Niyetler ve niyet filtreleri

Intent, başka bir uygulama bileşeninden işlem isteğinde bulunmak için kullanabileceğiniz bir mesajlaşma nesnesidir. Intent'ler, bileşenler arasındaki iletişimi çeşitli şekillerde kolaylaştırsa da üç temel kullanım alanı vardır:

  • Etkinlik başlatma

    Activity, uygulamadaki tek bir ekranı temsil eder. Intent öğesini startActivity() öğesine ileterek Activity öğesinin yeni bir örneğini başlatabilirsiniz. Intent başlatılacak etkinliği tanımlar ve gerekli verileri taşır.

    Etkinlik tamamlandığında sonuç almak istiyorsanız startActivityForResult() numaralı telefonu arayın. Etkinliğiniz, sonucu etkinliğinizin onActivityResult() geri çağırmasında ayrı bir Intent nesnesi olarak alır. Daha fazla bilgi için Etkinlikler kılavuzuna bakın.

  • Hizmet başlatma

    Service, kullanıcı arayüzü olmadan arka planda işlemler gerçekleştiren bir bileşendir. Android 5.0 (API düzeyi 21) ve sonraki sürümlerde JobScheduler ile hizmet başlatabilirsiniz. JobScheduler hakkında daha fazla bilgi için API-reference documentation konusuna bakın.

    Android 5.0'dan (API düzeyi 21) önceki sürümlerde Service sınıfının yöntemlerini kullanarak bir hizmet başlatabilirsiniz. Intent öğesini startService() öğesine ileterek tek seferlik bir işlem (ör. dosya indirme) gerçekleştirmek için hizmet başlatabilirsiniz. Intent, başlatılacak hizmeti tanımlar ve gerekli verileri taşır.

    Hizmet, istemci-sunucu arayüzüyle tasarlanmışsa Intent öğesini bindService() öğesine ileterek başka bir bileşenden hizmete bağlanabilirsiniz. Daha fazla bilgi için Hizmetler kılavuzuna bakın.

  • Yayın yapma

    Yayın, herhangi bir uygulamanın alabileceği bir mesajdır. Sistem, çeşitli yayınlar aracılığıyla sistem etkinlikleri (ör. sistemin başlatılması veya cihazın şarj olmaya başlaması) hakkında bilgi verir. Intent öğesini sendBroadcast() veya sendOrderedBroadcast() öğesine ileterek diğer uygulamalara yayın yapabilirsiniz.

Bu sayfanın geri kalanında, niyetlerin işleyiş şekli ve nasıl kullanılacağı açıklanmaktadır. İlgili bilgiler için Diğer Uygulamalarla Etkileşimde Bulunma ve İçerik Paylaşma başlıklı makaleleri inceleyin.

Amaç türleri

İki tür amaç vardır:

  • Açık amaçlar, tam bir ComponentName belirterek hangi uygulamanın hangi bileşeninin amacı karşılayacağını belirtir. Genellikle kendi uygulamanızdaki bir bileşeni başlatmak için açık bir amaç kullanırsınız. Bunun nedeni, başlatmak istediğiniz etkinliğin veya hizmetin sınıf adını bilmenizdir. Örneğin, bir kullanıcı işlemine yanıt olarak uygulamanızda yeni bir etkinlik başlatabilir veya arka planda dosya indirmek için bir hizmet başlatabilirsiniz.
  • Dolaylı amaçlar belirli bir bileşeni adlandırmaz, bunun yerine gerçekleştirilecek genel bir işlemi bildirir. Bu da başka bir uygulamadaki bir bileşenin işlemi gerçekleştirmesine olanak tanır. Örneğin, kullanıcıya haritada bir konum göstermek istiyorsanız başka bir uygun uygulamanın haritada belirtilen konumu göstermesini istemek için örtülü bir amaç kullanabilirsiniz.

Şekil 1'de, bir etkinlik başlatılırken amacın nasıl kullanıldığı gösterilmektedir. Intent nesnesi belirli bir etkinlik bileşenini açıkça adlandırdığında sistem bu bileşeni hemen başlatır.

1.şekil Başka bir etkinliği başlatmak için sistem üzerinden nasıl örtülü bir amaç iletilir: [1] A Etkinliği, bir işlem açıklaması içeren bir Intent oluşturur ve bunu startActivity()'a iletir. [2] Android sistemi, tüm uygulamalarda intent ile eşleşen bir intent filtresi arar. Eşleşme bulunduğunda [3] sistem, onCreate() yöntemini çağırıp Intent değerini ileterek eşleştirme etkinliğini (B Etkinliği) başlatır.

Örtülü bir intent kullandığınızda Android sistemi, intent'in içeriğini cihazdaki diğer uygulamaların manifest dosyasında belirtilen intent filtreleriyle karşılaştırarak başlatılacak uygun bileşeni bulur. Amaç bir amaç filtresiyle eşleşirse sistem bu bileşeni başlatır ve Intent nesnesini teslim eder. Birden fazla amaç filtresi uyumluysa sistem, kullanıcının hangi uygulamayı kullanacağını seçebilmesi için bir iletişim kutusu gösterir.

Intent filtresi, bir uygulamanın manifest dosyasındaki, bileşenin almak istediği intent türünü belirten bir ifadedir. Örneğin, bir etkinlik için amaç filtresi bildirerek diğer uygulamaların etkinliğinizi belirli bir amaçla doğrudan başlatmasını sağlayabilirsiniz. Benzer şekilde, bir etkinlik için herhangi bir amaç filtresi bildirmezseniz etkinlik yalnızca açık bir amaçla başlatılabilir.

Dikkat: Uygulamanızın güvenli olduğundan emin olmak için Service başlatırken her zaman açık bir amaç kullanın ve hizmetleriniz için amaç filtreleri bildirmeyin. Bir hizmeti başlatmak için örtülü amaç kullanmak güvenlik riski oluşturur. Çünkü hangi hizmetin amaca yanıt vereceğinden emin olamazsınız ve kullanıcı, hangi hizmetin başlatıldığını göremez. Android 5.0 (API düzeyi 21) sürümünden başlayarak, bindService() işlevini örtülü bir amaçla çağırdığınızda sistem istisna oluşturur.

Amaç oluşturma

Bir Intent nesnesi, Android sisteminin hangi bileşenin başlatılacağını belirlemek için kullandığı bilgileri (ör. tam bileşen adı veya amaç alması gereken bileşen kategorisi) ve alıcı bileşenin işlemi düzgün bir şekilde gerçekleştirmek için kullandığı bilgileri (ör. yapılacak işlem ve üzerinde işlem yapılacak veriler) taşır.

