalanının nasıl yapılandırılacağını belirler. Özellikle: verilerde bulunan bilgileri dahil etmemeniz gerekir.

Uygulamanızdaki intent'ler tarafından (veya uygulamanızdaki bileşenleri çağırmak için diğer uygulamalar tarafından) kullanılmak üzere kendi işlemlerinizi belirtebilirsiniz ancak genellikle Intent sınıfı veya diğer çerçeve sınıfları tarafından tanımlanan işlem sabitlerini belirtirsiniz. Aşağıda bazı örnekler verilmiştir: yaygın olarak kullanılan işlemler:

ACTION_VIEW
Bir etkinliğin kullanıcıya gösterebileceği bazı bilgilere sahip olduğunuzda (ör. bir galeri uygulamasında görüntülenecek bir fotoğraf veya bir harita uygulamasında görüntülenecek bir adres) bu işlemi startActivity() ile bir intent içinde kullanın.
ACTION_SEND
Paylaşım amacı olarak da bilinir. Kullanıcının yapabileceği bazı verileriniz olduğunda bunu startActivity() ile niyette kullanmalısınız e-posta uygulaması veya sosyal paylaşım uygulaması gibi başka bir uygulama üzerinden paylaşabilirsiniz.

Genel işlemleri tanımlayan daha fazla sabit değer için Intent sınıf referansına bakın. Diğer işlemler, Android çerçevesinin başka bir yerinde (ör. sistemdeki Ayarlar uygulamasında belirli ekranları açan işlemler için Settings) tanımlanır.

Bir amaca yönelik işlemi setAction() veya bir Intent oluşturucuyla belirtebilirsiniz.

Kendi işlemlerinizi tanımlarsanız uygulamanızın paket adını eklediğinizden emin olun şu örnekte gösterildiği gibi ön ek olarak ekleyin:

KotlinJava
const val ACTION_TIMETRAVEL = "com.example.action.TIMETRAVEL"
 
static final String ACTION_TIMETRAVEL = "com.example.action.TIMETRAVEL";
Veri
Verilerin başvuruda bulunduğu URI (bir Uri nesnesi) ve/veya MIME türü olabilir. Sağlanan veri türü genellikle intent'in işlemine göre belirlenir. Örneğin, işlem ACTION_EDIT ise veriler, düzenlenecek dokümanın URI'sini içermelidir.

Amaç oluştururken URI'ye ek olarak veri türünün de (MIME türü) belirtilmesi genellikle önemlidir. Örneğin, resimleri görüntüleyebilen bir etkinlik muhtemelen ses dosyası çalmak için kullanabileceğiniz bir koddur. Verilerinizin MIME türünü belirtmek, Android sisteminin intent'inizi alacak en iyi bileşeni bulmasına yardımcı olur. Ancak MIME türü bazen URI'den çıkarılabilir. Özellikle veriler content: URI'si olduğunda bu geçerlidir. content: URI, verilerin cihazda bulunduğunu ve bir ContentProvider tarafından kontrol edildiğini belirtir. Bu da veri MIME türünü sisteme görünür hale getirir.

Yalnızca veri URI'sini ayarlamak için setData() yöntemini çağırın. Yalnızca MIME türünü ayarlamak için setType() işlevini çağırın. Gerekirse her ikisini de setDataAndType() ile açıkça ayarlayabilirsiniz.

Dikkat: Hem URI'yi hem de MIME türünü ayarlamak istiyorsanız setData() ve setType()'i çağırmayın. Bu iki işlev birbirinin değerini geçersiz kılar. İkisini de ayarlamak için her zaman setDataAndType() kullan URI ve MIME türü.

Kategori
Bileşenin türü hakkında ek bilgiler içeren bir dize bu müzakerelere hazırlanabilirsiniz. Bir intent'e istediğiniz sayıda kategori açıklaması yerleştirilebilir ancak çoğu intent için kategori gerekmez. Yaygın kategorilerden bazıları şunlardır:
CATEGORY_BROWSABLE
Hedef etkinlik, bir bağlantının referans verdiği verileri (ör. resim veya e-posta mesajı) görüntülemek için web tarayıcısı tarafından başlatılmasına izin verir.
CATEGORY_LAUNCHER
Etkinlik, bir görevin ilk etkinliğidir ve uygulamanın başlatıcısını kullanabilirsiniz.

Kategorilerin tam listesi için Intent sınıf açıklamasına bakın.

addCategory() ile kategori belirtebilirsiniz.

Yukarıda listelenen bu özellikler (bileşen adı, işlem, veri ve kategori), bir amacın belirleyici özelliklerini temsil eder. Android sistemi, bu özellikleri okuyarak hangi uygulama bileşenini başlatması gerektiğini çözebilir. Ancak bir intent, uygulama bileşeninde nasıl çözüleceğini etkilemeyen ek bilgiler taşıyabilir. Niyet, aşağıdaki bilgileri de sağlayabilir:

Ekstralar
Şu işlemleri gerçekleştirmek için gereken ek bilgileri içeren anahtar/değer çiftleri istenen eylem. Bazı işlemler belirli veri URI'leri kullandığı gibi bazı işlemler de belirli ekstralar kullanır.

Çeşitli putExtra() yöntemleriyle ekstra veri ekleyebilirsiniz, Her biri iki parametre kabul eder: anahtar adı ve değer. Ayrıca, tüm ek verileri içeren bir Bundle nesnesi oluşturabilir ve ardından putExtras() ile Bundle'yi Intent içine ekleyebilirsiniz.

