Jetpack Compose, Kotlin'e göre tasarlanmıştır. Bazı durumlarda Kotlin, iyi Compose kodu yazmayı kolaylaştıran özel deyimler sağlar. Başka bir Kotlin'e çevirirseniz, kulağa hoş geldiniz, büyük olasılıkla Compose'un gücünden yararlanma fırsatından yararlanabilecektir ve anlamak zordur. Kotlin'in tarzını daha iyi öğrenmek bu tür hatalardan kaçınmanıza yardımcı olabilir.
Varsayılan bağımsız değişkenler
Bir Kotlin işlevi yazarken, işlev için varsayılan değerler belirtebilirsiniz bağımsız değişkenlerin çağrı yapan kullanıcı bu değerleri açıkça iletmezse kullanılır. Bu özellik, aşırı yüklenmiş işlevlere olan ihtiyacı azaltır.
Örneğin, kare çizen bir işlev yazmak istediğinizi varsayalım. O fonksiyonunun uzunluğunun belirtildiği sideLength adlı tek bir gerekli parametresi olabilir temsil eder. Bu parametrede thickness gibi isteğe bağlı parametreler kullanılabilir. edgeColor vb.; arayan kişi bunları belirtmezse işlevi varsayılan değerleri kullanır. Diğer dillerde ise bir veya daha fazla çeşitli işlevler:
// We don't need to do this in Kotlin! void drawSquare(int sideLength) { } void drawSquare(int sideLength, int thickness) { } void drawSquare(int sideLength, int thickness, Color edgeColor) { }
Kotlin'de tek bir işlev yazabilir ve bağımsız değişkenler için varsayılan değerleri belirtebilirsiniz:
fun drawSquare( sideLength: Int, thickness: Int = 2, edgeColor: Color = Color.Black ) { }
Bu, sizi gereksiz birden fazla işlev yazma zahmetinden kurtarmanın yanı sıra,
özelliği, kodunuzun daha kolay okunmasını sağlar. Arayan kişi bir
varsayılan değeri kullanmak istediklerini gösteren bir bağımsız değişken için
değer. Ayrıca, adlandırılmış parametreler neler olduğunu daha kolay görmenizi sağlar. Kodu incelediğinizde aşağıdaki gibi bir işlev çağrısı görürseniz drawSquare()
kodunu kontrol etmeden parametrelerin ne anlama geldiğini bilemeyebilirsiniz:
drawSquare(30, 5, Color.Red);
Bunun aksine, bu kod kendini belgelemektedir:
drawSquare(sideLength = 30, thickness = 5, edgeColor = Color.Red)
Çoğu Compose kitaplığı varsayılan bağımsız değişkenler kullanır. Yazdığınız birleştirilebilir işlevler için de aynısını yapmanız önerilir. Bu sayede, composable'ları özelleştirilebilir, ancak yine de varsayılan davranışın çağrılmasını basitleştirir. Örneğin, aşağıdaki gibi basit bir metin öğesi oluşturabilirsiniz:
Text(text = "Hello, Android!")
Bu kod aşağıdakiyle aynı etkiye sahiptir. Çok daha ayrıntılı olan bu kod,
hakkında daha fazla
Text
Parametreler açık bir şekilde ayarlanır:
Text( text = "Hello, Android!", color = Color.Unspecified, fontSize = TextUnit.Unspecified, letterSpacing = TextUnit.Unspecified, overflow = TextOverflow.Clip )
İlk kod snippet'i çok daha basit ve okunması kolay olmasının yanı sıra
kendi belgeleme sürecidir. Yalnızca text
parametresini belirterek diğer tüm parametreler için varsayılan değerleri kullanmak istediğinizi belirtirsiniz. Buna karşılık, ikinci snippet, diğer parametrelerin değerlerini açıkça ayarlamak istediğinizi ima eder. Ancak belirlediğiniz değerler işlevin varsayılan değerleridir.
Yüksek düzey işlevler ve lambda ifadeleri
Kotlin, parametre olarak diğer işlevleri alan üst düzey işlevleri destekler. Oluşturma, bu yaklaşımı temel alır. Örneğin, Button
birleşebilir işlevi bir onClick
lambda parametresi sağlar. Değer
parametresi bir fonksiyondur ve kullanıcı tıkladığında düğme tarafından çağrılır:
Button( // ... onClick = myClickFunction ) // ...