Bir Intent içinde yer alan temel bilgiler şunlardır:

Bileşen adı
Başlatılacak bileşenin adı.

Bu isteğe bağlıdır ancak bir amacın açık olmasını sağlayan kritik bilgi parçasıdır. Bu, amacın yalnızca bileşen adıyla tanımlanan uygulama bileşenine iletilmesi gerektiği anlamına gelir. Bileşen adı olmadan amaç örtülüdür ve sistem, diğer amaç bilgilerine (ör. aşağıda açıklanan işlem, veri ve kategori) göre hangi bileşenin amacı alması gerektiğine karar verir. Uygulamanızda belirli bir bileşeni başlatmanız gerekiyorsa bileşen adını belirtmeniz gerekir.

Not: Service başlatırken her zaman bileşen adını belirtin. Aksi takdirde, hangi hizmetin amaca yanıt vereceğinden emin olamazsınız ve kullanıcı hangi hizmetin başlatıldığını göremez.

Intent öğesinin bu alanı, hedef bileşenin tam nitelikli sınıf adı (ör. uygulamanın paket adı dahil) kullanılarak belirtilebilen bir ComponentName nesnesidir. Örneğin, com.example.ExampleActivity. Bileşen adını setComponent(), setClass(), setClassName() veya Intent oluşturucusuyla ayarlayabilirsiniz.

İşlem
Gerçekleştirilecek genel işlemi (ör. görüntüleme veya seçme) belirten bir dize.

Yayın yapma amacı söz konusu olduğunda bu, gerçekleşen ve bildirilen işlemdir. İşlem, niyetin geri kalanının nasıl yapılandırılacağını büyük ölçüde belirler. Özellikle de verilerde ve ekstralarda yer alan bilgileri.

Uygulamanızdaki amaçlar tarafından kullanılmak üzere (veya uygulamanızdaki bileşenleri çağırmak için diğer uygulamalar tarafından kullanılmak üzere) kendi işlemlerinizi belirtebilirsiniz ancak genellikle Intent sınıfı veya diğer çerçeve sınıfları tarafından tanımlanan işlem sabitlerini belirtirsiniz. Aktivite başlatmak için kullanılan bazı yaygın işlemler şunlardır:

ACTION_VIEW
Bu işlemi, bir etkinliğin kullanıcıya gösterebileceği bazı bilgiler (ör. galeri uygulamasında görüntülenecek bir fotoğraf veya harita uygulamasında görüntülenecek bir adres) olduğunda startActivity() ile birlikte bir amaçta kullanın.
ACTION_SEND
Paylaşma niyeti olarak da bilinir. Kullanıcının başka bir uygulama (ör. e-posta uygulaması veya sosyal paylaşım uygulaması) üzerinden paylaşabileceği verileriniz olduğunda bu niyeti startActivity() ile birlikte kullanmanız gerekir.

Genel işlemleri tanımlayan daha fazla sabit için Intent sınıf referansına bakın. Diğer işlemler, Android çerçevesinde başka yerlerde tanımlanır. Örneğin, sistemin Ayarlar uygulamasında belirli ekranları açan işlemler için Settings içinde tanımlanır.

Bir niyetin işlemini setAction() ile veya bir Intent oluşturucu ile belirtebilirsiniz.

Kendi işlemlerinizi tanımlarsanız aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi uygulamanızın paket adını ön ek olarak eklediğinizden emin olun:

Kotlin

const val ACTION_TIMETRAVEL = "com.example.action.TIMETRAVEL"

Java

static final String ACTION_TIMETRAVEL = "com.example.action.TIMETRAVEL";
Veri
İşlem yapılacak verilere ve/veya bu verilerin MIME türüne referans veren URI (bir Uri nesnesi). Sağlanan veri türü genellikle amacın işlemine göre belirlenir. Örneğin, işlem ACTION_EDIT ise veriler, düzenlenecek dokümanın URI'sini içermelidir.

Bir amaç oluştururken URI'sinin yanı sıra veri türünü (MIME türü) de belirtmek genellikle önemlidir. Örneğin, URI biçimleri benzer olsa da resim görüntüleyebilen bir etkinlik, ses dosyası oynatamayabilir. Verilerinizin MIME türünü belirtmek, Android sisteminin amacınızı alacak en iyi bileşeni bulmasına yardımcı olur. Ancak, MIME türü bazen URI'den çıkarılabilir. Özellikle de veriler content: URI'si olduğunda. content: URI, verilerin cihazda bulunduğunu ve ContentProvider tarafından kontrol edildiğini gösterir. Bu sayede verilerin MIME türü sistem tarafından görülebilir.

Yalnızca veri URI'sini ayarlamak için setData() işlevini çağırın. Yalnızca MIME türünü ayarlamak için setType() işlevini çağırın. Gerekirse her ikisini de setDataAndType() ile açıkça ayarlayabilirsiniz.

Dikkat: Hem URI'yi hem de MIME türünü ayarlamak istiyorsanız setData() ve setType() işlevlerini çağırmayın. Çünkü bu işlevler birbirinin değerini geçersiz kılar. URI ve MIME türünü ayarlamak için her zaman setDataAndType() kullanın.

Kategori
Amacın hangi bileşen türü tarafından işleneceği hakkında ek bilgiler içeren bir dize. Bir amaca herhangi bir sayıda kategori açıklaması yerleştirilebilir ancak çoğu amaç için kategori gerekmez. Yaygın kategorilerden bazıları şunlardır:
CATEGORY_BROWSABLE
Hedef etkinlik, bir bağlantı tarafından referans verilen verileri (ör. resim veya e-posta mesajı) görüntülemek için web tarayıcısı tarafından başlatılmasına izin veriyor.
CATEGORY_LAUNCHER
Etkinlik, bir görevin ilk etkinliğidir ve sistemin uygulama başlatıcısında listelenir.

Kategorilerin tam listesi için Intent sınıf açıklamasını inceleyin.

addCategory() ile bir kategori belirtebilirsiniz.

Yukarıda listelenen bu özellikler (bileşen adı, işlem, veri ve kategori), bir amacın tanımlayıcı özelliklerini temsil eder. Android sistemi, bu özellikleri okuyarak hangi uygulama bileşenini başlatması gerektiğini belirleyebilir. Ancak bir amaç, uygulama bileşenine nasıl çözümlendiğini etkilemeyen ek bilgiler taşıyabilir. Bir amaç aşağıdaki bilgileri de sağlayabilir:

Ekstralar
İstenen işlemin gerçekleştirilmesi için gereken ek bilgileri içeren anahtar/değer çiftleri. Bazı işlemler belirli veri URI'lerini kullanırken bazı işlemler de belirli ekstraları kullanır.

