Jeśli używasz układu opartego na View
, masz 3 główne opcje implementacji przełączników. Zalecamy użycie komponentu SwitchMaterial
z biblioteki MaterialComponents:
<androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"
android:layout_width="match_parent"
android:layout_height="match_parent"
android:padding="16dp">
<com.google.android.material.switchmaterial.SwitchMaterial
android:id="@+id/material_switch"
android:layout_width="wrap_content"
android:layout_height="wrap_content"
android:text="@string/material_switch"
app:layout_constraintEnd_toEndOf="parent"
app:layout_constraintStart_toStartOf="parent"
app:layout_constraintTop_toTopOf="parent" />
</androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout>
Starsze aplikacje mogą nadal używać starszego komponentu AppCompat SwitchCompat
, jak w tym przykładzie:
<androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"
android:layout_width="match_parent"
android:layout_height="match_parent"
android:padding="16dp">
<androidx.appcompat.widget.SwitchCompat
android:id="@+id/switchcompat"
android:layout_width="wrap_content"
android:layout_height="wrap_content"
android:text="@string/switchcompat"
app:layout_constraintEnd_toEndOf="parent"
app:layout_constraintStart_toStartOf="parent"
app:layout_constraintTop_toTopOf="parent" />
</androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout>
Ten przykład przedstawia AppCompatToggleButton
, czyli kolejny starszy komponent, który wyraźnie różni się interfejsem użytkownika:
<androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"
xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"
android:layout_width="match_parent"
android:layout_height="match_parent"
android:padding="16dp">
<TextView
android:id="@+id/toggle_button_label"
android:layout_width="wrap_content"
android:layout_height="wrap_content"
app:layout_constraintStart_toStartOf="parent"
app:layout_constraintEnd_toStartOf="@id/toggle"
app:layout_constraintHorizontal_chainStyle="packed"
app:layout_constraintBaseline_toBaselineOf="@id/toggle"
android:text="@string/toggle_button" />
<androidx.appcompat.widget.AppCompatToggleButton
android:id="@+id/toggle"
android:layout_width="wrap_content"
android:layout_height="wrap_content"
app:layout_constraintEnd_toEndOf="parent"
app:layout_constraintStart_toEndOf="@id/toggle_button_label"
app:layout_constraintTop_toTopOf="parent"
app:layout_constraintBottom_toBottomOf="parent"/>
</androidx.constraintlayout.widget.ConstraintLayout>
Te 3 komponenty działają tak samo, ale wyglądają inaczej. Różnice między SwitchMaterial
a SwitchCompat
są subtelne, ale AppCompatToggleButton
jest wyraźnie inna:
Zmiany stanu obsługi
SwitchMaterial
, SwitchCompat
i AppCompatToggleButton
to podklasy klasy CompoundButton
, co daje im wspólny mechanizm obsługi zmian stanu zaznaczonego. Wdroż instancję interfejsu CompoundButton.OnCheckedChangeListener
i dodaj ją do przycisku, jak pokazano w tym przykładzie:
Kotlin
class MainActivity : AppCompatActivity() { override fun onCreate(savedInstanceState: Bundle?) { super.onCreate(savedInstanceState) val binding: SwitchLayoutBinding = SwitchLayoutBinding.inflate(layoutInflater) setContentView(binding.root) binding.materialSwitch.setOnCheckedChangeListener { _, isChecked -> if (isChecked) { // The switch is checked. } else { // The switch isn't checked. } } } }
Java
public class MainActivity extends AppCompatActivity { @Override protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) { super.onCreate(savedInstanceState); SwitchLayoutBinding binding = SwitchLayoutBinding.inflate(getLayoutInflater()); setContentView(binding.getRoot()); binding.materialSwitch.setOnCheckedChangeListener((buttonView, isChecked) -> { if (isChecked) { // The switch is checked. } else { // The switch isn't checked. } }); } }
CompoundButton.OnCheckedChangeListener
to pojedynczy interfejs abstrakcyjnej metody (lub interfejs SAM), więc możesz go zaimplementować jako funkcję lambda. Funkcja lambda jest wywoływana za każdym razem, gdy zmienia się stan pola checked, a wartość logiczna isChecked
przekazana do funkcji lambda wskazuje nowy stan pola checked.