Örneğin, ACTION_SEND ile e-posta gönderme amacıyla bir intent oluştururken EXTRA_EMAIL anahtarıyla alıcıyı ve EXTRA_SUBJECT anahtarıyla konuyu belirtebilirsiniz.

Intent sınıfı birçok EXTRA_* sabiti belirtiyor izin modudur. Kendi ek anahtarlarınızı bildirmeniz gerekiyorsa ( uygulamanızın alanlarından biri) ve uygulamanızın paket adını eklediğinizden emin olun şu örnekte gösterildiği gibi ön ek olarak ekleyin:

KotlinJava
const val EXTRA_GIGAWATTS = "com.example.EXTRA_GIGAWATTS"
 
static final String EXTRA_GIGAWATTS = "com.example.EXTRA_GIGAWATTS";

Dikkat: Başka bir uygulamanın almasını beklediğiniz bir intent gönderirken Parcelable veya Serializable verilerini kullanmayın. Bir uygulama, Bundle nesnesindeki verilere erişmeye çalışır ancak paketlenmiş veya serileştirilmiş sınıfa erişimi yoksa sistem bir RuntimeException oluşturur.

İşaretler
İşaretler, intent için meta veri işlevi gören Intent sınıfında tanımlanır. İşaretler, Android sistemine bir etkinliğin nasıl başlatılacağını (örneğin, görev ve hedef kitlenize ait kullanıma sunulmasından sonra nasıl ele alınacağına ilişkin bilgiler (örneğin, en son etkinlikler).

Daha fazla bilgi için setFlags() yöntemine bakın.

Belirgin intent örneği

Açık amaç, uygulamanızdaki belirli bir etkinlik veya hizmet gibi belirli bir uygulama bileşenini başlatmak için kullandığınız amaçtır. Açık amaç oluşturmak için Intent nesnesinin bileşen adını tanımlayın. Diğer tüm intent özellikleri isteğe bağlıdır.

Örneğin, uygulamanızda web'den dosya indirmek için tasarlanmış DownloadService adlı bir hizmet oluşturduysanız aşağıdaki kodla başlatabilirsiniz:

KotlinJava
// Executed in an Activity, so 'this' is the Context
// The fileUrl is a string URL, such as "http://www.example.com/image.png"
val downloadIntent = Intent(this, DownloadService::class.java).apply {
    data = Uri.parse(fileUrl)
}
startService(downloadIntent)
 
// Executed in an Activity, so 'this' is the Context
// The fileUrl is a string URL, such as "http://www.example.com/image.png"
Intent downloadIntent = new Intent(this, DownloadService.class);
downloadIntent.setData(Uri.parse(fileUrl));
startService(downloadIntent);

Intent(Context, Class)Yapıcı, uygulamaya Context ve bileşene Class nesnesi sağlar. Dolayısıyla, bu amaç, uygulamada açıkça DownloadService sınıfını başlatır.

Hizmet oluşturma ve başlatma hakkında daha fazla bilgi için Hizmetler kılavuzuna bakın.

Örtülü amaç örneği

Örtük intent, cihazdaki herhangi bir uygulamayı çağırarak işlemi gerçekleştirebilecek bir işlem belirtir. Dolaylı intent, uygulamanız ancak diğer uygulamalar muhtemelen bunu yapabiliyor ve kullanıcının hangi uygulamayı kullanacağını seçmesini istiyorsunuz.

Örneğin, kullanıcının diğer kullanıcılarla paylaşmasını istediğiniz bir içeriğiniz varsa ACTION_SEND işlemini içeren bir intent oluşturun ve paylaşılacak içeriği belirten ekstralar ekleyin. Bu amaca dayalı startActivity() etkinliğini çağırdığınızda kullanıcı, içeriği paylaşacağı uygulamayı seçebilir.

KotlinJava
// Create the text message with a string.
val sendIntent = Intent().apply {
    action = Intent.ACTION_SEND
    putExtra(Intent.EXTRA_TEXT, textMessage)
    type = "text/plain"
}

// Try to invoke the intent.
try {
    startActivity(sendIntent)
} catch (e: ActivityNotFoundException) {
    // Define what your app should do if no activity can handle the intent.
}
 
// Create the text message with a string.
Intent sendIntent = new Intent();
sendIntent.setAction(Intent.ACTION_SEND);
sendIntent.putExtra(Intent.EXTRA_TEXT, textMessage);
sendIntent.setType("text/plain");

// Try to invoke the intent.
try {
    startActivity(sendIntent);
} catch (ActivityNotFoundException e) {
    // Define what your app should do if no activity can handle the intent.
}

startActivity() çağrıldığında sistem hangilerinin bu tür bir niyeti işleyebildiğini belirlemek için yüklü tüm uygulamaları inceler ( amacı, "text/plain" değerini içeren ACTION_SEND işlemidir verileri) kullanabilirsiniz. Bunu gerçekleştirebilecek tek bir uygulama varsa bu uygulama hemen açılır ve intent verilir. Başka hiçbir uygulama bunu işleyemezse uygulamanız ActivityNotFoundException bahsedeceğim. Birden fazla etkinlik niyeti kabul ederse sistem, kullanıcının hangi uygulamayı kullanacağını seçebilmesi için Şekil 2'de gösterilen gibi bir iletişim kutusu görüntüler.

Diğer uygulamaları başlatma hakkında daha fazla bilgiyi kullanıcıyı başka bir uygulamaya gönderme başlıklı rehberde de bulabilirsiniz.