Daha yüksek düzeydeki işlevler lambda ifadeleri ve ifadelerle doğal bir şekilde eşlenir.
bu da bir fonksiyona dönüşüyor. İşleve yalnızca bir kez ihtiyacınız varsa işlevi daha yüksek düzeyli işleve iletmek için başka bir yerde tanımlamanız gerekmez. Bunun yerine
fonksiyonu bir lambda ifadesiyle tanımlamanız yeterlidir. Önceki örnek
myClickFunction()
parametresinin başka bir yerde tanımlandığını varsayar. Ancak burada yalnızca bu işlevi kullanıyorsanız işlevi bir lambda ifadesiyle satır içi olarak tanımlamak daha basittir:
Button( // ... onClick = { // do something // do something else } ) { /* ... */ }
Sonraki lambdalar
Kotlin, son parametresi bir lambda parametresidir. Bu şekilde bir lambda ifadesi iletmek parametresini kullanmak için trailing lambda söz dizimini kullanın. Lambda ifadesini parantez içine koymak yerine, ifadeyi parantezin sonuna koyarsınız. Bu durum, Compose'da sık karşılaşılan bir durumdur. ile uyumlu hale getirebilirsiniz.
Örneğin, tüm düzenlerin son parametresi;
Column()
composable işlev, content
, alt kullanıcı arayüzünü yayan bir işlevdir
öğeler. Üç metin öğesi içeren bir sütun oluşturmak istediğinizi ve bazı biçimlendirmeler uygulamanız gerektiğini varsayalım. Bu kod işe yarar ancak çok zahmetli:
Column( modifier = Modifier.padding(16.dp), content = { Text("Some text") Text("Some more text") Text("Last text") } )
content
parametresi, işlev imzasında son parametre olduğundan ve değerini lambda ifadesi olarak ilettiğimizde parantezlerden çıkarabiliriz:
Column(modifier = Modifier.padding(16.dp)) { Text("Some text") Text("Some more text") Text("Last text") }
İki örneğin anlamı tamamen aynıdır. Küme ayraçları lambda'yı tanımlar
content
parametresine aktarılan bir ifadedir.
Aslında ilettiğiniz tek parametre sondaki lambda ise yani
son parametre bir lambda ise ve
parantezleri tamamen çıkarabilirsiniz. Örneğin, Column
için değiştirici iletmeniz gerekmediğini varsayalım. Kodu şu şekilde yazabilirsiniz:
Column { Text("Some text") Text("Some more text") Text("Last text") }
Bu söz dizimi, özellikle Column
gibi düzen öğeleri için Oluştur'da oldukça yaygındır. Son parametre, öğenin
alt öğeleri (alt öğeler) ise fonksiyon çağrısından sonra küme ayraçları içinde belirtilir.
Nişan dürbünleri ve alıcılar
Bazı yöntemler ve özellikler yalnızca belirli bir kapsamda kullanılabilir. Sınırlı kapsam, gerektiğinde işlevsellik sunmanızı ve kazara erişimi önlemenizi sağlar. o işlevin uygun olmadığı durumlarda kullanmayı düşünebilirsiniz.
Oluştur'da kullanılan bir örneği ele alalım. Row
düzenini çağırdığınızda
composable, içeriğinizin lambda değeri bir RowScope
içinde otomatik olarak çağrılır.
Bu, Row
'ün yalnızca Row
içinde geçerli olan işlevleri göstermesini sağlar.
Aşağıdaki örnekte, Row
öğesinin bir satıra özgü değeri nasıl gösterdiği
align
değiştiricisi:
Row { Text( text = "Hello world", // This Text is inside a RowScope so it has access to // Alignment.CenterVertically but not to // Alignment.CenterHorizontally, which would be available // in a ColumnScope. modifier = Modifier.align(Alignment.CenterVertically) ) }
Bazı API'ler, alıcı kapsamında çağrılan lambdaları kabul eder. Bu lambdalar, parametre beyanına göre başka bir yerde tanımlanan özelliklere ve işlevlere erişebilir:
Box( modifier = Modifier.drawBehind { // This method accepts a lambda of type DrawScope.() -> Unit // therefore in this lambda we can access properties and functions // available from DrawScope, such as the `drawRectangle` function. drawRect( /*...*/ /* ... ) } )
Daha fazla bilgi için şununla birlikte işlev değişmez değerleri: alıcı hakkındaki makalemizi incelemenizi öneririz.