Çeşitli putExtra() yöntemlerle ek veriler ekleyebilirsiniz. Bu yöntemlerin her biri iki parametre kabul eder: anahtar adı ve değer. Ayrıca, tüm ek verileri içeren bir Bundle nesnesi oluşturabilir, ardından Bundle nesnesini Intent içine putExtras() ile ekleyebilirsiniz.

Örneğin, ACTION_SEND ile e-posta gönderme amacı oluştururken EXTRA_EMAIL anahtarıyla to alıcısını, EXTRA_SUBJECT anahtarıyla da subject konusunu belirtebilirsiniz.

Intent sınıfı, standartlaştırılmış veri türleri için birçok EXTRA_* sabiti belirtir. Kendi ek anahtarlarınızı (uygulamanızın aldığı amaçlar için) beyan etmeniz gerekiyorsa aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi uygulamanızın paket adını ön ek olarak eklediğinizden emin olun:

Kotlin

const val EXTRA_GIGAWATTS = "com.example.EXTRA_GIGAWATTS"

Java

static final String EXTRA_GIGAWATTS = "com.example.EXTRA_GIGAWATTS";

Dikkat: Başka bir uygulamanın almasını beklediğiniz bir amaç gönderirken Parcelable veya Serializable verilerini kullanmayın. Bir uygulama, Bundle nesnesindeki verilere erişmeye çalışırsa ancak paketlenmiş veya serileştirilmiş sınıfa erişimi yoksa sistem RuntimeException oluşturur.

İşaretler
İşlemin meta verileri olarak işlev gören Intent sınıfında tanımlanır. Bu işaretler, Android sistemine bir etkinliğin nasıl başlatılacağı (örneğin, etkinliğin hangi göreve ait olması gerektiği) ve başlatıldıktan sonra nasıl ele alınacağı (örneğin, son etkinlikler listesinde yer alıp almayacağı) konusunda talimat verebilir.

Daha fazla bilgi için setFlags() yöntemine bakın.

Belirgin amaç örneği

Açık amaç, uygulamanızdaki belirli bir etkinlik veya hizmet gibi belirli bir uygulama bileşenini başlatmak için kullandığınız amaçtır. Açık bir amaç oluşturmak için Intent nesnesinin bileşen adını tanımlayın. Diğer tüm amaç özellikleri isteğe bağlıdır.

Örneğin, uygulamanızda DownloadService adlı bir hizmet oluşturduysanız ve bu hizmet web'den dosya indirmek için tasarlanmışsa aşağıdaki kodla başlatabilirsiniz:

Kotlin

// Executed in an Activity, so 'this' is the Context
// The fileUrl is a string URL, such as "http://www.example.com/image.png"
val downloadIntent = Intent(this, DownloadService::class.java).apply {
    data = Uri.parse(fileUrl)
}
startService(downloadIntent)

Java

// Executed in an Activity, so 'this' is the Context
// The fileUrl is a string URL, such as "http://www.example.com/image.png"
Intent downloadIntent = new Intent(this, DownloadService.class);
downloadIntent.setData(Uri.parse(fileUrl));
startService(downloadIntent);

Intent(Context, Class) oluşturucusu, uygulamaya Context ve bileşene Class nesnesi sağlar. Bu nedenle, bu amaç, uygulamada DownloadService sınıfını açıkça başlatır.

Hizmet oluşturma ve başlatma hakkında daha fazla bilgi için Hizmetler kılavuzuna bakın.

Örnek dolaylı amaç

Örtülü bir amaç, cihazda işlemi gerçekleştirebilen herhangi bir uygulamayı çağırabilecek bir işlemi belirtir. Uygulamanız işlemi gerçekleştiremediğinde ancak diğer uygulamalar gerçekleştirebildiğinde ve kullanıcının hangi uygulamayı kullanacağını seçmesini istediğinizde örtülü amaç kullanmak yararlıdır.

Örneğin, kullanıcının başkalarıyla paylaşmasını istediğiniz bir içeriğiniz varsa ACTION_SEND işlemiyle bir amaç oluşturun ve paylaşılacak içeriği belirten ekstralar ekleyin. Bu amaçla startActivity() işlevini çağırdığınızda kullanıcı, içeriği paylaşmak için bir uygulama seçebilir.

Kotlin

// Create the text message with a string.
val sendIntent = Intent().apply {
    action = Intent.ACTION_SEND
    putExtra(Intent.EXTRA_TEXT, textMessage)
    type = "text/plain"
}

// Try to invoke the intent.
try {
    startActivity(sendIntent)
} catch (e: ActivityNotFoundException) {
    // Define what your app should do if no activity can handle the intent.
}

Java

// Create the text message with a string.
Intent sendIntent = new Intent();
sendIntent.setAction(Intent.ACTION_SEND);
sendIntent.putExtra(Intent.EXTRA_TEXT, textMessage);
sendIntent.setType("text/plain");

// Try to invoke the intent.
try {
    startActivity(sendIntent);
} catch (ActivityNotFoundException e) {
    // Define what your app should do if no activity can handle the intent.
}

startActivity() çağrıldığında sistem, bu tür bir amaçla (ACTION_SEND işlemiyle ve "text/plain" verilerini taşıyan bir amaç) başa çıkabilecek yüklü uygulamaları inceler. İsteği işleyebilecek tek bir uygulama varsa bu uygulama hemen açılır ve amaç verilir. Başka hiçbir uygulama bu durumu işleyemiyorsa uygulamanız oluşan ActivityNotFoundException yakalayabilir. Niyet birden fazla etkinlik tarafından kabul edilirse sistem, Şekil 2'de gösterilene benzer bir iletişim kutusu gösterir. Böylece kullanıcı, hangi uygulamayı kullanacağını seçebilir.

Diğer uygulamaları başlatma hakkında daha fazla bilgiyi Kullanıcıyı başka bir uygulamaya gönderme rehberinde bulabilirsiniz.

Şekil 2. Seçici iletişim kutusu.

Uygulama seçiciyi zorunlu kılma

Örtülü niyetinize yanıt veren birden fazla uygulama olduğunda kullanıcı, hangi uygulamanın kullanılacağını seçebilir ve bu uygulamayı işlem için varsayılan seçenek haline getirebilir. Varsayılan seçme özelliği, kullanıcının her seferinde aynı uygulamayı kullanmak isteyeceği bir işlemi (ör. web sayfası açma) gerçekleştirirken faydalıdır (kullanıcılar genellikle tek bir web tarayıcısı kullanmayı tercih eder).