Şekil 2. Seçici iletişim kutusu.

Uygulama seçiciyi zorunlu kılma

Dolaylı niyetinize yanıt veren birden fazla uygulama olduğunda Kullanıcı hangi uygulamanın kullanılacağını seçebilir ve söz konusu uygulamayı varsayılan seçenek olarak ayarlayabilir. eyleme dökülebilir. Varsayılan bir ayar seçebilme olanağı, kullanıcının bir işlem gerçekleştirmesi sırasında faydalıdır. büyük olasılıkla her zaman aynı uygulamayı kullanmak ister örneğin, bir web sayfasını açarken (kullanıcılar genellikle tek bir web tarayıcısı tercih edilir).

Ancak intent'e birden fazla uygulama yanıt verebiliyorsa ve kullanıcı her seferinde farklı bir uygulama kullanmak istiyorsa açıkça bir seçici iletişim kutusu göstermeniz gerekir. Seçici iletişim kutusu şu soruyu sorar: kullanıcının işlem için hangi uygulamanın kullanılacağını seçmesine izin verir (kullanıcı, kendisi için işlem). Örneğin, uygulamanız ACTION_SEND işlemiyle "paylaş" işlemini gerçekleştirdiğinde kullanıcılar mevcut durumlarına bağlı olarak farklı bir uygulama kullanarak paylaşım yapmak isteyebilir. Bu nedenle, Şekil 2'de gösterildiği gibi her zaman seçici iletişim kutusunu kullanmalısınız.

Seçiciyi göstermek için createChooser() kullanarak bir Intent oluşturun ve aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi startActivity() öğesine iletin. Bu örnekte, createChooser() yöntemine iletilen intent'e yanıt veren uygulamaların listesini içeren bir iletişim kutusu gösterilmektedir. İletişim kutusu başlığında ise sağlanan metin kullanılmaktadır.

KotlinJava
val sendIntent = Intent(Intent.ACTION_SEND)
...

// Always use string resources for UI text.
// This says something like "Share this photo with"
val title: String = resources.getString(R.string.chooser_title)
// Create intent to show the chooser dialog
val chooser: Intent = Intent.createChooser(sendIntent, title)

// Verify the original intent will resolve to at least one activity
if (sendIntent.resolveActivity(packageManager) != null) {
    startActivity(chooser)
}
 
Intent sendIntent = new Intent(Intent.ACTION_SEND);
...

// Always use string resources for UI text.
// This says something like "Share this photo with"
String title = getResources().getString(R.string.chooser_title);
// Create intent to show the chooser dialog
Intent chooser = Intent.createChooser(sendIntent, title);

// Verify the original intent will resolve to at least one activity
if (sendIntent.resolveActivity(getPackageManager()) != null) {
    startActivity(chooser);
}

Güvenli olmayan intent başlatmalarını algılama

Uygulamanız, uygulamanızın içindeki bileşenler arasında gezinmek veya başka bir uygulama adına işlem yapmak için intent'ler başlatabilir. Platform güvenliğini artırmak amacıyla Android 12 (API düzeyi 31) ve sonraki sürümlerde, uygulamanız güvenli olmayan bir intent başlatırsa sizi uyaran bir hata ayıklama özelliği sunulur. Örneğin, uygulamanız iç içe yerleştirilmiş bir niyetin güvenli olmayan bir şekilde başlatılmasını ve bu niyet başka bir amaç için fazladan olduğunu unutmayın.

Uygulamanız aşağıdaki işlemlerin ikisini de gerçekleştirirse sistem güvenli olmayan bir uygulama algılar intent lansmanı ve StrictMode ihlali gerçekleşir:

  1. Uygulamanız, gönderilen bir intent'in ekstralarından iç içe yerleştirilmiş bir intent'i paketten çıkarıyor.
  2. Uygulamanız, bu iç içe yerleştirilmiş niyeti kullanarak hemen bir uygulama bileşeni başlatır (ör. niyeti startActivity(), startService() veya bindService()'a iletme).

Bu durumu nasıl tespit edeceğiniz ve uygulamanızda nasıl değişiklik yapacağınız hakkında daha fazla bilgi için Medium'da Android Nesting Intents ile ilgili blog yayınını okuyun.

Güvenli olmayan intent başlatma olup olmadığını kontrol etme

Uygulamanızda güvenli olmayan intent başlatmaları olup olmadığını kontrol etmek için şu numarayı arayın: detectUnsafeIntentLaunch() aşağıdaki kod snippet'inde gösterildiği gibi VmPolicy öğenizi yapılandırdığınızda görünür. Eğer bir StrictMode ihlali algıladığında, uygulamanızın hassas olabilecek bilgileri koruma altına alır.

KotlinJava
fun onCreate() {
    StrictMode.setVmPolicy(VmPolicy.Builder()
        // Other StrictMode checks that you've previously added.
        // ...
        .detectUnsafeIntentLaunch()
        .penaltyLog()
        // Consider also adding penaltyDeath()
        .build())
}
 
protected void onCreate() {
    StrictMode.setVmPolicy(new VmPolicy.Builder()
        // Other StrictMode checks that you've previously added.
        // ...
        .detectUnsafeIntentLaunch()
        .penaltyLog()
        // Consider also adding penaltyDeath()
        .build());
}

Amaçları daha sorumlu bir şekilde kullanın

Güvenli olmayan intent başlatma ve StrictMode ihlali olasılığını en aza indirmek için: bu en iyi uygulamaları izleyin.