Yetki verilen mülkler
Kotlin, devredilmiş özellikleri destekler.
Bu mülkler alan gibi çağrılır ancak değerleri bir ifadenin değerlendirilmesiyle dinamik olarak belirlenir. Bunları tanıyabilirsiniz
özelliklerini kullanarak by
söz dizimini kullanır:
class DelegatingClass { var name: String by nameGetterFunction() // ... }
Diğer kodlar aşağıdaki gibi bir kodla mülke erişebilir:
val myDC = DelegatingClass() println("The name property is: " + myDC.name)
println()
yürütüldüğünde, dizenin değerini döndürmek için nameGetterFunction()
çağrılır.
Bu yetki verilmiş mülkler, özellikle devlet destekli mülklerle çalışırken kullanışlıdır:
var showDialog by remember { mutableStateOf(false) } // Updating the var automatically triggers a state change showDialog = true
Veri sınıflarını imha etme
Bir verileri tanımlarsanız
sınıfına girip
bu verilere erişimi indirim aracı
beyan başlıklı makaleyi inceleyin. Örneğin, bir Person
sınıfı tanımladığınızı varsayalım:
data class Person(val name: String, val age: Int)
Bu türde bir nesneniz varsa değerlerine aşağıdaki gibi bir kodla erişebilirsiniz:
val mary = Person(name = "Mary", age = 35) // ... val (name, age) = mary
Bu tür kodları genellikle Oluştur işlevlerinde görürsünüz:
Row { val (image, title, subtitle) = createRefs() // The `createRefs` function returns a data object; // the first three components are extracted into the // image, title, and subtitle variables. // ... }
Veri sınıfları birçok yararlı işlev sunar. Örneğin,
bir veri sınıfı tanımlarsanız derleyici,
equals()
ve copy()
. Daha fazla bilgiyi veriler
sınıfları dokümanlarına göz atın.
Singleton nesneleri
Kotlin, her zaman tek bir örneği olan sınıflar olan tekil nesneleri tanımlamayı kolaylaştırır. Bu single'lar, object
anahtar kelimesiyle belirtilir.
Oluşturma işlemi genellikle bu tür nesnelerden yararlanır. Örneğin,
MaterialTheme
tek bir nesne olarak tanımlanır; MaterialTheme.colors
, shapes
ve
typography
özelliklerinin tümü geçerli temanın değerlerini içerir.
Tür güvenli derleyiciler ve DSL'ler
Kotlin, tür açısından güvenli oluşturucularla alana özgü diller (DSL'ler) oluşturmanıza olanak tanır. DSL'ler, karmaşık hiyerarşik veri yapılarının daha sürdürülebilir ve okunabilir bir şekilde oluşturulmasına olanak tanır.
Jetpack Compose, LazyRow
ve LazyColumn
gibi bazı API'ler için DSL'leri kullanır.
@Composable fun MessageList(messages: List<Message>) { LazyColumn { // Add a single item as a header item { Text("Message List") } // Add list of messages items(messages) { message -> Message(message) } } }
Kotlin, alıcıyla işlev literalleri kullanarak tür açısından güvenli oluşturucular sağlar.
Canvas
bileşenini örnek olarak alırsak bu bileşen, onDraw: DrawScope.() -> Unit
alıcı olarak DrawScope
içeren bir işlevi parametre olarak alır. Bu sayede kod bloğu, DrawScope
içinde tanımlanan üye işlevlerini çağırabilir.