Ancak, amaca birden fazla uygulama yanıt verebiliyorsa ve kullanıcı her seferinde farklı bir uygulama kullanmak isteyebiliyorsa seçici iletişim kutusunu açıkça göstermeniz gerekir. Seçici iletişim kutusu, kullanıcıdan işlem için hangi uygulamanın kullanılacağını seçmesini ister (kullanıcı, işlem için varsayılan bir uygulama seçemez). Örneğin, uygulamanız ACTION_SEND işlemiyle "paylaşma" gerçekleştirdiğinde kullanıcılar, mevcut durumlarına bağlı olarak farklı bir uygulamayı kullanarak paylaşmak isteyebilir. Bu nedenle, Şekil 2'de gösterildiği gibi her zaman seçici iletişim kutusunu kullanmanız gerekir.

Seçiciyi göstermek için createChooser() kullanarak bir Intent oluşturun ve aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi startActivity()'a iletin. Bu örnekte, createChooser() yöntemine iletilen amaca yanıt veren uygulamaların listesini içeren bir iletişim kutusu gösteriliyor ve sağlanan metin, iletişim kutusu başlığı olarak kullanılıyor.

Kotlin

val sendIntent = Intent(Intent.ACTION_SEND)
...

// Always use string resources for UI text.
// This says something like "Share this photo with"
val title: String = resources.getString(R.string.chooser_title)
// Create intent to show the chooser dialog
val chooser: Intent = Intent.createChooser(sendIntent, title)

// Verify the original intent will resolve to at least one activity
if (sendIntent.resolveActivity(packageManager) != null) {
    startActivity(chooser)
}

Java

Intent sendIntent = new Intent(Intent.ACTION_SEND);
...

// Always use string resources for UI text.
// This says something like "Share this photo with"
String title = getResources().getString(R.string.chooser_title);
// Create intent to show the chooser dialog
Intent chooser = Intent.createChooser(sendIntent, title);

// Verify the original intent will resolve to at least one activity
if (sendIntent.resolveActivity(getPackageManager()) != null) {
    startActivity(chooser);
}

Güvenli olmayan intent başlatmalarını algılama

Uygulamanız, uygulamanızın içindeki bileşenler arasında gezinmek veya başka bir uygulama adına işlem gerçekleştirmek için amaç başlatabilir. Platform güvenliğini artırmak amacıyla Android 12 (API düzeyi 31) ve sonraki sürümlerde, uygulamanız bir amacı güvenli olmayan şekilde başlatırsa sizi uyaran bir hata ayıklama özelliği bulunur. Örneğin, uygulamanız başka bir amaçta ek olarak iletilen bir amaç olan iç içe yerleştirilmiş bir amacı güvenli olmayan bir şekilde başlatabilir.

Uygulamanız aşağıdaki iki işlemi de gerçekleştiriyorsa sistem güvenli olmayan bir amaç başlatma işlemi algılar ve StrictMode ihlali meydana gelir:

  1. Uygulamanız, teslim edilen bir intent'in ekstralarından iç içe yerleştirilmiş bir intent'i paketinden çıkarıyor.
  2. Uygulamanız, bu iç içe yerleştirilmiş niyeti kullanarak hemen bir uygulama bileşeni başlatıyor. Örneğin, niyeti startActivity(), startService() veya bindService() içine iletiyor.

Bu durumu nasıl tanımlayacağınız ve uygulamanızda nasıl değişiklik yapacağınız hakkında daha fazla bilgi için Medium'daki Android Nesting Intents (Android İç İçe Geçirme Amaçları) blog yayınını okuyun.

Güvenli olmayan amaç başlatmalarını kontrol etme

Uygulamanızda güvenli olmayan amaç başlatmalarını kontrol etmek için aşağıdaki kod snippet'inde gösterildiği gibi detectUnsafeIntentLaunch() işlevini VmPolicy yapılandırırken çağırın. Uygulamanız bir StrictMode ihlali tespit ederse hassas olabilecek bilgileri korumak için uygulamanın yürütülmesini durdurmak isteyebilirsiniz.

Kotlin

fun onCreate() {
    StrictMode.setVmPolicy(VmPolicy.Builder()
        // Other StrictMode checks that you've previously added.
        // ...
        .detectUnsafeIntentLaunch()
        .penaltyLog()
        // Consider also adding penaltyDeath()
        .build())
}

Java

protected void onCreate() {
    StrictMode.setVmPolicy(new VmPolicy.Builder()
        // Other StrictMode checks that you've previously added.
        // ...
        .detectUnsafeIntentLaunch()
        .penaltyLog()
        // Consider also adding penaltyDeath()
        .build());
}

Amaçları daha sorumlu bir şekilde kullanma

Güvenli olmayan bir amaç başlatma ve StrictMode ihlali olasılığını en aza indirmek için aşağıdaki en iyi uygulamaları izleyin.

Yalnızca amaçlardaki temel ekstraları kopyalayın ve gerekli temizleme ile doğrulama işlemlerini gerçekleştirin. Uygulamanız, bir intent'teki ekstraları yeni bir bileşeni başlatmak için kullanılan başka bir intent'e kopyalayabilir. Bu durum, uygulamanız putExtras(Intent) veya putExtras(Bundle)'ı çağırdığında ortaya çıkar. Uygulamanız bu işlemlerden birini gerçekleştiriyorsa yalnızca alıcı bileşenin beklediği ekstraları kopyalayın. Diğer amaç (kopyayı alan) dışa aktarılmamış bir bileşeni başlatırsa bileşeni başlatan amaca kopyalamadan önce ekstraları temizleyin ve doğrulayın.

Uygulamanızın bileşenlerini gereksiz yere dışa aktarmayın. Örneğin, dahili iç içe yerleştirilmiş bir intent kullanarak bir uygulama bileşeni başlatmayı planlıyorsanız bu bileşenin android:exported özelliğini false olarak ayarlayın.

İç içe yerleştirilmiş amaç yerine PendingIntent kullanın. Bu sayede, başka bir uygulama, kapsayan Intent öğesinin PendingIntent öğesini paketinden çıkardığında, diğer uygulama, uygulamanızın kimliğini kullanarak PendingIntent öğesini başlatabilir. Bu yapılandırma, diğer uygulamanın uygulamanızdaki dışa aktarılmamış bir bileşen de dahil olmak üzere herhangi bir bileşeni güvenli bir şekilde başlatmasına olanak tanır.