Amaçlardaki yalnızca önemli ekstraları kopyalayın ve gerekli olan tüm işlemleri yapın hijyen ve doğrulama gibi konuları ele alacağız. Uygulamanız, ekstraları bir intent'ten yeni bir bileşeni başlatmak için kullanılan başka bir intent'e kopyalayabilir. Bu durum, uygulama çağrıları putExtras(Intent) veya putExtras(Bundle). Uygulamanız bu işlemlerden birini gerçekleştiriyorsa yalnızca alıcı bileşenin beklediği ekstraları kopyalayın. Kopyayı alan diğer intent, dışa aktarılmayan bir bileşeni başlatıyorsa ekstraları, bileşeni başlatan intent'e kopyalamadan önce temizleyin ve doğrulayın.

Uygulamanızın bileşenlerini gereksiz yere dışa aktarmayın. Örneğin, dahili iç içe yerleştirilmiş bir intent kullanarak bir uygulama bileşeni başlatmak istiyorsanız söz konusu bileşenin android:exported özelliğini false olarak ayarlayın.

Bir PendingIntent yerine iç içe yerleştirilmiş bir intent. Bu sayede, başka bir uygulama Intent içeren PendingIntent'yi paketten çıkardığında uygulamanızın kimliğini kullanarak PendingIntent'yi başlatabilir. Bu yapılandırma, diğer uygulamanın uygulamanızdaki dışa aktarılmamış bileşenler de dahil olmak üzere herhangi bir bileşeni güvenli bir şekilde başlatmasına olanak tanır.

Şekil 2'deki şema, sistemin kontrolü (istemci) nasıl aktardığını gösterir. uygulamanızı başka bir (hizmet) uygulamasına ve tekrar uygulamanıza geri döndürebilirsiniz:

  1. Uygulamanız, başka bir uygulamada bir etkinliği çağıran bir intent oluşturur. Bu intent'e ek olarak bir PendingIntent nesnesi eklersiniz. Bu bekleyen intent, uygulamanızda bir bileşeni çağırıyor. Bu bileşen dışa aktarılmıyor.
  2. Diğer uygulama, uygulamanızın intent'ini aldıktan sonra iç içe yerleştirilmiş PendingIntent nesnesini ayıklıyor.
  3. Diğer uygulama, PendingIntent nesnesinde send() yöntemini çağırır.
  4. Kontrolü uygulamanıza geri gönderdikten sonra sistem, beklemede olan bunu göz önünde bulundurun.

Şekil 2. İç içe yerleştirilmiş bekleyen bir öğe kullanılırken uygulamalar arası iletişim şeması isteyebilirsiniz.

Dolaylı intent alma

Uygulamanızın alabileceği örtülü amaçların reklamını yapmak için bir veya daha fazla intent filtresi tanımlayın. uygulama bileşenlerinizin her birinde bir <intent-filter> manifest dosyanıza eklenmiş bir öğedir. Her intent filtresi, niyetin işlemine göre kabul ettiği niyet türlerini belirtir. veri ve kategoriden oluşur. Sistem, yalnızca intent filtrelerinizden birinden geçebilir.

Not: Belirli bir intent, bileşenin tanımladığı intent filtrelerinden bağımsız olarak her zaman hedefine yayınlanır.

Bir uygulama bileşeni, yapabileceği her benzersiz iş için ayrı filtreler bildirmelidir. Örneğin, bir resim galerisi uygulamasındaki etkinliklerden birinde biri filtre olmak üzere iki filtre olabilir. resmi, düzenlemek için başka bir filtreyi tıklayın. Etkinlik başladığında Intent cihazını inceler ve bilgilere dayanarak nasıl davranacağına karar verir (ör. düzenleyici denetimlerini göstermek veya göstermemek) için Intent.

Her intent filtresi bir <intent-filter> ile tanımlanır. öğesi, uygulamanın manifest dosyasındaki ilgili uygulama bileşenine (ör. <activity> olarak öğesi).

<intent-filter> öğesi içeren her uygulama bileşeninde, şunun için açıkça bir değer ayarla: android:exported Bu özellik, uygulama bileşeninin diğer uygulamalar tarafından erişilebilir olup olmadığını belirtir. Bazılarında durum, örneğin amaç filtrelerinde LAUNCHER kategorisini, bu özelliği true olarak ayarlamanız yararlı olur. Aksi halde bu özelliği false olarak ayarlamak daha güvenlidir.

Uyarı: Bir etkinlik, hizmet veya yayın uygulamanızdaki alıcı, intent filtrelerini kullanıyor ve değeri açık bir şekilde ayarlamıyor. android:exported için uygulamanız, şu özelliklere sahip bir cihaza yüklenemez: Android 12 veya sonraki bir sürümü çalıştıran.

<intent-filter> içinde, bir veya daha fazla istek türü kullanarak kabul edilecek niyet türünü belirtebilirsiniz şu üç unsuru içerir:

<action>
Kabul edilen intent işlemini name özelliğinde belirtir. Değer değeri, sınıf sabiti değil, eylemin harflerden oluşan dize değeri olmalıdır.
<data>
Veri URI'sinin (scheme, host, port, path) çeşitli yönlerini belirten bir veya daha fazla özellik ve MIME türünü kullanarak kabul edilen veri türünü belirtir.
<category>
Kabul edilen amaç kategorisini name özelliğinde belirtir. Değer bir eylemin sınıf sabiti değil, harflerden oluşan dize değeri olmalıdır.