Canvas(Modifier.size(120.dp)) { // Draw grey background, drawRect function is provided by the receiver drawRect(color = Color.Gray) // Inset content by 10 pixels on the left/right sides // and 12 by the top/bottom inset(10.0f, 12.0f) { val quadrantSize = size / 2.0f // Draw a rectangle within the inset bounds drawRect( size = quadrantSize, color = Color.Red ) rotate(45.0f) { drawRect(size = quadrantSize, color = Color.Blue) } } }
Tür güvenli derleyiciler ve DSL'ler hakkında daha fazla bilgi için Kotlin belgeleri.
Kotlin eş yordamları
Eş yordamlar, Kotlin. Eş yordamlar, ileti dizilerini engellemeden yürütmeyi askıya alabilir. Duyarlı kullanıcı arayüzü doğası gereği asenkrondur. Jetpack Compose, geri çağırma işlevleri kullanmak yerine API düzeyinde coroutine'leri benimseyerek bu sorunu çözer.
Jetpack Compose, kullanıcı arayüzü katmanında eş yordamların güvenli bir şekilde kullanılmasını sağlayan API'ler sunar.
rememberCoroutineScope
işlevi, etkinlik işleyicilerde veCoroutineScope
Askıya alma API'leri oluşturun. ScrollState
'ın animateScrollTo
API'sini kullanan aşağıdaki örneğe bakın.
// Create a CoroutineScope that follows this composable's lifecycle val composableScope = rememberCoroutineScope() Button( // ... onClick = { // Create a new coroutine that scrolls to the top of the list // and call the ViewModel to load data composableScope.launch { scrollState.animateScrollTo(0) // This is a suspend function viewModel.loadData() } } ) { /* ... */ }
İşaretçili rutinler, kod bloğunu varsayılan olarak sıralı olarak yürütür. Askıya alma işlevini çağıran çalışan bir coroutine, askıya alma işlevi döndürülene kadar yürütmesini askıya alır. Bu durum, askıya alma işlevi yürütmeyi farklı bir CoroutineDispatcher
'ye taşısa bile geçerlidir. Önceki örnekte, animateScrollTo
işlevi döndürülene kadar loadData
yürütülmez.
Kodu eşzamanlı olarak yürütmek için yeni iş parçacığı ortak işlemleri oluşturulmalıdır. Örnekte
ekranın üst kısmına doğru kaydırmak ve
viewModel
, iki eş yordam gerekli.
// Create a CoroutineScope that follows this composable's lifecycle val composableScope = rememberCoroutineScope() Button( // ... onClick = { // Scroll to the top and load data in parallel by creating a new // coroutine per independent work to do composableScope.launch { scrollState.animateScrollTo(0) } composableScope.launch { viewModel.loadData() } } ) { /* ... */ }
Eş yordamlar, eşzamansız API'lerin birleştirilmesini kolaylaştırır. Sonraki
örneğin, pointerInput
değiştiricisini animasyon API'leriyle birleştirerek
Kullanıcı ekrana dokunduğunda bir öğenin konumuna animasyon uygulayın.
@Composable fun MoveBoxWhereTapped() { // Creates an `Animatable` to animate Offset and `remember` it. val animatedOffset = remember { Animatable(Offset(0f, 0f), Offset.VectorConverter) } Box( // The pointerInput modifier takes a suspend block of code Modifier .fillMaxSize() .pointerInput(Unit) { // Create a new CoroutineScope to be able to create new // coroutines inside a suspend function coroutineScope { while (true) { // Wait for the user to tap on the screen val offset = awaitPointerEventScope { awaitFirstDown().position } // Launch a new coroutine to asynchronously animate to // where the user tapped on the screen launch { // Animate to the pressed position animatedOffset.animateTo(offset) } } } } ) { Text("Tap anywhere", Modifier.align(Alignment.Center)) Box( Modifier .offset { // Use the animated offset as the offset of this Box IntOffset( animatedOffset.value.x.roundToInt(), animatedOffset.value.y.roundToInt() ) } .size(40.dp) .background(Color(0xff3c1361), CircleShape) ) }
Eş yordamlar hakkında daha fazla bilgi edinmek için Android'de Kotlin eş yordamları rehberi.
Sizin için önerilenler
- Not: JavaScript kapalıyken bağlantı metni gösterilir
- Material bileşenleri ve düzenler
- Oluşturma bölümündeki yan etkiler
- Oluşturma düzeniyle ilgili temel bilgiler