2. şekildeki diyagramda, sistemin kontrolü uygulamanızdan (istemci) başka bir uygulamaya (hizmet) ve tekrar uygulamanıza nasıl aktardığı gösterilmektedir:

  1. Uygulamanız, başka bir uygulamadaki etkinliği çağıran bir amaç oluşturuyor. Bu amaca, ek olarak bir PendingIntent nesnesi ekliyorsunuz. Bu bekleyen amaç, uygulamanızdaki bir bileşeni çağırıyor. Bu bileşen dışa aktarılmıyor.
  2. Diğer uygulama, uygulamanızın intent'ini aldıktan sonra iç içe yerleştirilmiş PendingIntent nesnesini ayıklar.
  3. Diğer uygulama, PendingIntent nesnesinde send() yöntemini çağırır.
  4. Kontrol uygulamanıza geri verildikten sonra sistem, uygulamanızın bağlamını kullanarak bekleyen amaçlı işlemleri çağırır.

Şekil 2. İç içe yerleştirilmiş bir beklemedeki amaç kullanılırken uygulamalar arası iletişimin şeması.

Dolaylı bir amaç alma

Uygulamanızın hangi örtülü intent'leri alabileceğini duyurmak için <intent-filter> öğesi içeren manifest dosyanızdaki her uygulama bileşeniniz için bir veya daha fazla intent filtresi bildirin. Her amaç filtresi, kabul ettiği amaç türünü amacın işlemine, verilerine ve kategorisine göre belirtir. Sistem, yalnızca amaç filtrelerinizden birinden geçebilen amaçlar için uygulama bileşenine örtülü bir amaç gönderir.

Not: Belirgin bir amaç, bileşenin bildirdiği amaç filtrelerinden bağımsız olarak her zaman hedefine iletilir.

Bir uygulama bileşeni, yapabileceği her benzersiz iş için ayrı filtreler bildirmelidir. Örneğin, bir resim galerisi uygulamasındaki bir etkinliğin iki filtresi olabilir: biri resmi görüntülemek, diğeri ise resmi düzenlemek için. Etkinlik başladığında Intent incelenir ve Intent içindeki bilgilere (ör. düzenleyici kontrollerinin gösterilip gösterilmeyeceği) göre nasıl davranılacağına karar verilir.

Her intent filtresi, uygulamanın manifest dosyasındaki <intent-filter> öğesiyle tanımlanır ve ilgili uygulama bileşenine (ör. <activity> öğesi) yerleştirilir.

<intent-filter> öğesi içeren her uygulama bileşeninde android:exported için açıkça bir değer ayarlayın. Bu özellik, uygulama bileşenine diğer uygulamaların erişip erişemeyeceğini gösterir. Bazı durumlarda (ör. amaç filtreleri LAUNCHER kategorisini içeren etkinlikler) bu özelliği true olarak ayarlamak yararlıdır. Aksi takdirde, bu özelliği false olarak ayarlamak daha güvenlidir.

Uyarı: Uygulamanızdaki bir etkinlik, hizmet veya yayın alıcısı, intent filtrelerini kullanıyorsa ve android:exported için değeri açıkça ayarlamıyorsa uygulamanız Android 12 veya sonraki sürümleri çalıştıran bir cihaza yüklenemez.

<intent-filter> içinde, aşağıdaki üç öğeden birini veya daha fazlasını kullanarak kabul edilecek amaç türünü belirtebilirsiniz:

<action>
Kabul edilen amaç işlemini name özelliğinde bildirir. Değer, sınıf sabiti değil, bir işlemin değişmez dize değeri olmalıdır.
<data>
Veri URI'sinin (scheme, host, port, path) ve MIME türünün çeşitli yönlerini belirten bir veya daha fazla özellik kullanarak kabul edilen veri türünü bildirir.
<category>
name özelliğinde kabul edilen amaç kategorisini bildirir. Değer, sınıf sabiti değil, bir işlemin değişmez dize değeri olmalıdır.

Not: Örtülü amaçları almak için amaç filtresine CATEGORY_DEFAULT kategorisini eklemeniz gerekir. startActivity() ve startActivityForResult() yöntemleri, tüm amaçları CATEGORY_DEFAULT kategorisini belirtmiş gibi değerlendirir. Bu kategoriyi intent filtrenizde belirtmezseniz hiçbir örtülü amaç etkinliğinizle çözümlenmez.

Örneğin, veri türü metin olduğunda ACTION_SEND amacını almak için amaç filtresi içeren bir etkinlik bildirimi aşağıda verilmiştir:

<activity android:name="ShareActivity" android:exported="false">
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="text/plain"/>
    </intent-filter>
</activity>

<action>, <data> veya <category> öğesinin birden fazla örneğini içeren bir filtre oluşturabilirsiniz. Bu durumda, bileşenin bu filtre öğelerinin tüm kombinasyonlarını işleyebildiğinden emin olmanız gerekir.

Birden fazla amaç türünü işlemek istediğinizde ancak yalnızca belirli işlem, veri ve kategori türü kombinasyonlarında birden fazla amaç filtresi oluşturmanız gerekir.

Örtülü bir amaç, bu amacı üç öğenin her biriyle karşılaştırarak bir filtreye karşı test edilir. Niyetin bileşene teslim edilebilmesi için üç testin tamamını geçmesi gerekir. Android sistemi, amaçlardan biriyle bile eşleşemezse bileşene teslim etmez. Ancak bir bileşenin birden fazla amaç filtresi olabileceğinden, bileşenin filtrelerinden birinden geçmeyen bir amaç başka bir filtreden geçebilir. Sistemin amaçları nasıl çözdüğü hakkında daha fazla bilgiyi aşağıdaki Amaç Çözümü bölümünde bulabilirsiniz.

Dikkat: Intent filtresi kullanmak, diğer uygulamaların bileşenlerinizi başlatmasını önlemenin güvenli bir yolu değildir. Amaç filtreleri bir bileşenin yalnızca belirli türdeki örtülü amaçlara yanıt vermesini kısıtlasa da geliştirici, bileşen adlarınızı belirlerse başka bir uygulama, açık bir amaç kullanarak uygulama bileşeninizi başlatabilir. Yalnızca kendi uygulamanızın bileşenlerinizden birini başlatabilmesi önemliyse manifest dosyanızda intent filtreleri bildirmeyin. Bunun yerine, söz konusu bileşen için exported özelliğini "false" olarak ayarlayın.

Benzer şekilde, farklı bir uygulamanın Service hizmetini yanlışlıkla çalıştırmamak için kendi hizmetinizi başlatırken her zaman açık bir amaç kullanın.

Not: Tüm etkinlikler için amaç filtrelerinizi manifest dosyasında beyan etmeniz gerekir. Ancak yayın alıcılar için filtreler, registerReceiver() çağrılarak dinamik olarak kaydedilebilir. Ardından, unregisterReceiver() ile iletişime geçerek alıcının kaydını silebilirsiniz. Bu işlem, uygulamanız çalışırken yalnızca belirli bir süre boyunca belirli yayınları dinlemesine olanak tanır.