Not: Örtük intent'ler almak için intent filtresine CATEGORY_DEFAULT kategorisini eklemeniz gerekir. Yöntemler startActivity() ve startActivityForResult() tüm amaçları ele alır sanki CATEGORY_DEFAULT kategorisini açıklamışlar gibi. Intent filtrenizde bu kategoriyi belirtmezseniz hiçbir implicit intent etkinliğinizle çözülmez.

Örneğin, aşağıda gösterildiği gibi, bir intent filtresi içeren bir etkinlik bildirimi Veri türü metin olduğunda ACTION_SEND niyeti:

<activity android:name="ShareActivity" android:exported="false">
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="text/plain"/>
    </intent-filter>
</activity>

Etiketin birden fazla örneğini içeren bir filtre oluşturabilirsiniz: <action>, <data> veya <category>. Bunu yaparsanız, bileşenin her şeyi işleyebileceğinden emin olmanız kombinasyonlarını sağlayabilir.

Birden fazla türde intent'i yalnızca belirli işlem, veri ve kategori türü kombinasyonlarında işlemek istiyorsanız birden fazla intent filtresi oluşturmanız gerekir.

Örtük intent, intent'in üç öğenin her biriyle karşılaştırılmasıyla filtreye göre test edilir. Amacın, bileşene yayınlanması için üç testten de geçmesi gerekir. Bunlardan biriyle bile eşleşemezse Android sistemi, intent'i bileşene iletmez. Ancak bir bileşenin birden fazla intent filtresi olabileceğinden, bileşenin filtrelerinden birinden geçmeyen bir intent başka bir filtreden geçebilir. Sistemin amaçları nasıl çözdüğü hakkında daha fazla bilgiyi aşağıdaki bölümde bulabilirsiniz Niyet Çözümü hakkında.

Dikkat: Amaç filtresi kullanmak, diğer uygulamaların başlamasını engellemenin güvenli bir yolu değildir bileşenlerine ayıralım. Amaç filtreleri bir bileşeni yalnızca belirli türde örtülü amaçlara yanıt verecek şekilde kısıtlasa da geliştirici bileşen adlarınızı belirlerse başka bir uygulama, açık amaç kullanarak uygulama bileşeninizi başlatabilir. Yalnızca kendi uygulamanızın bileşenlerinizden birini başlatabilmesi önemliyse manifest dosyanızda intent filtreleri tanımlamayın. Bunun yerine, söz konusu bileşen için exported özelliğini "false" olarak ayarlayın.

Benzer şekilde, yanlışlıkla farklı bir uygulamanın Service çalıştırılmasını önlemek için kendi hizmetinizi başlatmak üzere her zaman açık bir intent kullanın.

Not: Tüm etkinlikler için intent filtrelerinizi manifest dosyasında bildirmeniz gerekir. Ancak yayın alıcıları için filtreler, registerReceiver() çağrılarak dinamik olarak kaydedilebilir. Ardından, unregisterReceiver() ile alıcının kaydını iptal edebilirsiniz. Böylece uygulamanız uygulamanız açıkken yalnızca belirli bir süre boyunca belirli yayınları dinlemek için çalışıyor.

Örnek filtreler

Amaç filtresi davranışlarından bazılarını göstermek için aşağıda bir örnek verilmiştir: bir sosyal medya paylaşımı uygulamasının manifest dosyasından:

<activity android:name="MainActivity" android:exported="true">
    <!-- This activity is the main entry, should appear in app launcher -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.MAIN" />
        <category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" />
    </intent-filter>
</activity>

<activity android:name="ShareActivity" android:exported="false">
    <!-- This activity handles "SEND" actions with text data -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="text/plain"/>
    </intent-filter>
    <!-- This activity also handles "SEND" and "SEND_MULTIPLE" with media data -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <action android:name="android.intent.action.SEND_MULTIPLE"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="application/vnd.google.panorama360+jpg"/>
        <data android:mimeType="image/*"/>
        <data android:mimeType="video/*"/>
    </intent-filter>
</activity>

İlk etkinlik (MainActivity), uygulamanın ana giriş noktasıdır. Kullanıcı uygulamayı başlatıcı simgesini kullanarak ilk kez başlattığında açılan etkinliktir:

  • ACTION_MAIN işlemi, bunun ana giriş noktası olduğunu belirtir ve herhangi bir intent verisi beklemez.
  • CATEGORY_LAUNCHER kategorisi, bu etkinliğin simgesinin sistemin uygulama başlatıcısına yerleştirilmesi gerektiğini gösterir. <activity> öğesinde icon ile bir simge belirtilmezse sistem, <application> öğesindeki simgeyi kullanır.

Etkinliğin uygulama başlatıcıda görünmesi için bu iki öğenin birlikte eşlenmesi gerekir.

İkinci etkinlik olan ShareActivity, metin ve medya içeriğini paylaşmayı kolaylaştırmayı amaçlar. Kullanıcılar MainActivity üzerinden giderek bu etkinliğe girebilse de ayrıca, doğrudan ShareActivity kodu gönderen başka bir uygulamadan da intent filtresinden biriyle eşleşen intent

Not: MIME türü, application/vnd.google.panorama360+jpg, şunları belirten özel bir veri türüdür: pek çok yolu vardır ve bunları Google panorama API'lerini kullanın.

Amaçları diğer uygulamaların amaçlarıyla eşleştirin intent filtreleri

Başka bir uygulama Android 13 (API düzeyi 33) veya sonraki sürümleri hedefliyorsa amacınız bir uygulamanın işlemleri ve kategorileriyle eşleşiyorsa <intent-filter> öğesi. Sistem, denk düştüğünde bir ActivityNotFoundException Gönderen uygulama bu istisnayı ele almalıdır.

Benzer şekilde, uygulamanızı Android 13 veya sonraki sürümleri hedefleyecek şekilde güncellerseniz harici uygulamalardan gelen tüm intent'ler, uygulamanızın dışa aktarılan bir bileşenine yalnızca söz konusu intent, uygulamanızın tanımladığı bir <intent-filter> öğesinin işlemleri ve kategorileriyle eşleşirse gönderilir. Bu davranış gönderen uygulamanın hedef SDK sürümünden bağımsız olarak gerçekleştirilir.

Aşağıdaki durumlarda intent eşleştirme zorunlu kılınmaz:

  • Herhangi bir intent filtresi bildirmeyen bileşenlere yayınlanan intentler.
  • Aynı uygulamadan gelen intent'ler.
  • Sistemden kaynaklanan amaçlar; yani "sistem UID'si" (uid=1000). Sistem uygulamaları, system_server ve android:sharedUserId'u android.uid.system olarak ayarlayan uygulamaları içerir.
  • Kökten gelen amaçlar.

Amaç eşleştirme hakkında daha fazla bilgi edinin.

Beklemedeki bir amacı kullanma

PendingIntent nesnesi, Intent nesnesini saran bir sarmalayıcıdır. PendingIntent'ün birincil amacı, harici bir uygulamaya, içerdiği Intent'yi uygulamanızın kendi sürecinden yürütülüyormuş gibi kullanma izni vermektir.

Beklemedeki intent'lerin başlıca kullanım alanları şunlardır:

Her Intent nesnesi belirli bir uygulama bileşeni türü (Activity, Service veya BroadcastReceiver) tarafından ele alınacak şekilde tasarlandığı gibi, PendingIntent de aynı şekilde oluşturulmalıdır. Beklemedeki bir intent kullanılırken uygulamanız, intent'i startActivity() gibi bir çağrıyla yürütmez. Bunun yerine, ilgili oluşturucu yöntemini çağırarak PendingIntent'ü oluştururken amaçlanan bileşen türünü belirtmeniz gerekir:

Uygulamanız, diğer uygulamalardan beklemedeki amaçlar almadığı sürece, PendingIntent oluşturmak için yukarıdaki yöntemler muhtemelen yalnızca ihtiyacınız olan PendingIntent yöntem.

Her yöntem mevcut uygulamayı Context, Sarmalamak istediğiniz Intent ve bunu belirten bir veya daha fazla işaret niyetin nasıl kullanılması gerektiği (ör. niyetin birden fazla kez kullanılıp kullanılamayacağı)

Beklemedeki intent'leri kullanma hakkında daha fazla bilgi için ilgili kullanım alanlarının her birine ait belgelere (ör. Bildirimler ve Uygulama Widget'ları API kılavuzları) bakın.

Değişkenliği belirtin

Uygulamanız Android 12 veya sonraki bir sürümü hedefliyorsa her PendingIntent nesnesinin değişkenliğini sağlar. Belirli bir PendingIntent nesnesinin değiştirilebilir veya değiştirilemez olduğunu belirtmek için sırasıyla PendingIntent.FLAG_MUTABLE veya PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE işaretini kullanın.

Uygulamanız PendingIntent nesnesi oluşturmaya çalışırsa değişkenlik bayrağı ayarlanmadan bırakılırsa, sistem bir IllegalArgumentException ve Logcat'te şu mesaj görünür:

PACKAGE_NAME: Targeting S+ (version 31 and above) requires that one of \
FLAG_IMMUTABLE or FLAG_MUTABLE be specified when creating a PendingIntent.

Strongly consider using FLAG_IMMUTABLE, only use FLAG_MUTABLE if \
some functionality depends on the PendingIntent being mutable, e.g. if \
it needs to be used with inline replies or bubbles.

Mümkün olduğunda bekleyen ve değiştirilemeyen intent'ler oluşturun

Uygulamanız çoğu durumda sabit PendingIntent nesneleri oluşturmalıdır. aşağıdaki kod snippet'inde gösteriliyor. PendingIntent nesnesi sabitse diğer uygulamalar, çağrının sonucunu ayarlamak için amacı isteyebilirsiniz.

KotlinJava
val pendingIntent = PendingIntent.getActivity(applicationContext,
        REQUEST_CODE, intent,
        /* flags */ PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE)
 
PendingIntent pendingIntent = PendingIntent.getActivity(getApplicationContext(),
        REQUEST_CODE, intent,
        /* flags */ PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE);

Ancak belirli kullanım alanları bunun yerine değişebilir PendingIntent nesneleri gerektirir:

  • Şurada doğrudan yanıt işlemlerini destekleme: bildirimlerine bakın. Doğrudan yanıt, yanıtla ilişkili PendingIntent nesnesinde klip verilerinde bir değişiklik yapılmasını gerektirir. Genellikle bu değişikliği, fillIn() yöntemine FILL_IN_CLIP_DATA işaretini göndererek istersiniz.
  • CarAppExtender örneklerini kullanarak bildirimleri Android Auto çerçevesiyle ilişkilendirme
  • PendingIntent örneklerini kullanarak görüşmeleri baloncuklara yerleştirme. Değişebilir PendingIntent nesnesi, sistemin doğru işaretler, FLAG_ACTIVITY_MULTIPLE_TASK ve FLAG_ACTIVITY_NEW_DOCUMENT.
  • Sesli arama yaparak cihaz konum bilgisi isteme requestLocationUpdates() veya benzer API'ler. Değişken PendingIntent nesnesi, sistemin konum yaşam döngüsü etkinliklerini temsil eden intent ekstraları eklemesine olanak tanır. Bu etkinliklerde şunlar yer alır: bir sağlayıcının sunulmasına neden olabilir.
  • AlarmManager'u kullanarak alarm planlama. Değişebilir PendingIntent nesnesi, sistemin EXTRA_ALARM_COUNT düşünmelisiniz. Bu ek, tekrarlanan bir alarmın kaç kez tetiklendiğini gösterir. Bu ek bilgi sayesinde intent, tekrarlanan bir alarmın birden fazla kez tetiklenip tetiklenmediği (ör. cihaz uykudayken) konusunda uygulamayı doğru bir şekilde bilgilendirebilir.

Uygulamanız değiştirilebilir bir PendingIntent nesnesi oluşturuyorsa açık intent kullanmanız ve ComponentName doldurmanız önemle tavsiye edilir. Bu sayede, başka bir uygulama PendingIntent'ü çağırıp kontrolü uygulamanıza geri aktardığında uygulamanızda her zaman aynı bileşen başlar.

Beklemedeki amaçlar içinde açık intentler kullanın

Diğer uygulamaların, uygulamanızın beklemedeki amaçlarını nasıl kullanabileceğini daha iyi tanımlamak için her zaman beklemedeki bir niyeti açık amacın etrafına sarmalama. Bu en iyi uygulamayı uygulamanıza yardımcı olması için aşağıdakileri yapın:

  1. Temel intent'in action (işlem), package (paket) ve component (bileşen) alanlarının ayarlandığından emin olun.

  2. FLAG_IMMUTABLE kullanın, beklemedeki intent'ler oluşturmak için Android 6.0'da (API düzeyi 23) eklendi. Bu işaret, PendingIntent alan uygulamaların doldurulmamış özellikleri doldurmasını engeller. Uygulamanızın minSdkVersion değeri 22 veya daha düşük olduğu için birlikte güvenlik ve uyumluluk sağlayabilirsiniz. kullanabilirsiniz:

    if (Build.VERSION.SDK_INT >= 23) {
  // Create a PendingIntent using FLAG_IMMUTABLE.
} else {
  // Existing code that creates a PendingIntent.
}

Amaç çözümü

Sistem bir etkinlik başlatmak için örtülü bir niyet aldığında amaca yönelik en iyi etkinliği, üç unsura göre intent filtreleriyle karşılaştırırız:

  • İşlem.
  • Veri (hem URI hem de veri türü).
  • Kategori.

Aşağıdaki bölümlerde amaçların uygun bileşenlerle nasıl eşleştirildiği açıklanmaktadır uygulamanın manifest dosyasındaki intent filtresi beyanına göre.

İşlem testi

Amaç filtreleri, kabul edilen amaç işlemlerini belirtmek için sıfır veya daha fazla değer belirtebilir <action> öğeleri, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi:

<intent-filter>
    <action android:name="android.intent.action.EDIT" />
    <action android:name="android.intent.action.VIEW" />
    ...
</intent-filter>

Bu filtrenin geçmesi için Intent bölümünde belirtilen işlemin, filtrede listelenen işlemlerden biriyle eşleşmesi gerekir.

Filtre herhangi bir işlem listelemiyorsa niyetlerin eşleşeceği bir şey yoktur. Bu nedenle tüm niyetler testte başarısız olur. Ancak Intent bir işlem belirtmez, testin başarılı olması için filtrenin en az bir işlem içerir.

Kategori testi

Amaç filtreleri, kabul edilen amaç kategorilerini belirtmek için sıfır veya daha fazla bir değer belirtebilir <category> öğeleri, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi:

<intent-filter>
    <category android:name="android.intent.category.DEFAULT" />
    <category android:name="android.intent.category.BROWSABLE" />
    ...
</intent-filter>

Kategori testini geçmek için Intent içindeki her kategori filtredeki bir kategoriyle eşleşmelidir. Bunun tersi gerekmez. Amaç filtresi Intent ve Intent hâlâ geçti. Bu nedenle, filtrede hangi kategorilerin tanımlandığına bakılmaksızın, kategori içermeyen bir intent her zaman bu testi geçer.

Not: Android, startActivity() ve startActivityForResult()'e iletilen tüm örtülü intent'lere otomatik olarak CATEGORY_DEFAULT kategorisini uygular. Etkinliğinizin, önceki <intent-filter> örneğinde gösterildiği gibi, intent filtrelerinde "android.intent.category.DEFAULT" için bir kategori içermesi gerekir.

Veri testi

Amaç filtreleri, kabul edilen amaç verilerini belirtmek için sıfır veya daha fazla bir değer belirtebilir <data> öğeleri, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi:

<intent-filter>
    <data android:mimeType="video/mpeg" android:scheme="http" ... />
    <data android:mimeType="audio/mpeg" android:scheme="http" ... />
    ...
</intent-filter>

Her <data> öğesi, bir URI yapısı ve bir veri türü (MIME medya türü) belirtebilir. URI'nın her bölümü ayrı bir öğedir özellik: scheme, host, port, ve path:

<scheme>://<host>:<port>/<path>

Aşağıdaki örnekte bu özelliklerin olası değerleri gösterilmektedir:

content://com.example.project:200/folder/subfolder/etc

Bu URI'da şema content, ana makine com.example.project, bağlantı noktası 200, yol ise folder/subfolder/etc.