Örnek filtreler

Niyet filtresi davranışlarından bazılarını göstermek için sosyal paylaşım uygulamasının manifest dosyasından bir örnek verilmiştir:

<activity android:name="MainActivity" android:exported="true">
    <!-- This activity is the main entry, should appear in app launcher -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.MAIN" />
        <category android:name="android.intent.category.LAUNCHER" />
    </intent-filter>
</activity>

<activity android:name="ShareActivity" android:exported="false">
    <!-- This activity handles "SEND" actions with text data -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="text/plain"/>
    </intent-filter>
    <!-- This activity also handles "SEND" and "SEND_MULTIPLE" with media data -->
    <intent-filter>
        <action android:name="android.intent.action.SEND"/>
        <action android:name="android.intent.action.SEND_MULTIPLE"/>
        <category android:name="android.intent.category.DEFAULT"/>
        <data android:mimeType="application/vnd.google.panorama360+jpg"/>
        <data android:mimeType="image/*"/>
        <data android:mimeType="video/*"/>
    </intent-filter>
</activity>

İlk etkinlik olan MainActivity, uygulamanın ana giriş noktasıdır. Kullanıcı uygulamayı başlatıcı simgesiyle ilk kez başlattığında açılan etkinliktir:

  • ACTION_MAIN işlemi, bunun ana giriş noktası olduğunu gösterir ve herhangi bir amaç verisi beklemez.
  • CATEGORY_LAUNCHER kategorisi, bu etkinliğin simgesinin sistemin uygulama başlatıcısına yerleştirilmesi gerektiğini gösterir. <activity> öğesinde icon ile bir simge belirtilmemişse sistem, <application> öğesindeki simgeyi kullanır.

Etkinliğin uygulama başlatıcıda görünmesi için bu ikisinin birlikte eşleştirilmesi gerekir.

İkinci etkinlik olan ShareActivity, metin ve medya içeriklerinin paylaşılmasını kolaylaştırmak için tasarlanmıştır. Kullanıcılar bu etkinliğe MainActivity üzerinden giderek girebilir ancak iki intent filtresinden biriyle eşleşen örtülü bir intent yayınlayan başka bir uygulamadan da doğrudan ShareActivity'e girebilir.

Not: MIME türü, application/vnd.google.panorama360+jpg, Google panorama API'leriyle işleyebileceğiniz panoramik fotoğrafları belirten özel bir veri türüdür.

Niyetleri diğer uygulamaların intent filtreleriyle eşleştirme

Başka bir uygulama Android 13'ü (API düzeyi 33) veya sonraki sürümleri hedefliyorsa uygulamanızın amacını yalnızca amacınız, söz konusu uygulamadaki bir <intent-filter> öğesinin işlemleri ve kategorileriyle eşleşiyorsa işleyebilir. Sistem bir eşleşme bulamazsa ActivityNotFoundException oluşturur. Gönderen uygulama bu istisnayı işlemelidir.

Benzer şekilde, uygulamanızı Android 13 veya sonraki sürümleri hedefleyecek şekilde güncellerseniz harici uygulamalardan kaynaklanan tüm amaçlar, yalnızca bu amaç uygulamanızın bildirdiği bir <intent-filter> öğesinin işlemleri ve kategorileriyle eşleşiyorsa uygulamanızın dışa aktarılan bir bileşenine teslim edilir. Bu davranış, gönderen uygulamanın hedef SDK sürümünden bağımsız olarak gerçekleşir.

Aşağıdaki durumlarda amaç eşleştirme zorunlu tutulmaz:

  • Niyet filtreleri bildirmeyen bileşenlere gönderilen niyetler.
  • Aynı uygulamadan kaynaklanan amaçlar.
  • Sistemden kaynaklanan amaçlar; yani "sistem UID'si"nden (uid=1000) gönderilen amaçlar. Sistem uygulamaları arasında system_server ve android:sharedUserId ayarını android.uid.system olarak belirleyen uygulamalar yer alır.
  • Kökten kaynaklanan amaçlar.

Amaca göre eşleştirme hakkında daha fazla bilgi edinin.

Beklemedeki bir amaç kullanma

PendingIntent nesnesi, Intent nesnesinin sarmalayıcısıdır. PendingIntent'nın temel amacı, yabancı bir uygulamaya, içerdiği Intent'yi uygulamanızın kendi sürecinden yürütülüyormuş gibi kullanma izni vermektir.

Bekleyen bir amaçla ilgili başlıca kullanım alanları şunlardır:

  • Kullanıcı, bildiriminizle bir işlem yaptığında yürütülecek bir amaç beyan etme (Android sisteminin NotificationManager'si Intent'yi yürütür).
  • Kullanıcı, uygulama widget'ınızla bir işlem yaptığında (ana ekran uygulaması Intent öğesini yürütür) yürütülecek bir amaç beyan etme.
  • Belirtilen gelecekteki bir zamanda yürütülecek bir amaç beyan etme (Android sisteminin AlarmManager, Intent yürütülür).

Her Intent nesnesi belirli bir uygulama bileşeni türü (Activity, Service veya BroadcastReceiver) tarafından işlenecek şekilde tasarlanır. Bu nedenle, PendingIntent de aynı şekilde oluşturulmalıdır. Bekleyen bir amaç kullanılırken uygulamanız, startActivity() gibi bir aramayla amacı yürütmüyor. Bunun yerine, ilgili oluşturucu yöntemini çağırarak PendingIntent oluşturduğunuzda amaçlanan bileşen türünü bildirmeniz gerekir:

Uygulamanız diğer uygulamalardan bekleyen amaçlar almıyorsa, PendingIntent oluşturmak için yukarıdaki yöntemler muhtemelen ihtiyacınız olacak PendingIntent tek yöntemlerdir.

Her yöntem, mevcut uygulamayı Context, sarmak istediğiniz Intent ve amacın nasıl kullanılması gerektiğini belirten bir veya daha fazla işaret alır (ör. amacın birden fazla kez kullanılıp kullanılamayacağı).

Bekleyen amaçları kullanma hakkında daha fazla bilgi için ilgili kullanım alanlarının belgelerine (ör. Bildirimler ve Uygulama Widget'ları API kılavuzları) bakın.

Değişebilirliği belirtme

Uygulamanız Android 12 veya sonraki sürümleri hedefliyorsa uygulamanızın oluşturduğu her PendingIntent nesnesinin değişkenliğini belirtmeniz gerekir. Belirli bir PendingIntent nesnenin değiştirilebilir veya değiştirilemez olduğunu belirtmek için sırasıyla PendingIntent.FLAG_MUTABLE veya PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE işaretini kullanın.