<data> öğelerinde bu özelliklerin her biri isteğe bağlıdır. ancak doğrusal bağımlılıklar söz konusudur:

  • Şema belirtilmezse ana makine yoksayılır.
  • Ana makine belirtilmezse bağlantı noktası yoksayılır.
  • Hem şema hem de ana makine belirtilmezse yol yoksayılır.

Bir intent'teki URI, filtredeki bir URI spesifikasyonuyla karşılaştırılırken yalnızca URI'nin filtreye dahil edilen bölümleriyle karşılaştırılır. Örnek:

  • Bir filtre yalnızca bir şema belirtirse bu şemaya sahip tüm URI'ler filtreyle eşleşir.
  • Bir filtrede şema ve yetkili kurum belirtilmişse ancak yol belirtilmemişse aynı şemaya ve yetkili kuruma sahip tüm URI'ler, yollarından bağımsız olarak filtreden geçer.
  • Bir filtrede bir şema, yetkili ve yol belirtilirse yalnızca aynı şemaya, yetkiliye ve yola sahip URI'ler filtreden geçer.

Not: Yol tanımı, yol adının yalnızca kısmi eşleşmesini gerektirmek için joker karakter yıldızı (*) içerebilir.

Veri testi, intent'teki URI ve MIME türünü, filtrede belirtilen URI ve MIME türüyle karşılaştırır. Kurallar şunlardır:

  1. Ne URI ne de MIME türü içeren bir intent, yalnızca filtre herhangi bir URI veya MIME türü belirtmediği takdirde testi geçer.
  2. URI içeren ancak MIME türü içermeyen ( URI), yalnızca URI'si filtrenin URI biçimiyle eşleşirse testi geçer ve filtre benzer şekilde bir MIME türü belirtmez.
  3. MIME türü içeren ancak URI içermeyen bir intent, yalnızca filtre aynı MIME türünü listelediğinde ve URI biçimi belirtmediğinde testi geçer.
  4. Hem URI hem de MIME türü içeren (açık veya URI), yalnızca testin MIME türü bölümünü geçer type (tür), filtrede listelenen bir türle eşleşir. Testin URI bölümünü geçer. URI'si filtredeki bir URI ile eşleşirse veya bir content: öğesi içeriyorsa veya file: URI'sına ekler ve filtre bir URI belirtmez. Diğer bir deyişle, filtresinde yalnızca bir MIME türü listelenen bir bileşenin content: ve file: verilerini desteklediği varsayılır.

Not: Intent bir URI veya MIME türü belirtiyorsa veri testi <intent-filter> içinde <data> öğesi yoksa başarısız olur.

Son kural olan (d) kuralı, bileşenlerin bir dosyadan veya içerik sağlayıcıdan yerel veri alabilmesi beklentisini yansıtır. Bu nedenle, filtreleri yalnızca bir veri türünü listeleyebilir ve content: ile file: şemalarını açıkça adlandırmaları gerekmez. Aşağıdaki örnekte, bir <data> öğesinin Android'e bileşenin bir içerik sağlayıcıdan resim verileri alıp görüntüleyebileceğini söylediği tipik bir durum gösterilmektedir: 

<intent-filter>
    <data android:mimeType="image/*" />
    ...
</intent-filter>

Şu özellikteki filtreler: URI değil, veri türü belirtin ancak en yaygın yöntemler olabilir çünkü veri içerik sağlayıcılar tarafından dağıtılıyor.

Yaygın olarak kullanılan diğer bir yapılandırma ise şema ve veri türü içeren bir filtredir. Örneğin, aşağıdaki gibi bir <data> öğesi, Android'e bileşenin işlemi gerçekleştirmek için ağdan video verileri alabileceğini söyler: 

<intent-filter>
    <data android:scheme="http" android:mimeType="video/*" />
    ...
</intent-filter>

Amaç eşleştirme

Intent'ler, yalnızca hedef keşfetmek için değil, intent filtreleriyle de eşleştirilir. için bir şeyler bulmanız gerekeceğini, ancak aynı zamanda bu cihazdaki tüm bileşenler. Örneğin Home uygulaması, uygulama başlatıcıyı doldurur. intent filtrelerine sahip tüm etkinlikleri bularak ACTION_MAIN işlem ve CATEGORY_LAUNCHER kategorisi. Eşleşme yalnızca IntentFilter sınıfının dokümanlarında açıklandığı gibi Intent'teki işlemler ve kategoriler filtreyle eşleşirse başarılı olur.

Uygulamanız, Home uygulamasına benzer şekilde intent eşleştirmeyi kullanabilir. PackageManager, query...() içeren bir grup içeriyor belirli bir amacı kabul edebilen tüm bileşenleri döndüren ve en iyi sonucu veren benzer resolve...() yöntemleriyle bileşenine hayat verir. Örneğin, queryIntentActivities(), gerçekleştirilebilecek tüm etkinliklerin listesini döndürür amaç, bağımsız değişken olarak iletildiğinde queryIntentServices() benzer bir hizmet listesi döndürür. Hiçbir yöntem bileşenleri etkinleştirmez, yalnızca yanıt verebilecek olanları listeler. Benzer bir yöntem var. Yayın alıcıları için queryBroadcastReceivers().