Uygulamanız, değişkenlik işaretini ayarlamadan bir PendingIntent nesnesi oluşturmaya çalışırsa sistem IllegalArgumentException oluşturur ve Logcat'te aşağıdaki mesaj gösterilir:

PACKAGE_NAME: Targeting S+ (version 31 and above) requires that one of \
FLAG_IMMUTABLE or FLAG_MUTABLE be specified when creating a PendingIntent.

Strongly consider using FLAG_IMMUTABLE, only use FLAG_MUTABLE if \
some functionality depends on the PendingIntent being mutable, e.g. if \
it needs to be used with inline replies or bubbles.

Mümkün olduğunda değişmez bekleyen intent'ler oluşturun

Çoğu durumda, uygulamanız aşağıdaki kod snippet'inde gösterildiği gibi değişmez PendingIntent nesneleri oluşturmalıdır. Bir PendingIntent nesnesi değişmezse diğer uygulamalar, amaç çağırma sonucunu ayarlamak için amacı değiştiremez.

Kotlin

val pendingIntent = PendingIntent.getActivity(applicationContext,
        REQUEST_CODE, intent,
        /* flags */ PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE)

Java

PendingIntent pendingIntent = PendingIntent.getActivity(getApplicationContext(),
        REQUEST_CODE, intent,
        /* flags */ PendingIntent.FLAG_IMMUTABLE);

Ancak belirli kullanım alanları bunun yerine değiştirilebilir PendingIntent nesneleri gerektirir:

  • Bildirimlerde doğrudan yanıt işlemlerini destekler. Doğrudan yanıt, yanıtla ilişkili PendingIntent nesnesindeki klip verilerinde değişiklik yapılmasını gerektirir. Genellikle, fillIn() yöntemine işaret olarak FILL_IN_CLIP_DATA ileterek bu değişikliği istersiniz.
  • Bildirimleri Android Auto çerçevesiyle ilişkilendirme, CarAppExtender örneklerini kullanma.
  • PendingIntent örneklerini kullanarak görüşmeleri baloncuğa yerleştirme. Değişebilir bir PendingIntent nesne, sistemin FLAG_ACTIVITY_MULTIPLE_TASK ve FLAG_ACTIVITY_NEW_DOCUMENT gibi doğru işaretleri uygulamasına olanak tanır.
  • requestLocationUpdates() veya benzer API'leri çağırarak cihaz konumu bilgisi isteme. Değiştirilebilir PendingIntent nesnesi, sistemin konum yaşam döngüsü etkinliklerini temsil eden amaç ekstraları eklemesine olanak tanır. Bu etkinlikler arasında konum değişikliği ve sağlayıcının kullanıma sunulması yer alır.
  • AlarmManager kullanarak alarm planlama Değiştirilebilir PendingIntent nesnesi, sistemin EXTRA_ALARM_COUNT intent ekstrasını eklemesine olanak tanır. Bu ek bilgi, tekrarlayan bir alarmın kaç kez tetiklendiğini gösterir. Bu ekstrayı içeren amaç, tekrarlayan bir alarmın birden fazla kez tetiklenip tetiklenmediği konusunda (ör. cihaz uyku modundayken) uygulamayı doğru şekilde bilgilendirebilir.

Uygulamanızda değiştirilebilir bir PendingIntent nesnesi oluşturuluyorsa açık bir amaç kullanmanız ve ComponentName doldurmanız önemle tavsiye edilir. Bu sayede, başka bir uygulama PendingIntent öğesini her çağırdığında ve kontrolü uygulamanıza geri verdiğinde uygulamanızdaki aynı bileşen her zaman başlatılır.

Bekleyen intent'lerde açık intent'ler kullanma

Diğer uygulamaların, uygulamanızın bekleyen intent'lerini nasıl kullanabileceğini daha iyi tanımlamak için bekleyen intent'leri her zaman açık intent ile sarmalayın. Bu en iyi uygulamayı takip etmek için aşağıdakileri yapın:

  1. Temel intent'in action (işlem), package (paket) ve component (bileşen) alanlarının ayarlandığından emin olun.

  2. Bekleyen amaçlar oluşturmak için Android 6.0'da (API düzeyi 23) eklenen FLAG_IMMUTABLE işlevini kullanın. Bu işaret, PendingIntent alan uygulamaların doldurulmamış özellikleri doldurmasını engeller. Uygulamanızın minSdkVersion değeri 22 veya daha düşükse aşağıdaki kodu kullanarak güvenlik ve uyumluluk bilgilerini birlikte sağlayabilirsiniz:

    if (Build.VERSION.SDK_INT >= 23) {
  // Create a PendingIntent using FLAG_IMMUTABLE.
} else {
  // Existing code that creates a PendingIntent.
}

Amaç çözümü

Sistem, bir etkinliği başlatmak için örtülü bir amaç aldığında, üç açıya göre amaç filtreleriyle karşılaştırarak amaç için en iyi etkinliği arar:

  • İşlem.
  • Veriler (hem URI hem de veri türü).
  • Kategori.

Aşağıdaki bölümlerde, bir uygulamanın manifest dosyasındaki intent filtresi bildirgesine göre intent'lerin uygun bileşenlerle nasıl eşleştirildiği açıklanmaktadır.

İşlem testi

Kabul edilen amaç işlemlerini belirtmek için bir amaç filtresi, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi sıfır veya daha fazla <action> öğesi bildirebilir:

<intent-filter>
    <action android:name="android.intent.action.EDIT" />
    <action android:name="android.intent.action.VIEW" />
    ...
</intent-filter>

Bu filtrenin geçilmesi için Intent içinde belirtilen işlem, filtrede listelenen işlemlerden biriyle eşleşmelidir.

Filtrede herhangi bir işlem listelenmiyorsa niyetin eşleşeceği bir şey yoktur. Bu nedenle, tüm niyetler testi geçemez. Ancak bir Intent işlem belirtmiyorsa filtre en az bir işlem içerdiği sürece testi geçer.

Kategori testi

Kabul edilen amaç kategorilerini belirtmek için bir amaç filtresi, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi sıfır veya daha fazla <category> öğesi bildirebilir:

<intent-filter>
    <category android:name="android.intent.category.DEFAULT" />
    <category android:name="android.intent.category.BROWSABLE" />
    ...
</intent-filter>

Bir amacın kategori testini geçmesi için Intent içindeki her kategori, filtredeki bir kategoriyle eşleşmelidir. Tersi gerekli değildir. Amaç filtresi, Intent içinde belirtilenden daha fazla kategori bildirebilir ve Intent yine de başarılı olur. Bu nedenle, filtrede hangi kategoriler beyan edilirse edilsin, kategori içermeyen bir amaç her zaman bu testi geçer.

Not: Android, startActivity() ve startActivityForResult()'ye iletilen tüm örtülü amaçlara otomatik olarak CATEGORY_DEFAULT kategorisini uygular. Etkinliğinizin örtülü amaçlar almasını istiyorsanız önceki <intent-filter> örneğinde gösterildiği gibi, amaç filtrelerinde "android.intent.category.DEFAULT" kategorisi bulunmalıdır.

Veri testi

Kabul edilen amaç verilerini belirtmek için bir amaç filtresi, aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi sıfır veya daha fazla <data> öğe bildirebilir:

<intent-filter>
    <data android:mimeType="video/mpeg" android:scheme="http" ... />
    <data android:mimeType="audio/mpeg" android:scheme="http" ... />
    ...
</intent-filter>

Her <data> öğesi bir URI yapısı ve veri türü (MIME medya türü) belirtebilir. URI'nin her bölümü ayrı bir özelliktir: scheme, host, port ve path:

<scheme>://<host>:<port>/<path>

Aşağıdaki örnekte bu özellikler için olası değerler gösterilmektedir:

content://com.example.project:200/folder/subfolder/etc

Bu URI'da şema content, ana makine com.example.project, bağlantı noktası 200 ve yol folder/subfolder/etc'dir.

Bu özelliklerin her biri <data> öğesinde isteğe bağlıdır ancak doğrusal bağımlılıklar vardır:

  • Bir şema belirtilmezse ana makine yoksayılır.
  • Ana makine belirtilmezse bağlantı noktası yok sayılır.
  • Hem şema hem de ana makine belirtilmezse yol yoksayılır.

Bir amaçtaki URI, bir filtrenin URI spesifikasyonuyla karşılaştırıldığında yalnızca filtrede yer alan URI bölümleriyle karşılaştırılır. Örneğin:

  • Bir filtre yalnızca şema belirtiyorsa bu şemaya sahip tüm URI'ler filtreyle eşleşir.
  • Bir filtre şema ve yetki belirtiyor ancak yol belirtmiyorsa aynı şema ve yetkiye sahip tüm URI'ler, yollarından bağımsız olarak filtreyi geçer.
  • Bir filtre şema, yetkili ve yol belirtiyorsa yalnızca aynı şema, yetkili ve yola sahip URI'ler filtreyi geçer.

Not: Yol adının yalnızca kısmi olarak eşleşmesini sağlamak için yol belirtimi joker yıldız (*) içerebilir.

Veri testi, amaçtaki URI ve MIME türünü, filtrede belirtilen URI ve MIME türüyle karşılaştırır. Kurallar aşağıdaki gibidir:

  1. Ne URI ne de MIME türü içeren bir amaç, yalnızca filtre herhangi bir URI veya MIME türü belirtmiyorsa testi geçer.
  2. Bir URI içeren ancak MIME türü içermeyen (URI'den açıkça belirtilmeyen veya çıkarılamayan) bir amaç, yalnızca URI'si filtrenin URI biçimiyle eşleşiyorsa ve filtre de MIME türü belirtmiyorsa testi geçer.
  3. Bir MIME türü içeren ancak URI içermeyen bir amaç, yalnızca filtre aynı MIME türünü listeliyorsa ve bir URI biçimi belirtmiyorsa testi geçer.
  4. Hem URI hem de MIME türü (açık veya URI'den çıkarılabilir) içeren bir amaç, testin MIME türü bölümünü yalnızca bu tür, filtrede listelenen bir türle eşleşiyorsa geçer. URI'si filtredeki bir URI ile eşleşiyorsa veya content: ya da file: URI'si varsa ve filtrede URI belirtilmemişse testin URI bölümünü geçer. Başka bir deyişle, bir bileşenin filtre listelerinde yalnızca bir MIME türü varsa bu bileşenin content: ve file: verilerini desteklediği varsayılır.

Not: Bir amaç URI veya MIME türü belirtiyorsa <intent-filter> içinde <data> öğesi yoksa veri testi başarısız olur.

Bu son kural (d), bileşenlerin bir dosyadan veya içerik sağlayıcıdan yerel veriler alabileceği beklentisini yansıtır. Bu nedenle, filtreleri yalnızca bir veri türünü listeleyebilir ve content: ile file: şemalarını açıkça adlandırmaları gerekmez. Aşağıdaki örnekte, <data> öğesinin Android'e bileşenin içerik sağlayıcıdan resim verileri alıp görüntüleyebileceğini söylediği tipik bir durum gösterilmektedir: 

<intent-filter>
    <data android:mimeType="image/*" />
    ...
</intent-filter>

Bir veri türünü belirten ancak URI'yi belirtmeyen filtreler, mevcut verilerin çoğu içerik sağlayıcılar tarafından dağıtıldığından belki de en yaygın olanlardır.

Diğer yaygın yapılandırma ise şeması ve veri türü olan bir filtredir. Örneğin, aşağıdaki gibi bir <data> öğesi, Android'e bileşenin işlemi gerçekleştirmek için ağdan video verilerini alabileceğini bildirir: 

<intent-filter>
    <data android:scheme="http" android:mimeType="video/*" />
    ...
</intent-filter>

Intent eşleşme

Intent'ler, yalnızca etkinleştirilecek bir hedef bileşeni bulmak için değil, aynı zamanda cihazdaki bileşenler grubu hakkında bir şeyler bulmak için de intent filtreleriyle eşleştirilir. Örneğin, Ev uygulaması, ACTION_MAIN işlemini ve CATEGORY_LAUNCHER kategorisini belirten amaç filtrelerine sahip tüm etkinlikleri bularak uygulama başlatıcıyı doldurur. Eşleşme yalnızca Amaç'taki işlemler ve kategoriler, IntentFilter sınıfının dokümanlarında açıklandığı gibi filtreyle eşleşirse başarılı olur.

Uygulamanız, Home uygulamasının yaptığına benzer şekilde amaç eşleştirme özelliğini kullanabilir. PackageManager, belirli bir amaçla eşleşebilecek tüm bileşenleri döndüren bir dizi query...() yönteme ve bir amaca yanıt verecek en iyi bileşeni belirleyen benzer bir resolve...() yöntem serisine sahiptir. Örneğin, queryIntentActivities(), bağımsız değişken olarak iletilen amaca yönelik tüm etkinliklerin listesini döndürürken queryIntentServices() benzer bir hizmet listesi döndürür. Her iki yöntem de bileşenleri etkinleştirmez, yalnızca yanıt verebilecek olanları listeler. Yayın alıcılar için benzer bir yöntem ( queryBroadcastReceivers()) vardır.